حملات صهیونیست‌ها حتی اجازه دفن شهدا را به مردم غزه نمی‌دهد

به گزارش جام جم آنلاین، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی درباره وضعیت ناگوار فلسطینی‌ها در نوار غزه با گذشته سه هفته از حملات و محاصره جنایتکارانه رژیم صهیونیستی علیه این باریکه می‌نویسد: «در همین هفته از ماه اکتبر، عمر دیروی، عکاس-خبرنگار ۲۲ ساله فلسطینی در شهر زوایده در مرکز غزه ۳۲ نفر از اعضای خانواده خود را که در حملات هوایی روز یکشنبه گذشته اسرائیل جان باختند به خاک سپرد. عموها و عمه‌های دیروی و فرزندانشان که از اهالی غزه هستند به دنبال دستوری که ارتش اسرائیل برای تخلیه صادر کرد، به خانه او که در فاصله دورتری در سمت جنوب بود، رفته و در آنجا پناه گرفتند اما چند روز بعد دیروی اجساد آنها را پیش از فرا رسیدن شب، زمانی که صدای گوشخراش جنگنده‌های اسرائیلی همه را به داخل خانه‌ها فرار می‌داد، از پشت یک کامیون خالی و یک گودال باریک برای تدفین حفر کرد.

دیروی درباره تدفین دسته جمعی آنها گفت: هیچ چیز درستی در این کار نیست. من حتی فرصت سوگواری برای آنها را پیدا نکردم. اما هیچ انتخاب دیگری نداشتم. قبرستان پر بود و هیچ فضای خالی نداشت.

فلسطینی‌ها می‌گویند این جنگ علاوه بر آنکه عزیزانشان را از آنها می‌گیرد، دیگر به آنها فرصت اجرای مراسم و تشریفات خاکسپاری که از قدیم به خانواده‌های سوگوار در ضمن اندوه فراوانشان تسلی میداد، نمی‌دهد. حملات اسرائیل در مدت زمانی سریع تعداد زیادی از مردم را کشته است، به نحوی که بیمارستان‌ها و سردخانه‌ها تحت فشار قرار گرفته‌اند و در این وضعیت برگزاری تشریفات عادی خاکسپاری غیر ممکن است.

روز شنبه خدمات مخابرات و اینترنت نیز به فهرست چیزهایی که بمباران‌ها از فلسطینی‌ها ربودند، اضافه شد. معدود افرادی در غزه که امکان ارتباط برقرار کردن با جهان خارج را پیدا کردند گفتند، مردم در غزه دیگر امکان این که درخواست آمبولانس کنند یا به زنده ماندن عزیزانشان در دیگر ساختمان‌ها پی ببرند را ندارند.

برآورد شده که ۱۷۰۰ نفر در زیر آوار ساختمان‌های فروریخته گرفتار هستند و حملات هوایی اسرائیل برای کار امدادرسانهای دفاع شهری اختلال و برای جان آنها خطر آفرینی می‌کند. یکی از این امدادگران در جریان یک ماموریت نجات در روز جمعه کشته شد. گاهی روزها طول می‌کشد تا بهیاران، اجساد را بازیابی کنند و تا آن زمان نیز اجساد به حدی از شکل افتاده‌اند که دیگر قابل شناسایی نیستند.

انس حمدان، یک کارمندان ارتباطات آژانس پناهندگان فلسطینی سازمان ملل که در غزه مستقر است، می‌گوید: هر روز صدها کشته داریم. تمامیت سیستم در غزه مغلوب شده است و مردم به هر نحو که بتوانند اجساد را مدیریت می‌کنند.

خانواده‌ها در قبرستان‌ها مجبور شده‌اند قبر اموات قدیمی را برای دفن اموات جدید عمیق‌تر حفر کنند. بلال الحور، استاد دانشگاه الاقصی در غزه و ۲۵ عضو خانواده وی در حملات هوایی روز جمعه که آپارتمان چهار طبقه آنها در دیرالبلح را ویران کرد، جان باختند و بازماندگان این خانواده مجبور شدند آنها را به همین شیوه دفن کنند. نور، برادر الحور روز جمعه مجبور  شد قبرهای قدیمی متعلق به اموات این خانواده را در یک قبرستان محلی نبش قبر کرده تا اجساد درگذشتگان جدید را در داخل آنها قرار دهد. دستانش آلوده به خاک گور بود و نفسش هنگام فهرست کردن هر یک از بستگانی که جسدش در گودال گذاشته می‌شد، حبس می‌شد.

او قبل از آنکه بگوید "انالله و اناالیه راجعون" گفت: این پسر بلال و همسر و بچه‌هایش هستند. این پسر کوچکتر و این هم دخترش که سال گذشته دبیرستان را تمام کرد و می‌خواست دکتر شود.

سردخانه‌های مملو از جسد، بیمارستان‌ها را مجبور به دفن اجساد قبل از آنکه بستگانشان آنها را شناسایی کنند، کرده است.

محمد ابوسلمیا، مدیرکل بیمارستان شفا در غزه می‌گوید، گورکن‌ها ده‌ها جسد ناشناس را در کنار هم در دو گودال بزرگ کنده شده با بیل مکانیکی در شهر غزه که حالا هر یک ۶۳ و ۴۶ جسد دارند، قرار دادند.

فلسطینی‌های غزه حالا گرفتار این کابوس شده‌اند که به عنوان یک جسد ناشناس در سردخانه انباشته شوند یا زیر خاک بروند.

خانواده‌های فلسطینی با هدف افزایش شانس شناسایی شدن خود در صورت جان باختن شروع به استفاده از دستبندهای شناسایی و نوشتن نام بچه‌هایشان به روی دستها و پاهایشان کرده‌اند.

در برخی موارد اجساد به حدی متلاشی شده‌اند که حتی بستگان هم نمی‌توانند آنها را شناسایی کنند. در برخی از دیگر موارد حتی یک عضو از یک خانواده هم شاید برای آنکه مدعی اجساد شود، زنده نمانده است.

محمود بصل، سخنگوی سازمان دفاع مدنی فلسطین گفت: اغلب در جریان کارمان این اسامی را می‌یابیم. حتی پنجشنبه شب بعد از کشته شدن ۲۰۰ نفر در شهر غزه روی جسد چند کودک نام و شماره شناسایی آنها با جوهر نوشته شده بود. نمی‌توانم درد ناشی از مشاهده این وضعیت را توصیف کنم.»