مرجعیت تلویزیون در تولید سریال

حتما دیده‌اید بسیاری از شبکه‌ های ماهواره‌ای فارسی زبان، کنداکتور خود را با سریال‌های تولید شده در رسانه‌ ملی پر می‌کنند و به واسطه این پخش سریال، تبلیغات هم می‌گیرند. این معنایی ندارد جز آن که هنوز تلویزیون در تولید سریال‌ های دیدنی به‌عنوان مرجع شناخته می‌شود‌.

این‌که بخواهیم بگوییم در تولید سریال‌ های تلویزیونی به جایگاه درجه یک رسیده‌ایم، مانع رشد است، چون واقعا در کنار برخی آثار ماندگار همچنان آثاری داریم که کیفیت مطلوبی ندارند و باید بیش از پیش کار و دقت کنیم تا کیفیت‌ها افزایش یابد.

برای رشد کمی و کیفی سریال‌های تلویزیونی در وهله اول تلویزیون باید سیاست‌گذاری‌ها و حضور و نظارت بر تولیدات مختلف سریالی اعم از سریال‌های تلویزیونی یا سریال‌های شبکه خانگی را به‌درستی تعریف کند و بناست شبکه نمایش خانگی رقیب تولیدات تلویزیونی باشد یا همسو با هم حرکت کند.

در وهله دوم محصولات تلویزیونی آن قدر باید کیفیت و جذابیت داشته باشند که بتوانند با محصولات ماهواره و محصولات مجازی و محصولات خارجی که در فضای آنلاین عرضه می‌شود، رقابت کنند.

تلویزیون در دهه‌های قبل، سریال‌های پر مخاطبی مثل آینه عبرت داشت که هنوز بعد از ۳۰سال در بازپخشش دارای مخاطب است و گاهی از این سریال‌ها باز هم ساخته می‌شود ولی باید به سمت این برویم که تولید سریال‌های کیفی در همه زمان‌ها در اولویت باشد.

داشتن نگاه باز، دادن آزادی عمل به نویسنده و کارگردان، احترام به همه سلیقه‌های مخاطبان و اعتماد به نویسنده و کارگردان و بازیگر می‌تواند سریال‌های تلویزیونی را در مسیر درستی ریل‌گذاری کند و باعث شود سریال‌های خوبی به تولید برسد.

داشتن نگاه باز یعنی این‌که با روی باز از طرح‌های جدید و تازه استفاده شود. دادن آزادی عمل به مؤلفان یعنی این‌که بگذاریم نویسنده و کارگردان، کارش را براساس علاقه خود پیگیری کند و مدام در کارش دخالت نکنیم.

احترام به سلیقه‌ها یعنی مدام سعی نکنیم یک تفکر خاص را در سریال‌ها حقنه کنیم و با نگاه‌های مختلف کنار بیاییم. اگر این چند عنصر را در تولید سریال‌های تلویزیونی مورد توجه قرار دهیم بدون شک به سمت روزهای پر از شکوفایی خواهیم رفت.