زیرگیری ناب ایرانی

ایرانی‌هایی که از سراسر اروپا خودشان را به بلگراد رسانده‌بودند، بابت شکست حسن یزدانی در فینال ۸۶ کیلوگرم بسیار مغموم و عصبی بودند، اما با برد قاسم‌پور در فینال ۹۲کیلوگرم حسابی شادی و پایکوبی کردند. در بلگراد هیچ چیز به اندازه «زیرگیری» به دردمان نخورد.

​​​​​​​کامران و کاکس

خیلی عجیب است که یک نفر مدال طلا بگیرد، اما کسی او را نشناسد. خیلی هم غم‌انگیز است که مدال طلایت به این دلیل دیده نشود که زیر سایه یکی دیگر محو شده‌ای. این اتفاقی بود که سال گذشته در رقابت‌های جهانی کشتی نروژ برای کامران قاسم‌پور افتاد. یادتان می‌آید؟ شاید خیلی‌ها اصلا ندانند قاسم‌پور این کار بزرگ را سال گذشته هم انجام داد، اما چون در همان رقابت‌ها یزدانی موفق به شکست دادن تیلور شده‌بود، کامران و مدال طلایش زیر انبوه توجه رسانه‌ای به نبرد یزدانی ـ تیلور گم شد. اما این‌بار قضیه فرق می‌کرد. کامران آمد و هم انتقام حسن یزدانی را از آمریکایی‌ها گرفت و هم شادی را به تیم ملی برگرداند.
سالن آره‌نای بلگراد روز خاصی برای ایرانی‌ها رقم زد. چه آن‌هایی که در سالن حضور داشتند و چه آن‌هایی که پای تلویزیون فینال ۹۷ کیلوگرم را دیدند. شب قبل از آن، حسن یزدانی طی یک مسابقه انتقادی به تیلور باخته‌بود؛ باختی که چیزی شبیه ماتم به وجود آورده‌بود. اما کامران قاسم‌پور با کشتی نابش همه چیز را شست و برد. او کاری کرد کارستان و نشان داد دیگر از مرحله این‌که غول بکشد، گذشته‌است؛ چرا که حالا آن غول خودش است. برای دومین بار بود که جیدن‌کاکس قدرتمند را شکست می‌داد. زیرگیری‌های او حالا در دنیا نظیر ندارد، در واقع زیرگیری‌های ناب ایرانی کامران بود که نخستین طلای کشتی ایران را ضرب کرد. او جوری کشتی گرفت که در پایان، کاکس صورت و پیشانی‌اش را بوسید و به عنوان اولین نفر مدال طلای این قهرمان جویباری را تبریک گفت.

کامران قاسم‌پور: این پیروزی را به تمامی هموطنان و مردم کشورم تبریک می‌گویم که چند روزی منتظر کسب مدال طلا بودند. امیدوارم با این مدال دلشان را شاد کرده‌باشیم. وی بیان کرد: این پیروزی اتفاقی نبود. خدا را شکر توانستم نتیجه زحماتم را بگیرم و دل هموطنان، خودم، کادر فنی، مربیان و همه آن‌هایی که خالصانه تلاش کردند، شاد می‌کنم. کاکس کشتی‌گیر پرتوانی بود و با برنامه کشتی گرفت.

جیدن کاکس: تلاش کردم حملات زیادی داشته‌باشم و، چون نتوانستم امتیازی به دست آورم من و قاسم‌پور شش دقیقه مبارزه کردیم و از آن لذت بردیم. هر دو برای کسب مدال طلا تلاش کردیم. این اولین مدال نقره من بود و باختن برای مدال نقره افتضاح است، اما برای این‌که به اینجا برسم سختی‌های زیادی کشیدم و از هیچ چیزی پشیمان نیستم.

می‌توان آن‌قدر به کشتی عشق و علاقه داشت که فاصله ۶۱۲ کیلومتری بین وین پایتخت اتریش و بلگراد میزبان رقابت‌های جهانی کشتی را هر دو روز یک بار طی مسیر کرد. این عشق و علاقه، اما زمانی برای شما عجیب‌تر می‌شود که بدانید این عاشق کشتی دختری ۲۵ ساله به نام آلیناست که برای هر بار سفر به بلگراد مسیری نزدیک به پنج ساعت و ۴۴دقیقه را طی می‌کند تا به بلگراد برسد. البته عجیب‌تر از این هم وجود دارد، آلینا به بلگراد می‌آید تا نه تنها رقابت‌های جهانی کشتی را تماشا کند بلکه پرچم ایران را روی دوشش بیندازد و فریاد «ایران، ایران» سر بدهد.

آلینا یک بار با همسرش آمد و سه بار هم تنها. در سالن استارک آره‌نای شهر بلگراد و روی سکو‌ها می‌نشیند تا کشتی‌ها را نگاه کند. نه این‌که طرفداری از کشتی عجیب باشد، اما به هر حال کشتی ورزش اول، دوم یا حتی سوم اروپا هم نیست. این ورزش در قاره سبز طرفداران زیادی ندارد و برخی کشور‌ها اصلا چیزی به نام کشتی راه‌اندازی نکرده‌اند، حالا چه فرنگی باشد و چه آزاد. برای همین است طی مسیر ۶۱۲ کیلومتری بین بلگراد و وین از سوی آلینا خیلی عجیب است. آلینا از تیم ایران هم طرفداری می‌کند و طوری با حرارت روی سکو حرص و جوش می‌خورد که انگار یک ایرانی اصیل است. او نه طرفدار آمریکاست، نه ژاپن، نه آذربایجان و نه هیچ تیم دیگری؛ فقط ایران. آلینا روز شنبه تا توانست برای کامران قاسم‌پور هم فریاد کشید. ایران در بلگراد همه چیز داشت. از تماشاگران ایرانی که اکثرا خود را از گوشه و کنار اروپا به بلگراد رسانده‌بودند تا طرفداران دیگری مانند آلینا.‌ای کاش همه این‌ها با یک قهرمانی هم عجین می‌شد، اما آمریکا امان نداد که نداد.

وزن ۹۲ کیلوگرم

مسیر طلایی کامران قاسم‌پور
دور نخست: استراحت
دور دوم: پیروزی ۱۰ بر صفر مقابل ویسخانوف از فرانسه
یک‌چهارم نهایی: پیروزی ۷ بر ۲ مقابل باتایف از بلغارستان
نیمه‌نهایی: پیروزی ۵ بر صفر مقابل مایسورادزه از گرجستان
فینال: پیروزی ۲ بر صفر مقابل کاکس از آمریکا