جوان‌ترها دیگر حوصله ما را ندارند

آتش افروز با تهیه‌کنندگی و اجرای برنامه «صبح‌های شنبه» در رادیوپیام توانست مخاطبان زیادی را جذب کند. اما به‌دلیل شیوع بیماری کرونا مدتی از این فضا خداحافظی کرد.

این مجری کاربلد در شبکه دوی سیما با برنامه‌های «با طبیعت» و«هشت‌ونیم» با مخاطبان در ارتباط بود و فعالیت‌های بسیار دیگری هم در جشنواره‌های مختلف داشت، از داوری تا کارشناسی و ... اما به خاطر همان ویروس منحوس خانه‌نشین می‌‎شود.

به بهانه سالروز تولدش در مردادماه گفت‌وگویی با او درباره آینده رادیو داشتیم. آنچه می‌خوانید ماحصل این گفت‌وگوست.

مخاطب رادیو چه فرقی با قدیم‌ترها کرده است؟
دنیا فرق کرده است. آدم‌ها و نوع نیازهایشان هم فرق می‌کند. در دنیای امروز دسترسی به شبکه‌های اجتماعی، پادکست‌ها و رادیوهای اینترنتی، موسیقی، کتاب و اطلاعات روز در مورد مسائل مختلف آسان شده است. این باعث می‌شود مخاطب رادیو با مخاطب زمان گذشته تفاوت داشته باشد. نمی‌خواهم بگویم مخاطب زمان گذشته باسواد‌تر بو یا اینکه نسل الان نسبت به نسل قدیم کم‌سوادتر است ولی به نظرم تحمل این نسل کم‌تر است.
 و شما فکر می‌‎کنید چرا این اتفاق افتاده و کم‌تحمل‌تر شده‌ است؟
چون دنیای سریع و پرشتاب امروز دوست دارد اطلاعات را بسته‌بندی‌و ساندویچی باشد. دیدید در شبکه‌های اجتماعی اموجی‌هایی درست کردند که به‌جای این‌که شما محبت‌ واحساس‌تان را نسبت به نوشته‌ای که می‌خوانید با نوشته جواب دهید با یک عکس یا شکلکی که هست ابراز می‌کنید. شاید داستان سرعت این انتقال برای نسل جدید هم به همین شکل شده است. چرا که نسل فعلی حوصله چندانی نداردکه مثلا مطلبی را طولانی بگوییم یا آن را کش‌وقوس دهیم. در این صورت دوست دارد سریع سراغ موضوع بعدی برود. اصلاً شاید یکی از دلایل تغییر یا تفاوت مخاطبان با گذشته همین نگاه است.
 تغییر زمانه چقدر روی این ماجرا تأثیر گذاشته است؟
 در گذشته دنیا آرام‌تر و سالم‌تر بود. فضا، فضای قابل‌تحملی بود. الان سرعت، به‌هم‌ریختگی، شتاب، ماشین، اینترنت و موضوعات مختلف باعث می‌شود مخاطب فرق کند. آن‌موقع مخاطب حوصله داشت، داستان شب را گوش می‌کرد، برنامه‌های ادبی را گوش می‌کرد، رادیو باسوادتر از مردم بود و نوشته‌ها و گفتارش قابل استناد بود. شما می‌توانستید در نبود فضاهای ددیگر به رادیو استناد کنید که این جمله، این کلمه و اینها را رادیو گفته است اما الان این‌طور نیست. نوع ادبیاتی که گاهی به کار می‌رود و حتی انتخاب موسیقی و اشعار هم دیگر مثل قبل نیستند. شاید خیلی‌ها از این موسیقی‌ها، ترانه‌ها و ادبیات خوش‌شان بیاید اما من به‌عنوان یکی از قدیمی‌های این رسانه می‌گویم رادیوی من با رادیویی که الان هست فرق می‌کند. لزوما هم نمی‌گویم این فرق بد است اما با ذهن و روحیه من تفاوت دارد. 
 ارتباط با پیشکسوتان این رسانه با نسل جدید چطور؟ این تعامل چقدر وجود دارد و اصلا باید چطور باشد؟
فکر می‌کنم خیلی هم علاقه‌مند نباشند که با نسل‌قدیم ارتباطی داشته باشند. باز آنچه به نظر من وجود دارد، این است که برنامه‌سازی، نوع کار و روشی که ما داشتیم و برنامه‌هایی که می‌ساختیم در گذشته و قبل‌تر از آن، از نظر نگاه و رویکردبا نسل الان فرق کرده است. به نظر می‌آید که جوان‌ترها حوصله حرف‌های ما را ندارند و دوست دارند با سرعت بالا کار را انجام دهند. 
 و این سرعت خوب است یا بد؟
ریتم تند خیلی هم عالی است ولی همان جریان هم چارچوب خودش را دارد، همانطور که امروز هم شاهد رعایت آن در رادیو هستیم.در این روند هم زیبایی‌شناسی و نظمی وجود دارد که آن برنامه را در نهایت شنیدنی می‌کند.
پس به نظر شما هنوز این رسانه، مخاطبان پر و پاقرصش را حفظ کرده است؟
بله، همچنان خیلی‌ها در خانه‌شان، محل کارشان و احتمالا بعضی‌ها در خودروی‌شان دوست دارند  صدایی پخش شود و چیزی را بشنوند که حالشان را خوب ‌کند. طبیعتا همه دوست دارند به‌واسطه شنیدن، حس خوبی بگیرند و با آن صدا همراه شوند و در این دنیای پر از سر وصدا، صدایی را بشنوند که لحظاتی گوششان را درگیر کند تا با خودشان بگویند اینجا چقدر خوب است.
در این بین ممکن است خیلی‌ها جای خوبی را که پیدا کرده‌اند، رادیو باشد. پس فکر می‌کنم مهم  است که ما کارمان را درست انجام دهیم و بتوانیم از این امکانی که این رسانه‌ملی و گسترده فراهم کرده، استفاده کنیم چراکه پول بیت‌المال دست ماست و این همه آدم استخدام شده‌اند و از این رسانه حقوق می‌گیرند و روزگار می‌گذرانند. به همین دلیل باید از این سرمایه مالی و انسانی درست استفاده کنیم. من اصلا کاری ندارم بیرون چکار می‌کنند. هر کاری می‌خواهند بکنند ولی ما باید کارمان را درست انجام بدهیم. چرا یک رسانه سراسری هستیم. در این بین مطمئنا کاردرست و کار واقعی اثر خودش را دارد. همانطور که این اثرگذاری را در مخاطبان و دوستداران امروز رادیو هم با همه تغییراتش می‌توان دید.
 با این حال دل شما هنوز با حال‌و‌هوای همان دیروز است؟
من نمی‌گویم رادیو مثل پیرمردی که سنی از آن گذشته باید با همان ریتم کند و خسته کننده مسیرش را ادامه می‌داد؛  اصلا منظور من این نیست. با همین جریان تازه هم در شبکه‌های مختلف می‌شود روند جالب توجه مخاطب روز را در نظر گرفت. اتفاقی که این روزها هم تا حدی رخ داده و با نگاه منسجم به آن حتما بهتر هم خواهد شد. در این بین باید سلایق مختلف را هم در نظر گرفت. اینجا  درست مثل آشپزی برای همه طیف‌ها مواد و وسایل برای تهیه هر خوراکی هست و مهم این است که محصول نهایی ما چه چیزی است.

آینده‌ رادیو
رادیو می‌تواند پرقدرت بین رسانه‌های نوین ظاهر شود . به نظرم هر گلی یک بویی دارد. حالا نمی‌دانم اشاره من درست است یا نه؟ ولی رادیو برای بسیاری از آدم‌ها که من می‌شناسم هنوز رادیوست. دوست دارند روی موج‌ها قدم بزنند و ایستگاه مورد نظرشان را پیدا کنند و دل بسپارند به مطالب خوبی که از رادیو پخش می‌شود. در واقع خیلی‌ها هنوز صدای رادیو را دوست دارند.

منبع: ضمیمه قاب‌کوچک روزنامه جام‌جم