شلیک به چشم حقیقت

درست در شرایطی که بیشتر خبرنگاران با شلیک مستقیم و شناسایی شدن کشته می‌شوند تا پروتکل‌های بین‌المللی درباره مصون ماندن آنها کنار‌زده شود، خبرنگاران شبکه اینترنشنال با پرواز مستقیم ارتش رژیم صهیونیستی و به شکل محافظت شده به غزه ‌می‌روند تا روایت را به شکل یک طرفه به جهان مخابره کنند. خبرنگاران از یک طرف با خود رژیم صهیونیستی و پایبند نبودن آنان به اصول بین‌الملل مواجهند و از طرف دیگر، تندروهای مستقر صهیونیست هستند که در شهرک‌ها حضور دارند و مانع اطلاع‌رسانی درست می‌شوند. جنگ رسانه‌ای در غزه حالا وارد مرحله‌ای جدی‌تر شده است. جام‌جم در گزارش پیش رو به برخی از ابعاد این جنگ رسانه‌ای پرداخته است. 

رژیم صهیونیستی بعد از آن‌که مبارزه را با غافلگیر شدن به نیرو‌های حماس باخت، تلاش کرد زمین بازی را به سمت نبردی رسانه‌ای و البته ترکیبی بکشاند. مصداق آن هم کشتار مستقیم خبرنگاران است تا مشخص نشود در غزه چه جنایت‌هایی در حال وقوع است. حالا با شهادت بیش از ۹خبرنگار فلسطینی در حملات وحشیانه این رژیم به نوار غزه بار دیگر ثابت شد که صهیونیسم به هیچ اصل و قانونی پایبند نیست. کودک و خبرنگار فرقی نمی‌کند، زیرا رژیم صهیونیستی به بیانیه‌ها و مصوبات بین‌المللی عمل نمی‌کند و حقوق بشر برایش معنایی ندارد. پس برایش مهم است تا اخبار حملات وحشیانه و نقض آشکار حقوق بشر، کشتار مردم مظلوم فلسطین و قطع آب، برق، گاز و ارسال کمک‌ها با وجود تعداد بی‌شمار زخمی‌ها منتشر نشود و افکار عمومی از این نسل‌کشی صریح و آشکار خبری نبیند و نشنود. برای همین هم حضور خبرنگاران برایش سنگین تمام می‌شود. این تنها بخشی از سناریوی تلخ این رژیم علیه جامعه خبری است.  بسیاری معتقدند که این تلاش‌های عجیب رژیم صهیونیستی برای خاموش کردن جریان اطلاع‌رسانی به این دلیل است که در آستانه نابودی است. با این حال، مانند ۷۰‌سال گذشته و به ‌امید عقب راندن مردمی که سرزمین‌شان را غصب کرده دست به کشتار می‌زند و با قطع آب و برق، ارسال غذا و کمک‌های پزشکی به غزه دنبال نسل‌کشی یک ملت و غصب سرزمین‌شان است تا دیگر معترضی باقی نماند. هرچند این بار هم جنایت‌ها و نسل‌کشی‌هایش از جانب نیرو‌های مقاومت با پاسخی قاطع همراه بوده است. آنها برای پاسخ به حمله غافلگیرانه حماس بار دیگر جنایات‌شان را تکرار کردند و برای آن‌که مردم جهان همراه صدای مظلومان نشوند، به خاموش کردن صدای رسانه‌ها دست می‌زنند.

بار نخست نیست که صهیونیست‌ها خبرنگاران را به شهادت می‌رسانند. از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون ۵۰ خبرنگار را به شهادت رسانده‌اند و در ماه می‌‌۲۰۲۲ میلادی نیز شیرین ابوعاقله، خبرنگار الجزیره را در کرانه باختری هدف گلوله قرار دادند و شهید کردند. حملات رژیم صهیونیستی به غزه شدت گرفت و این بار برای آن‌که تجربه عملیات رسانه‌ای «طوفان الاقصی» مات‌شان نکند به شهادت خبرنگاران دست می‌زنند تا اخبار حقیقی جنایت در غزه به گوش دنیا نرسد. حمله به خبرنگاران و فعالان رسانه به شهادت رساندن آنها و همچنین آسیب زدن به امکانات‌شان و تلاش جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در بمباران دفتر شبکه خبری العالم هدفی جز جلوگیری از پوشش اخبار جنایت‌ها و تجاوز صهیونیست‌ها نداشته است و ندارد.

آن‌طور که مشخص است، اسرائیل در سکوی اول خبرنگار‌کشی‌ایستاده تا بار دیگر نظامیان صهیونیست رتبه دیگری را به کارنامه سیاه حقوق بشری خود اضافه کنند. انجمن آمریکایی ضد جریان‌ها به‌تازگی عنوان کرده است رژیم صهیونیستی در زمینه قتل و کشتار خبرنگاران با فاصله بسیار زیادی از تمام کشور‌هایی که شاهد جنگ و جنایت هستند یا گروه‌های مافیایی و قاچاقچیان مواد مخدر در آنها فعالیت دارند، در مقام اول قرار دارد. بر این اساس از سال ۲۰۰۰ تاکنون، ۵۵ خبرنگار فلسطینی در جریان پوشش خبری حوادث و رخداد‌ها به ضرب گلوله نظامیان اسرائیلی کشته شدند که آخرین نمونه آن شهید غفران وراسنه و قبل از او نیز شهید شیرین ابوعاقله، خبرنگار الجزیره بود که در اردوگاه جنین به ضرب گلوله نظامیان صهیونیست به شهادت رسیدند. این آمار را مؤسسه دیگری به نام کانتر کارنتس هم تأیید کرده است. این تحقیق نشان می‌دهد بر اساس میانگین شمار روزنامه نگاران کشته شده به ازای هر ۱۰میلیون نفر در سال، کشتار روزنامه نگاران توسط رژیم جنایتکار اسرائیل در فلسطین اشغالی ۷۳/۴ برابر بیشتر از کل جهان است و در این زمینه در صدر قرار دارد. آمار دیگری نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۰۰ تاکنون ۵۵ روزنامه‌نگار فلسطینی را حین انجام کار روزنامه‌نگاری به شهادت رسانده که آخرین آنها غفران وراسنه است که اول خرداد بر اثر اصابت گلوله نظامیان اشغالگر در اردوگاه آوارگان العروب در شمال الخلیل به شهادت رسید.

اما نکته مهمی که در خصوص کشتار خبرنگاران و روایتگران حقیقت در غزه باید به آن توجه کرد، مسأله شلیک مستقیم به آنهاست. به‌شهادت‌رساندن خبرنگاران به‌وسیله صهیونیست‌ها آنجا دردناک‌تر می‌شود که این رژیم دفتر و پایگاه‌های خبری را شناسایی  هدف‌گیری می‌کند. حتی خانواده یک خبرنگار را به همراه سه فرزند کوچکش با آوار خانه بر سرشان شهید می‌کند. این کار صهیونیست‌ها دقیق انجام می‌شود، زیرا با هشدار از خبرنگاران فعال در پوشش‌دهی اخبار حملات وحشیانه‌شان به نوار غزه می‌خواهد منطقه را ترک کنند تا بتواند بیش از گذشته و وحشیانه‌تر به جنایت‌هایش در غزه ادامه دهد، اما در چند روز گذشته یک‌بار هشدار به خبرنگاران داد ولی بعد از جابه‌جایی خبرنگاران، درست به مقر جدید آنها حمله کرد. 

مصداق دیگر هم، کشته‌شدن عصام عبدا...، عکاس رویترز است که در حمله وحشیانه صهیونیست‌ها به خودروی حامل خبرنگاران در مرز لبنان به شهادت رسید.  اما عرف بین‌المللی در پوشش خبری چنین رویداد‌هایی با این ابعاد فاجعه‌آمیز انسانی این است که برای مصون‌ماندن خبرنگاران، جلیقه مخصوصی استفاده کنند تا هم از خطرات احتمالی در ‌امان بمانند و هم مشخص شود که خبرنگار هستند و نباید به آنها شلیک یا حمله شود، اما در نبرد غزه مسأله کاملا برعکس شده. به‌طوری‌که رژیم‌صهیونیستی بار‌ها با شلیک مستقیم اقدام به قتل خبرنگاران کرده است. یعنی دیگر نمی‌توان گفت که ازدست‌رفتن جان این خبرنگاران به‌دلیل قرارگرفتن در مناطق جنگی بوده چراکه یکی از طرف‌های جنگ تلاش می‌کند آنها را از میان بردارد.

از زمان اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸ میلادی تاکنون ۷۲ خبرنگار توسط نظامیان صهیونیست برخلاف همه موازین و منشور‌های بین‌المللی در ارتباط با کار رسانه‌ای در مناطق بحرانی کشته شده‌اند.  این تهدید خبرنگاران همیشه از دو سمت متوجه این منادیان حقیقت بوده.  از یک طرف با نظامیان صهیونیست روبه‌رو بودند که مانع اطلاع‌رسانی آنها می‌شوند و از طرف دیگر، صهیونیست‌های تندرو یا همان حریدی‌ها که در قامت کاسه داغ‌تر از آش، مانع اطلاع‌رسانی خبرنگاران می‌شوند.  مصداق این کشتار را علاوه بر کشتار اخیر خبرنگاران، می‌توان قتل شیرین ابوعاقله هنگام پوشش خبری عنوان کرد که توسط نظامیان رژیم‌صهیونیستی کشته شد و هنوز هم رژیم‌صهیونیستی اجازه تحقیق درباره قتل او را نداده است. اما تنها کشتار نیست که راویان حقیقت را تهدید می‌کند.  دستگیری و زندانی‌شدن هم در کمین خبرنگاران است. آمار کمیته حمایت از خبرنگاران فلسطین نشان می‌دهد که ۲۱خبرنگار رسانه‌های مختلف ازجمله سه زن در زندان‌های رژیم‌صهیونیستی هستند. براساس اعلام این کمیته خبرنگاران بازداشتی برخلاف معاهدات بین‌المللی که آزادی‌عمل مطبوعات را تضمین می‌کند، در دادگاه‌های نظامی با قوانین نژادپرستانه محاکمه شده و در معرض انواع سرکوب و شکنجه روانی قرار می‌گیرند و از حقوق اولیه مانند ملاقات با خانواده و رسیدگی پزشکی نیز محروم هستند.  نکته عجیب اینجاست که با وجود تایید نهاد‌های بین‌المللی درخصوص کشته‌شدن این راویان حقیقت، تاکنون واکنش مشخص و درستی در محکوم‌کردن این جنایت‌ها صورت نگرفته است.

یکی از تازه‌ترین موارد تهدید خبرنگاران، مربوط به تهدید خبرنگار العربی توسط نیروهای صهیونیستی هنگام پخش زنده است. احمد ازخبرنگاران العربی است که در زمان گزارش زنده، با تهدید یکی از نیروهای ارتش رژیم‌صهیونیستی مواجه می‌شود که از او می‌خواهد صحبتش را قطع کند. این تهدید که روی آنتن زنده انجام شد و مخاطبان شاهد پخش آن بودند، نشان از تلاش اشغالگران صهیونیست برای توقف جریان اطلاع‌رسانی دارد. 

 

۱- کشتن ۵۰ خبرنگار از سال ۲۰۰۰ تاکنون

۲- زندانی‌بودن ۲۱ خبرنگار شامل سه زن در زندان‌های رژیم‌صهیونیستی

۳- کشتار روزنامه‌نگاران در رژیم‌صهیونیستی ۴.۷برابر بیشتر از دیگر کشورهاست 

۴- کشتن ۷۲ خبرنگار از سال ۱۹۴۸ تاکنون 

۵- عمل نکردن رژیم صهیونیستی در پایبندی به اصول بین‌المللی و مصونیت خبرنگاران

۶- کشتن بیشتر از ۱۱  خبرنگار در جریان تشدید تحولات در غزه