با آگاهی از اینکه سال پیش رو خشکترین سال هشت سال اخیر بوده و تداوم خشکسالیها به چهارمین سال متوالی خود رسیده و اهمیت استفاده از آب حاصل از بارشها، اهمیتی دوچندان یافته است؛ اینکه در بحران کنونی وضعیت آب چشممان به ذخیره سدهای کشور باشد و البته به مرحمت پروردگار شاید راه به جایی نبرد، چرا که نگهداری و مصرف این نعمت هم اهمیتی بالاتر یافته است. آن هم وقتی که بدانیم از همین ذخیره ناچیز این سالها هم چندان مراقبتی نمیشود، آنقدر که بخش قابلتوجهی از آب شرب شهرها هدر میرود. میزان هدررفت آب در شهرهای مختلف در گزارشهای وزارت نیرو با عنوان «آب بدون درآمد» شناخته میشود؛ به این معنا که هر جا از این ترکیب در گزارشهای موجود استفاده شود، میدانیم مراد، میزان هدررفت آب است. حالا و در گزارش تازه وزارت نیرو مشخص شده که این میزان در سالهای اخیر بیشتر از گذشته شده است. اگرچه در یک بازه زمانی گستردهتر روند میزان هدررفت آب کاهشی بوده اما در سالهای منتهی به امروز این میزان شیبی تصاعدی به خود گرفته است. از گزارش آماری تازه وزارت نیرو میتوان متوجه شد که میزان آب بدون درآمد در مناطق شهری کشور ازحدود ۳۰درصد درسالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ به ۲۵درصد بین سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۹رسیده بود که حالا این میزان در سه سال اخیر به ۲۷درصد رسیده است. این دادهها از جایی مهمتر است که بدانیم در سه سال گذشته که هدررفت آب بیشتر شده و وضعیت منابع آبی ایران هم به مرحله وخیمتری رسیده؛ به این معنا که به نسبت وخامت منابع آبی ایران میزان هدررفت آب هم افزایش داشته است! طبق گزارشهای وزارت نیرو، آب تولیدی در مناطق شهری ایران طی سال۱۴۰۱ نزدیک به ۷میلیاردمکعب بوده که از این میزان، حدود۱.۹میلیارد مترمکعب آن آب بدون درآمد بوده است. آمارهای وزارت نیرو نشان میدهد میانگین مصرف یک شبانهروز هرایرانی ساکن مناطق شهری ۲۰۳ لیتر است که با احتساب ۱.۹میلیارد مترمکعب آب بدون درآمد، این مقدار معادل مصرف یک سال ۲۵.۵ میلیون ایرانی ساکن در شهرهای کشور است.