از قونیه تا تهران، با گزارشگران ایرانی

در تیم اعزامی سازمان صداوسیما، خبرنگارانی از خبرگزاری صداوسیما، رادیوورزش و معاونت برون‌مرزی حضور داشتند که به سرپرستی شبکه ورزش در قالب ارتباط زنده تصویری و تلفنی و بسته‌ها و گزارش‌های خبری، آخرین اخبار و اتفاقات این مسابقات را به سمع و نظر مخاطبان رساندند. برای گفتن و شنیدن از آنچه در طول این ۱۰ روز در تیم پوشش‌دهنده خبری این رویداد گذشت با حسین رضایی، گزارشگر شبکه ورزش به گفتگو نشستیم که همراه با محمدرضا یکتامرام، ازجمله اعضای تیم پوشش‌دهنده خبری رویداد‌های پنجمین دوره بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی بودند.

حسین رضایی صحبت‌های خود را در گفتگو با جام‌جم این‌طور آغاز می‌کند: «پنجمین دوره رقابت‌های همبستگی کشور‌های اسلامی با تاخیری یک‌ساله به جهت شیوع ویروس کرونا به میزبانی شهر قونیه انجام شد. قونیه، شهری تاریخی با پیوست تمدن اسلامی است که میراث علمی، فرهنگی و تمدنی ترکیه در آن نمود بسیار دارد و بنابراین آنچه می‌توان تناسب میان میزبانی رقابت‌های همبستگی کشور‌های اسلامی با محل برگزاری این رقابت‌ها نامید به طرز قابل‌توجهی رعایت شده بود.»

رضایی ادامه می‌دهد: «گروه ما برای پوشش مسابقات ورزشی پنجمین دوره رقابت‌های همبستگی کشور‌های اسلامی گروهی متشکل از خبرنگاران صداوسیما؛ هم از شبکه‌های رادیویی و هم از شبکه‌های تلویزیونی سازمان و خاصه شبکه ورزش و همچنین دیگر بخش‌های خبری سازمان صداوسیما بود که همه در قالب یک گروه همدل و همراه در این ۱۲روز در محل رقابت‌ها به پوشش مسابقات پرداختیم و من به اتفاق همکار خوبم محمدرضا یکتامرام از شبکه‌ورزش این قرعه نصیب‌مان شد که در این رقابت‌ها حضور داشته باشیم.»

رضایی می‌افزاید: «به نظر من و با توجه به تجربه‌ای که از رقابت‌های این‌چنینی، رویداد‌های جمعی جهانی مانند پارالمپیک ریو در سال ۲۰۱۶ یا رقابت‌های بازی‌های آسیایی سال ۲۰۱۸ در جاکارتا داشتم این شکل از رقابت‌ها به به دلیل کثرت ورزشکاران و همچنین رشته‌های مختلف ورزشی پوشش خبری خاص خود را می‌طلبد. در این دوره از رقابت‌ها ۵۵کشور در ۲۷رشته ورزشی با تعداد کثیری ورزشکار با یکدیگر به رقابت پرداختند و شاید به نوعی بتوان گفت تعداد خبرنگاران ما واقعا کفاف پوشش همه‌جانبه این رقابت‌ها را نمی‌داد و بچه‌هایمان با تلاش مضاعف خود می‌کوشیدند در چهار نوبت صبح، ظهر، عصر و شامگاه به پوشش رقابت‌ها در سالن‌های مختلف بپردازند که در این میان مسافت و فاصله میان سالن‌های برگزاری رقابت‌ها نیز کار ما را دشوار می‌کرد.»

او در پاسخ به نقاط ضعف احتمالی موجود در عملکرد میزبانان‌شان چنین می‌گوید: «شاید ذکر همه نقاط قوت‌وضعف میزبان این رقابت‌ها؛ ترکیه، در حوصله این مقال نگنجد، اما یکی از نقاط ضعف این رقابت‌ها و این میزبانی، بحث ترانسپورت یا همان حمل‌ونقل خبرنگاران از هتل به محل برگزاری رقابت‌ها یا بین سالن‌ها بود و به‌عنوان‌مثال هنگامی که می‌خواستیم از سالن تکواندو به سالن تنیس‌روی‌میز برویم که با یکدیگر مسافت بسیاری داشتند بعضا ترانسپورت‌ها و شاتل‌باس‌هایی که به این موضوع اختصاص داده بودند با تاخیر می‌آمد و شاید آنچه ما را خسته می‌کرد، نه کار که این تاخیر‌های بیش از حد و گاه سردرگمی همکاران‌مان بود. نکته دوم این‌که زمان‌بندی مسابقات بسیار دستخوش تغییر می‌شد که به تبع برنامه‌ریزی‌ها ما را تحت تاثیر قرار می‌داد.» رضایی ادامه می‌دهد: «این دو نقطه‌ضعف موجب واردآمدن فشاری مضاعف بر اعضای گروه ما می‌شد و بدون مبالغه می‌گویم که همکاران پرتلاش‌مان با حوصله، صبر و همت عالی خود توانستند قریب به اتفاق مسابقات را پوشش دهند و هرجا، هرایرانی، روی سکو می‌رفت و عنوانی ارزشمند به‌دست‌می‌آورد آن رویداد بلافاصله پوشش داده می‌شد و حتی به عنوان‌مثال خبر‌ها را به‌صورت زنده از روی تخته وزنه‌برداری مخابره می‌کردیم که مورد توجه مدیران جامعه ورزش هم قرار گرفت و وزیرمحترم ورزش و جوانان ابراز کردند بچه‌های رسانه‌ملی تا روی صحنه رقابت‌ها می‌آمدند، با قهرمانان گفتگو می‌کردند و به‌روز و در کمترین فاصله زمانی افتخارات قهرمانان‌مان را بازتاب می‌دادند و البته لازم می‌دانم اشاره کنم که تعداد بسیاری از همکاران ما در تهران، در جام‌جم، در رژی پخش و سایر بخش‌های سازمان، نودال، بخش‌های فنی و ... بسیار پرتلاش بودند و برای پوشش زنده مسابقات زحمت بسیار می‌کشیدند و به‌صورت شبانه‌روزی با ما در ارتباط بودند و مجموعه تلاش جمعی موجب شد بتوانیم به رضایتی نسبی از شیوه بازتاب خبری پنجمین دوره رقابت‌های همبستگی کشور‌های اسلامی دست پیدا کنیم.» رضایی با اشاره به آن‌ها که پشت دوربین بودند، می‌افزاید:در پشت‌صحنه دوستانی بسیار زیادی حضور داشتند که همه برای رساندن گزارش به موقع تلاش می‌کردند.

حسین رضایی در بخشی از صحبت‌هایش می‌گوید: «پوشش این رقابت‌ها در شهری فرهنگی، تاریخی و اسلامی و در کنار ورزشکاران رشته‌های گوناگون ورزشی برای من تجربه‌ای بزرگ بود و به‌هرحال چالش‌هایی هم در مسیر پوشش‌های خبری‌مان وجود داشت، که خود تجربه‌ای گرانبهاست و من آن را به فال نیک می‌گیرم. درست است که ما بعضا خسته می‌شدیم، اما این خستگی برایمان شیرین بود، چون قهرمانی ورزشکاران‌مان را منعکس می‌کردیم و مطمئنم خانواده‌هایشان، دوستان‌شان و هموطنان عزیزمان در ایران و سایر نقاط جهان که از طریق رسانه‌ملی این موفقیت‌ها را می‌دیدند برایشان ارزشمند بوده است و همین برای ما کفایت می‌کند.»

منبع: روزنامه جام جم