دلنوشته‌ای از رئیسی خبرنگار روزنامه جام جم البرز به رئیسی شهید جمهور

اگر می‌دانستم پلاتو و گزارش آخرین سفر استانی شما به البرز را بر عهده دارم، قطعاً لحظه‌ای به سمت دورین نگاه نمی‌کردم و تمام لحظاتم را به نظاره سیمای شما معطوف می‌کردم.

بگذارید از آن روز تاریخی برایتان بگویم که چگونه البرز نشینان شریف و قدرشناس به شایستگی میزبان خادم ملت بودند. هرگز نگاه نافذ و صلابت کلامتان که سراسر نوید امید به آینده و باز شدن گره‌ها را می‌داد از خاطرم پاک نمی‌شود.‌ای کاش بیشتر بودید و بی حد چشمانم را به سیمای آسمانی شما قاب و فارغ از حرفه و کارم از لحظه لحظه آن روز استفاده می‌کردم.

اما خادم الرضا، آقای شهید جمهور نمی‌دانم این تشابه نام خانوادگی ام را می‌توانم به فال نیک بگیرم و یا باعث ایجاد حسرتی عمیق در قلبم شود چرا که هرگز نمی‌توانم روح خود را به وسعت روح ملکوتی شما نزدیک کنم. امیدوارم که من هم بتوانم برای نام خانوادگی شما امانتدار خوبی باشم و ماهم در دام جنون عشق خدمت به خلق اسیر شویم؛ و حالا این نوشته را با دلی شکسته تمام می‌کنم:حسن رئیسی جام جم البرز...