باور به اینکه قرار است یک انسان کامل و رهبری بزرگ در سطح جهانی قیامی را برپا کند که با این قیام مستضعفان عالم به پیروزی برسند و جهان سرانجامی خوش را تجربه کند و اینکه هر یک ازما به سهم خودمان باید در اصلاح این جهان و جلوگیری از ظلم و حمایت از مظلوم قدمی برداریم تا شرایط ظهور حضرت ولیعصر(عج) را فراهم آوریم یکی از موضوعاتی است که آثار و تبعات گسترده فردی و اجتماعی را درپی دارد. فرهنگ انتظار ومهدویت آداب و اصول خودش را دارد و افرادی که در این مسیر حرکت میکنند، هم میکوشند خودشان انسان بهتری باشند و هم از رهگذر مسیر اصلاح فردی به تشکیل جامعهای سلامتتر و رو به جلو کمک میکنند. بر این اساس مهدویت و انتظار آثار اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گستردهای دارد که در نهایت میتواند جامعه را در مسیر رشد و بالندگی قرار دهد. اما ببینیم دستاوردهای زندگی در مسیر انتظار ظهور و فرج حضرت حجت چیست.
در مسیر دینداری
مهدویت و باور به ظهورحضرت حجت یکی ازویژگیهای مکتب تشیع است که با فرهنگ ایرانی ـ اسلامی گره خورده است. به همین خاطر هم شیعیان کشورمان درروزهای منتهی به نیمه شعبان عاشقانه میکوشند تاهرچه درچنته به میان بیاورند ومیلاد با سعادت حضرت مهدی عجلا...رابه بهترین شکل ممکن برگزار کنند.درواقع برگزاری جشنهای نیمه شعبان بخشی ازمناسک مذهبی ما شیعیان است و یکی ازآثار فرهنگ معنوی مهدویت و انتظار، همین تعبیر وگسترش دینداری ازمسیر به جا آوردن مناسک همچون بزرگداشت نیمه شعبان و جشن میلاد امام زمان(عج) است.
رعایت آداب انتظار
منتظربودن فرهنگ خاص، آداب خاص خودش را دارد.درواقع منتظر فرج بودن به معنای آن است که درمسیر دینداری قرار گرفته و به تذهیب نفس بپردازیم. نمیتوان منتظر ظهور حضرت حجت بود اما دروغ گفت، غیبت کرد و در مسیر گناه گام برداشت. در واقع فرهنگ انتظار و آداب منتظر بودن ایجاب میکند تا با رفتار و کردار مثبت و درستمان زمینهساز ظهور باشیم.
انتظار حرکت است؛ سکون نیست
انتظار رها کردن و نشستن برای اینکه کار به خودی خود صورت بگیرد، نیست. انتظار،حرکت است. انتظار، آمادگی است. انتظار فرج یعنی کمربسته بودن، خودرا ازهمه جهت برای آن هدفی که امام زمان(عج) برای آن هدف قیام خواهدکرد، آماده کردن. بنابراین انتظار فرج آثارتربیتی دارد ومنتظر واقعی میکوشد تا خود را برای ظهور آماده کند وبا رفتار وکردار درست ومطابق با آموزههای دینی و معنوی زمینهساز ظهور باشد.
تلاش در جهت حکومت امام زمان(عج)
اگر منتظر امام زمان(عج) هستیم، باید در مسیر حکومت امام زمان(عج) تلاش و زندگی کنیم و جامعهمان را بر همان مبنا بسازیم. هر کدام از ما در هر نقشی که قرار داریم بهعنوان پدر و مادر، بهعنوان فرزند یا در نقشهای اجتماعی، باید حواسمان به این باشد که بهعنوان یک شیعه و منتظر ظهور در مسیر رضایت خدا و امام زمان(عج) گام برداریم. مثلا فرزندانمان را به گونهای تربیت کنیم که خدا را درهمه حال حاضر و ناظر ببینند یا درمحیط کار خودمان به گونهای رفتارکنیم که خداوند ازما راضی باشد. در چنین شرایطی درمسیر حکومت امام زمان(عج) قرار میگیریم.
امید به آینده
یکی ازمهمترین آثار انتظار فرج و باور به مهدویت، امید به آینده است.شخصی که به مهدویت و ظهور حضرت حجت باور دارد و مطمئن است طبق وعده الهی روزی مستضعفان زمین رابه ارث میبرند، نمیتواند به آینده امید نداشته باشد و این امیدبه آینده خودش سر منشأ حرکت و تلاش رو به جلوست. درواقع کسی که به آینده امیدی نداشته باشد منزوی و منفعل میشود؛ برای بهبود شرایط خود، خانواده و جامعه هیچ حرکت مثبتی انجام نمیدهد.درعوض باوربه مهدویت وانتظار فرج امید را در دل منتظران ظهور زنده نگه میدارد.کسی که به امامزمان(عج) و ظهور وفرج ایشان باور دارد هیچگاه به پوچی نمیرسد وهمیشه سرزنده و پویاست.
نجات از سرگشتگی
یکی ازمهمترین چالشهای آخرالزمان سرگشتگی انسانهاست به این معنا که افراد در مواجهه با موضوعات و چالشهای متنوعی که در سر راهشان قرار میگیرد سردرگم میشوند. سردرگمی احساسی است که خیلی وقتها ما بهعنوان والدین، فرزند یا در نقشهای اجتماعی تجربهاش کردهایم. درچنین شرایطی است که باور به نیرویی برترکه میتوانددستگیر ما باشد، ما را از سرگشتگی و حیرانی نجات میبخشد. باور به مهدویت و فرج و توسل به خداوند مسیری میانبر برای نجات از سرگشتگی است.
برترین کارها
در برخی احادیث، انتظار فرج از برترین کارها بهشمار آمدهاست. شاید یکی ازعلل اینگونه آموزشها، این بوده که پیروان امام مهدی(عج) بکوشند تا خود را به امامشان نزدیک کنند ومانند او بیندیشند وامت با امام، درانتظار به سر برند. درحالت انتظار، بهترین شیوه پیوند و همسویی وهمدلی با امام نهفته است وغفلت ازانتظار ومعنای صحیح آن، باعث بیخبری و بیاحساسی نسبت به امام موعود است.
نگرش مثبت و دوری از افسردگی
انتظار مهدی موعود(عج) پیام امید است.یکی ازویژگیهای نسل منتظر،امیدواری و نگرش مثبت به آینده جهان است. اگرما خودمان را در این شرایط ببینیم و تصور کنیم که منتظر دادگستر وعدلگستر جهان هستیم، برای برپایی آن اهداف تلاش خواهیم کرد. اگر امید نباشد، انسان، دچار افسردگی خواهد شد. اگر باور داشته باشیم جهان آینده، به دست نااهلان اداره خواهد شد، احساس ناامیدی و خطر خواهیم کرد.