رد پای دایناسورها بر پل ۹۵میلیون ساله در جنوبگان

این موضوع، فرضیه جابه‌جایی آنها میان قاره‌ها از مسیر قاره جنوبگان را که احتمالا در آن دوران فاقد یخچال‌های طبیعی بوده‌است، قوت می‌بخشد.عمر اسکلت کشف‌شده در استرالیا، حدود۱۰۰‌میلیون سال تخمین زده‌شده و استثنائا نمونه کاملی از اسکلت این گونه از دایناسور است. محققان این کشف را شاهدی بر صحت فرضیه جابه‌جایی دایناسورها از آمریکای جنوبی به استرالیا از مسیر جنوبگان، مطرح کرده‌اند. اسکلت مذکور به گونه‌ای خاص از ساروپودها به نام تیتاناسور تعلق دارد؛ تنها گروه از ساروپودها که دقیقا تا پایان دوره منتهی به انقراض دایناسورها، یعنی در بازه‌ای حدود ۱۴۵ تا ۶۶ میلیون سال قبل، پیش از انقراض دایناسورهای پرنده می‌زیسته‌است. باستان‌شناسان اسکلت مذکور را که سال ۲۰۱۸/۱۳۹۷ در چراگاهی در کوئینزلند استرالیا کشف کردند، «آن» (Ann) نامیدند. بر اساس این کشف، بزرگی جثه «آن» به اندازه طول یک زمین تنیس (۲۳.۷۷متر) و وزن آن حدود ۲۷.۵ تن بوده‌است؛ یعنی سه برابر وزن گونه تیرانوسوروس رکس. اسکلت «آن» آشکارا با استخوان‌های حفاری‌شده در آرژانتین شباهت داشت که باعث شد محققان این فرضیه آنی را مطرح کنند که ساروپودها از مسیر قاره جنوبگان بین آمریکای جنوبی و استرالیا سفر می‌کرده‌اند. بر اساس گفته‌های یک باستان‌شناس، هر دو اسکلت به دایناسورهایی تعلق دارند که در یک محدوده زمانی، میانه آخرین عصر دایناسورها می‌زیسته‌اند و این، احتمال صحت فرض مذکور را قوی‌تر می‌کند.در عصر کرتاسه، قاره جنوبگان پوشیده از جنگل‌های انبوه و پوشش‌ گیاهی بوده‌است. دانشمندان پس از کشف فسیل نخستین دایناسور گردن‌بلند در سال ۲۰۱۱/۱۳۹۰ ‌دانستند که ساروپودها در توده خاکی که دیگر منجمد شده‌بوده، پرسه می‌زده‌اند؛ حتی پیش از آن نیز برخی محققان این نظریه را مطرح کرده‌بودند که جانوران عظیم‌الجثه در دوره‌ای که استرالیا، نیوزیلند، جنوبگان و آمریکای جنوبی متصل بوده و آخرین بقایای ابرقاره گندوآنا را تشکیل می‌داده‌اند، از قطب جنوبگان به‌عنوان پلی برای جابه‌جایی میان قاره‌ها استفاده می‌کرده‌اند. در مطالعه‌ جدیدی که روی اسکلت تقریبا سالم ساروپودی در استرالیا انجام شد، «آن» با دیگر نمونه‌ها از سراسر جهان مقایسه شده و نتایج این تحقیق بیانگر این بوده‌است که با اسکن‌های دقیق و حاوی جزئیات از این اسکلت که سالم‌ترین نمونه کشف‌شده از ساروپودهاست، شباهت‌هایی قابل‌توجه میان این نمونه و اسکلت نمونه کشف‌شده در سال ۲۰۱۶/۱۳۹۵ از جنوب آرژانتین وجود دارد. بر این اساس، شباهت‌ها در جمجمه‌ها، استخوان‌های شکل‌دهنده پشت، اسکلت نزدیک به محل اتصال فک و نیز شکل دندان‌ها مشاهده شده‌است. البته شباهت این دو نمونه پیش از این نیز توجه محققان را به خود جلب کرده‌بود؛ اما شواهد لازم برای اثبات این شباهت فوق‌العاده، پس از این اکتشاف فراهم شد. همان‌گونه که ذکر شد، به عقیده یک باستان‌شناس این شباهت چشمگیر و نیز همدوره بودن این دو نمونه ساروپود با یکدیگر، اعتبار بیشتری به این فرضیه که «تیتاناسورها از قاره جنوبگان میان استرالیا و آمریکای جنوبی جابه‌جا می‌شده‌اند»، بخشیده‌است. همچنین بر اساس مطالعه اخیر، یافتن اسکلت ساروپودها به‌شدت نادر است؛ چرا که اندازه سر آنها نسبت به بدن‌شان کوچک بوده و از استخوان‌های ظریف تشکیل می‌شده که سریع‌تر از سایر اعضا تجزیه می‌شده‌اند. در واقع، اسکلت «آن» دومین ساروپودی است که تاکنون کشف شده و به طرزی عجیب سالم باقی مانده‌است.

منبع: livescience