دوست دارم مخاطب، رستگاری نقش‌هایم را ببیند

به گزارش جام جم آنلاین، نوری در آغاز صحبت‌هایش درباره خانواده‌اش می‌گوید: «‌در خانواده‌ای بزرگ شدم كه خانواده پدرم اهل صنعت و خانواده مادرم كاملا هنری و بازیگر بودند. وقتی پدر و مادرم سركار بودند من پیش پدربزرگم بودم. پدربزرگم، هم افسر نیروی هوایی بود و هم بازیگر تئاتر و با ما به اصطلاح تئاتری رفتار می‌كرد. بنابراین خیلی دور از ذهن نبود كه من هم بازیگر شوم اما با تبعیت از خانواده پدرم تحصیلاتم را در عرصه صنعت ادامه دادم. با این كه خانواده‌ام سیستم هنری را بیشتر درك می‌كرد اما هیچ اجباری برای بازیگر شدن وجود نداشت. من تنها كسی هستم كه در نسل بعدی خانواده‌ام بازیگر شدم. در خانواده ما هم دكتر هست هم مهندس. مهم این است كه خود فرد چه چیزی را دوست داشته باشد.» او درباره این كه چگونه وارد عرصه تلویزیون و سینما شده، اضافه كرد: «من دوستی دیرینه‌ای با علیرضا عصار و مهران مدیری داشتم و یك روز به من گفتند: «حتما بیا بازی كن. راهی برای فرار وجود ندارد.» و این‌طور شد كه اولین كارم را با مهران مدیری شروع كردم.»

بازیگری حرفه من است

این بازیگر سینما و تلویزیون ادامه می‌دهد: «برای من بازیگری بسیار جذاب است اما هیچ‌وقت به‌عنوان شغل به آن نگاه نكرده‌ام بلكه بازیگری را یك حرفه می‌دانم. بازیگری خیلی وقت‌ها درآمد زیادی ندارد اما به‌دلیل عشق و لذتی كه به آدم می‌دهد و پیامی كه از طریق بازی من به زندگی افراد وارد شده و ممكن است زندگی‌شان را تغییر دهد، حال خوبی به من منتقل می‌كند. این همان رسالتی است كه یك بازیگر بر‌عهده دارد.» او در توصیف بازیگری از نگاه خودش می‌گوید: «همه ما احساسات مختلفی را در درون خودمان داریم مثل خشم، صبر، مهربانی، آرامش و... بازیگری موفق است كه بتواند بر حسب شخصیتی كه به او سپرده می‌شود، حسی را در درون خودش تقویت و حس دیگری را كمرنگ كند. برای من بازیگری این معنا را دارد. خیلی دلم می‌خواهد نقشی كه بازی می‌كنم پیامی به مخاطبم برساند. طول و عرض نقش برایم مهم نیست و دوست دارم مخاطب، رستگاری شخصیت را ببیند.»

هر روز به ماندگاری فكر می‌كنم

او درباره این‌كه چقدر به ماندگاری در بازیگری فكر می‌كند، افزود: «قطعا همه دوست دارند ماندگار باشند اما این‌كه چقدر موفق باشند به خیلی از فاكتورها بستگی دارد. من هر روز به نقشی كه ماندگار باشد، می‌اندیشدم و برای آن تلاش می‌كنم. امیدوارم روزی این اتفاق بیفتد.» نوری درباره این كه بازیگری چه چیزی به او اضافه كرده و او به بازیگری چه چیزی افزود، بیان می‌كند: «درباره خودم نمی‌دانم چه چیزی به بازیگری اضافه كردم. این سؤال را باید از خبرگان كار یا مخاطبان بپرسید كه آیا نقشی از من بوده كه در یادشان مانده باشد یا نه؟ اما بازیگری به من درس‌ها و نكات زیادی اضافه كرده است. مهم‌ترین آن فراهم‌كردن فضایی برای تبادل اطلاعات و فرهنگ است. درباره این ویژگی بازیگری شاید لازم باشد برایتان یك هفته حرف بزنم. برای من بازیگری جای بسیار امن و با‌ارزشی است و من را از هیاهو‌های موجود دور می‌كند.»

انتخاب من شاد بودن است

نوری در صحبت‌هایش به این موضوع اشاره می‌کند که برای رسیدن به اهدافش تلاش‌های مستمری داشته و به قول قدیمی‌ها نمی‌شود ره صد ساله را یک‌شبه رفت. او از انتخاب‌هایش هم در زندگی می‌گوید: «سعی می‌کنم شاد زندگی کنم. بنابراین با روی خوش، اکثر اتفاقاتی را که در زندگی‌ام رخ می‌دهد، می‌پذیرم حتی اگر اتفاق بدی باشد. با این نگاه اتفاق‌های خوب بیشتر سراغ من می‌آیند.
شادی یک انتخاب است نه یک اتفاق. این انتخاب برای ما که مشکلات اقتصادی و سختی‌های زیادی را تجربه می‌کنیم یک ضرورت است. روز، شب خواهد شد. چه من شاد و خوشحال باشم چه ناراحت و ناراضی. پس انتخاب من شادی است.» نوری اشاره می‌کند که برای رسیدن به این انتخاب بسیار تمرین کرده است. « شاید منطقی نباشد، می‌دانم اما بسیار تمرین کردم تا این‌گونه به زندگی نگاه کنم. پیشنهاد می‌کنم همه کسانی که این صحبت‌ها را می‌خوانند کمی به این موضوع فکر کنند.»

منبع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جام جم