سردار می‌گفت «من روی رفتن به مازندران را ندارم»؛ اشاره حاج‌قاسم به داستان پرغصه شهدایی از مازندران بود که مدافع حرم شدند و خیلی طول کشید تا شهدای مظلوم منطقه خان‌طومان سوریه که در زمستان سال ۹۴ به شهادت رسیده بودند، شناسایی شوند.
به گزارش جام جم آنلاین، شاید بیراه نباشد اگر خان‌طومان را به شلمچه ایران تشبیه کنیم؛ نقطه‌ای که خون بیشترین مدافعان حرم ایرانی برای مبارزه با تروریست‌های تکفیری در این محل ریخته شد و بیشترین مقاومت‌ها هم در این منطقه صورت گرفت. وقتی خون شهدای مدافع حرم که اکثرا از منطقه مازندران بودند در این منطقه به زمین ریخت، نام خان‌طومان هم معروف شد، منطقه عملیاتی در نزدیکی حلب سوریه که به‌گفته حاج‌قاسم اگر مقاومت بچه‌های مازندران نبود، همان موقع حلب را از دست می‌دادیم.
خان‌طومان منطقه‌ای بود که سال‌ها از شهدای مفقودالاثر از‌جمله شهیدان بلباسی، رجایی‌فر، حاجی‌زاده، سیدرضا طاهر، علیرضا بریری، علی عابدینی، سیدجواد اسدی، رحیم کابلی و علی جمشیدی میزبانی کرد و جمعی از این شهدا مهر ماه سال ۹۹ به آغوش وطن بازگشتند و پیکر جمع دیگری در خان‌طومان باقی ماند.
حالا دیروز سپاه در اطلاعیه‌ای از شناسایی و تایید هویت پیکر‌های مطهر پنج شهید مدافع حرم محور خان‌طومان از استان‌های مازندران، فارس و البرز در عملیات تفحص خبر داده و اعلام کرده است که در راستای پیگیری دستور سردار سرافراز سپاه اسلام، شهید حاج‌قاسم سلیمانی مبنی بر پیگیری ویژه مفقودان محور خان‌طومان، با عنایات الهی و تلاش‌های مستمر و شبانه‌روزی گروه تفحص، هویت پیکر مطهر پنج شهید مدافع حرم از استان‌های مازندران، البرز و فارس با نام‌های سردار شهید عبدا... اسکندری، سردار شهید رحیم کابلی، شهید والامقام مصطفی تاش‌موسی، شهید والامقام محمد‌امین کریمیان و شهید والامقام عباس آسمیه از طریق تطبیق نمونه DNA در مرکز ژنتیک سپاه شناسایی و تایید شد و پیکر‌های مطهر این شهدای والامقام به میهن اسلامی بازگشت.
بنابر اعلام روابط‌عمومی کل سپاه، پیکر‌های مطهر این شهدای والامقام برای طواف و زیارت حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام عازم مشهد مقدس خواهد شد و پس از طواف ضریح مقدس امام هشتم توسط خادمان آستان مقدس رضوی، به زادگاه خویش رهسپار خواهند شد تا با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی ستاد ملی مقابله با کرونا، تشییع و خاکسپاری شوند.
داستان عملیات خان‌طومان
خان‌طومان یک روستا در حلب سوریه است و به‌دلیل نزدیکی به اتوبان حلب - دمشق اهمیت استراتژیک دارد. آزادسازی خان‌طومان پس از مدت‌ها که توسط گروهک تروریستی جبهه‌النصره اشغال شده بود در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۰ رقم خورد، اما داستان مقاومت رزمندگان ایرانی برای نجات این منطقه راهبردی شنیدنی است؛ سال ۱۳۹۴ در عملیات نصر۲ بعد از آزادسازی بخش‌های وسیعی از استان حلب به‌ویژه نبل و الزهرا، سناریوی معارضان و تروریست‌ها برای ایجاد پایتخت سوریه آزاد فروپاشید و طرح غرب برای نابودی سوریه و تقسیم این کشور به بخش‌های مختلف سیاسی همچون لیبی از بین رفت. در آن دوران عملیاتی توسط تروریست‌های حاضر در منطقه انجام شد که به اشغال این منطقه و ناکامی نیرو‌های مدافع شهرک برای بازپس‌گیری محور اشغال شده منجر شد. دقیقا همین سناریو در خان‌طومان رخ داد. نوع عملیات به این صورت بود که «ابتدا پهپاد‌های تروریست‌ها بر فراز منطقه پرواز کرده و به‌صورت آنلاین تصاویر خود را برای مدیریت اتاق نبرد ارسال می‌کنند. سپس حجم بالایی از تسلیحات توپخانه‌ای توسط گروه‌های تروریستی در خط اولیه نیرو‌های مدافع شهرک به‌کار گرفته می‌شود و پس از مشغول‌سازی نیرو‌های مدافع جبهه مقاومت، با ارسال خودروهای زرهی انتحاری سعی می‌شود از فرصت استفاده شده و خود را در خطوط اولیه مدافعان منفجر کند.
به همین دلیل گاهی بعد از دفاع سخت نیرو‌های مقاومت شاهد برجای ماندن تعداد بالایی جنازه تروریست‌ها در درون خط پدافندی مقاومت بودیم و آنچه در صحنه خان‌طومان هم رخ داد به صورت خلاصه این نوع رزم و درگیری میدانی با حجم بالایی از تسلیحات اهدایی و نیرو‌های رزمی دشمن بود. حسن بهاری، رزمنده مدافع حرم مازندرانی، حماسه خان‌طومان را این‌گونه توضیح می‌دهد: «منطقه خان‌طومان به لحاظ جاده کمربندی‌ای که هشت کیلومتر است موقعیتی استراتژیک برای تروریست‌ها محسوب می‌شد؛ در واقع داعش از این راه به ترکیه نفت می‌فروخت و تجهیزات نظامی‌اش را تهیه می‌کرد؛ ما در حال پیشروی و گرفتن این جاده بودیم و در صورت پیروزی قوای ما، حلب به صورت کامل در محاصره قرار می‌گرفت، اما ترکیه به تروریست‌ها خبر داد که باید هر‌چه زودتر تکلیف این کمربندی و شاهراه روشن شود، چون در صورت بسته شدن آنجا توسط ایرانی‌ها دیگر ارسال سلاح، مهمات و نیرو از این مسیر امکان‌پذیر نیست که در این صورت اگر خیلی دوام بیاورید ۱۰روز است. در آن روز‌ها عربستان تمام زندانی‌های خاورمیانه را می‌خرید و به‌عنوان مجاهد به مرز‌ها می‌فرستاد تا سه ماه برایشان بجنگند. بعد از سه ماه اگر زنده بودند، آزادند و در این مدت هم حقوق خود را به روز می‌گیرند. در این بین ۲۰۰۰ نیرو هم برای هجوم تزریق شد و تمام سلاح هم از مرز آمد.
جنگیدن در سوریه سخت است. آنجا دیگر جنگ با کلاش و تیربار نیست. دشمن برای زدن یک نفر، توپ۲۳ که مختص هواپیماست می‌آورد و با کُرنت آدم می‌زنند در صورتی‌که این سلاح فقط تانک را منفجر می‌کند. عربستان آن‌قدر سلاح می‌دهد که برایش مهم نیست چه سلاحی کجا مصرف می‌شود. ساعت یک تا یک و نیم آن روز آتش تهیه شروع شد. در ساعت ۳ یا ۳ و۳۰ دقیقه بعدازظهر تانک پی‌ام‌پی انتحاری و پر از مهمات منفجره را به طرف خان‌طومان فرستادند، اما قبل از این‌که تانک پی‌ام‌پی به وسط شهر برسد، یکی از رزمنده‌های زرهی فاطمیون با تانک، تانک پی‌ام‌پی را زد. اگر تانک آن‌ها وسط شهر می‌آمد و منفجر می‌شد آمار شهدا زیاد می‌شد. وقتی پی‌ام‌پی منفجر شد، به‌قدری موجش زیاد بود که زمین از هم پاشید، هرکس نزدیک بود، شهید شد و آن‌که دورتر بود، موج انفجار او را گرفت. با این انفجار عظیم، خیلی از رزمنده‌های فاطمیون و دیگر گروه‌ها مجبور شدند به عقب برگردند و عده‌ای هم مجروح و زخمی بودند. ماندیم۷۰ نفر مازندرانی و ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر هم سایر نیرو‌ها (جمعا ۲۰۰ نفر) در مقابل ۲۰۰۰ تروریست.»
چرا خان‌طومان مهم بود؟
بهاری ادامه می‌دهد: «از بعدازظهر اوضاع به‌گونه‌ای شد که نبرد کوچه به کوچه شده بود و دیگر کلاش را انداختیم و با نارنجک می‌جنگیدیم، بچه‌های مازندران در آن وضعیت و در شرایطی که آب و غذا هم نداشتیم، تصمیم گرفتیم بمانیم و بجنگیم. رزمنده‌های ما مظلومانه به شهادت رسیدند. خان‌طومان در ۴۰کیلومتری حلب بود. خان‌طومان بهانه بود و هدف آنان حلب بود. اگر مقاومت نمی‌کردیم و تا یک روز آن‌ها را در خان‌طومان متوقف نمی‌کردیم، تکفیری‌ها به‌راحتی به حلب می‌رسیدند، مثل قضیه منافقین که قصد داشتند به تهران برسند، اما در کرمانشاه متوقف شدند، ولی ما ۲۰۰نفری در مقابل ۲۰۰۰ نفر ایستادگی کردیم. بچه‌ها در خان‌طومان با چنگ و دندان ایستادگی کردند.»
تغییر فاز روابط به دیپلماسی اقتصادی
اردیبهشت امسال که بشار اسد به ایران آمد دقیقا بیش از ۱۰سال می‌شود که او در جنگ با تروریست‌ها در کنار مردم مقاومت کرده و اجازه نداد سوریه تجزیه شود. البته بدون شک یکی از عوامل مقاومت دولت و ملت سوریه، همراهی ایران در حمایت از کشوری بود که علاوه بر تروریست‌های تکفیری، دیگر کشور‌ها هم در کنار تروریست‌های داعش به جنگ با دولت و ملت سوریه قرار گرفتند و به همین دلیل رهبر معظم انقلاب جنگ سوریه را جنگ بین‌المللی علیه آن خواندند که پیروز جنگ سوریه بود.
حالا از اتحاد میان ایران و سوریه، بیش از ۳۰سال می‌گذرد و امسال بیش از چهار سال است که جنگ تکفیری‌ها در این کشور با محوریت جبهه مقاومت متوقف شده و سوریه به‌عنوان خط مقدم مبارزه با اسرائیل از سقوط حتمی نجات پیدا کرده است. بشار اسد امسال برای نخستین‌بار در دولت سیزدهم به ایران آمد و با مسئولان کشورمان دیدار کرد و این حضور بعد از سفر ناگهانی او در اسفند سال۹۷ دومین سفر رئیس‌جمهور سوریه به ایران بود که با فروکش کردن غبار فتنه‌ها و جنگ سخت شام، راهی تهران شد تا مناسبات را از حالت نظامی به اقتصادی تغییر دهد و فصل جدیدی از دیپلماسی اقتصادی را با ایران آغاز کند.
در این شرایط جدید سوریه به‌تدریج از انزوا خارج می‌شود و در برخی از رویکرد‌ها می‌تواند در نقش میانجیگر میان جهان عرب و ایران عمل کند. البته تا پایان ماه مارس سال ۲۰۲۲، تجارت متقابل میان دو کشور تا ۶۰ درصد افزایش یافته و علت آن بهبود شرایط ترانزیت از طریق مرز‌های عراق، افزایش تعداد پرواز‌ها به سوریه و توافق‌نامه‌های تجاری میان تهران و دمشق بوده است.
منبع : روزنامه جام جم
