مرثیه‌ای برای مرگ انسانیت

به گزارش جام جم آنلاین، آن‌طور که مجید کبودانی، سرپرست ناحیه مرکز اورژانس تهران می‌گوید: «کد ۹۹ یعنی بیمار دچار ایست قلبی و تنفسی شده است. در گزارش اولیه اعلام شده بود کودکی دو ساله در مطب پزشکی دچار ایست قلبی شده و در این وضعیت هر ثانیه برای نجات بیمار حکم زمان طلایی را دارد. سریع دو تکنسین راهی این ماموریت شدند.» محل ماموریت خیابان شهید بهشتی، نرسیده به خیابان قائم‌مقام اعلام شده بود. آمبولانس اورژانس آژیر‌کشان سعی می‌کرد مسیری باز کند و خود را به بیمار برساند. محسن خلیق انزابی، یکی از تکنسین‌های اورژانس در روایت این عملیات به جام‌جم گفت: «در آن ساعت خیابان شهید بهشتی شلوغ بود و چراغ چهارراه سبز و قرمز می‌شد، اما ماشین‌ها تکان نمی‌خوردند. وضعیت بیمار وخیم بود و به ما در مسیر اعلام می‌کردند کد۹۹. به سختی مسیری باز کردم و ماشین را به خط ویژه اتوبوس رساندم و به سمت خیابان قائم‌مقام حرکت کردم. به ۱۰۰ متری قائم‌مقام رسیده بودیم که دو زن در حالی که به سر و صورت خود می‌زدند، به سمت آمبولانس آمدند و فهمیدیم مادر و مادربزرگ بچه هستند.»

در آن وضعیت، اگر می‌خواستند جای پارک پیدا کنند و بعد سراغ بیمار بروند، زمان حیاتی برای نجات بیمار به پایان می‌رسید. به همین دلیل راننده فلاشر‌های آمبولانس را روشن کرد و با پارک آن در خط ویژه همراه همکارانش و دو همراه بیمار راهی مطب دکتر کودکان شدند. خلیق انزابی ادامه داد: «سریع خود را به مطب خانم دکتر در طبقه سوم رساندیم. او در حال احیای کودک بود که به کمک او رفتیم و ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی را ادامه دادیم. با توجه به شرایط مطب، باید او را سریع به بیمارستان با امکانات بیشتر و شرایط آرامتر می‌رساندیم. نزدیکترین بیمارستان به ما، تهران کلینیک بود. آسانسور را زدم و در آن را باز کردم. از مادربزرگ کودک خواستم در را نگهدارد تا کسی آسانسور را به طبقه بالا و پایین نبرد و زمان طلایی را از دست ندهیم. قرار بود وقتی به آمبولانس رسیدم، اعلام کنم تا همکار دیگرم که در حال احیای کودک بود، همراه خانم دکتر، دختر بچه را به آمبولانس انتقال دهند.»

تکنسین جوان وقتی به مقابل آمبولانس رسید، با صحنه‌ای رو‌به‌رو شد که باورش سخت بود. چرخ‌های سمت کمک راننده آمبولانس پنچر شده بود : «یک نفر در این زمان که در طبقه سوم مشغول احیا بودیم، «والو» چرخ‌های سمت کمک را باز کرده و تمام باد لاستیک را خالی کرده بود. سریع درخواست آمبولانس جدید کردم. بعد با پلیس تماس گرفتم. وقتی تیم جدید به محل رسید، کار از کار گذشته بود و زمان طلایی برای احیای کودک را از دست داده بودیم. صحنه تلخی بود. پدر، مادر و مادربزرگ کودک بی‌تابی می‌کردند و دختر دو ساله‌شان به خاطر خودخواهی یک نفر جان باخته بود.»

گشت کلانتری که به محل رسید، تحقیقات پلیسی برای شناسایی فردی که به آمبولانس خسارت زده و دلیل ایست قلبی دختر بچه بود آغاز شد. خلیق انزابی درباره علت ایست قلبی کودک می‌گوید: «مشخص نبود چرا کودک دچار ایست قلبی و تنفسی شده بود. مادر و مادربزرگ کودک او را به مطب آورده بودند که کودک دچار ایست قلبی و تنفسی شد و از ما درخواست کمک کردند. این‌که دلیل آن چه بوده، در حوزه اختیارات ما نیست و از طریق پزشکی قانونی و مراجع صالح دیگر مشخص می‌شود.»

درباره علت پنچری خودرو از سرپرست ناحیه مرکز اورژانس تهران سوال کردیم که کبودانی اظهار کرد: «موضوع از طریق اداره حقوقی اورژانس تهران در حال پیگیری است. ماموران هم تحقیقات خود را آغاز کرده‌اند. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، یکی از اهالی محل به تکنسین‌های ما مراجعه می‌کند و شماره پلاک اتوبوسی را می‌دهد و مدعی می‌شود با شنیدن صدای آژیر آمبولانس کنجکاو شده و به مقابل پنجره آمده بود. بعد از رفتن تکنسین‌ها به داخل ساختمان، راننده اتوبوسی که مسیر را مسدود می‌بیند از اتوبوس پیاده شده و دو چرخ آمبولانس را پنجر کرده و به مسیرش ادامه می‌دهد.» تحقیقات پلیسی برای بررسی ادعای این شاهد ماجرا ادامه دارد، اما یک خودخواهی باعث شد پدر و مادری داغدار کودک خود شوند و تلاش برای احیای دختربچه بی‌نتیجه بماند.

صدای آژیر آمبولانس یعنی ماموریت حیاتی

محسن خلیق انزابی، تکنسین اورژانس می‌گوید: «صدای آژیر آمبولانس دلیلی بر فوری و حیاتی بودن ماموریت امدادگران اورژانس است. تکنسین‌ها پس از اعلام ماموریت سریع راهی محل حضور بیمار یا مصدوم می‌شوند و بعد از آن در صورت نیاز به انتقال او به بیمارستان تلاش می‌کنند در کمترین زمان بیمار را به بیمارستان برسانند. حتی شنیدن صدای آمبولانس در نزدیکی بیمارستان به سوپروایزر اعلام می‌کند که بیمار بد حال در حال انتقال به آنجاست و پرستاران و پزشک سریع خود را به حیاط می‌رسانند تا بیمار را تحویل گرفته و اقدامات درمانی را آغاز کنند. در چند سال اخیر شهروندان آگاه شده و با تکنسین‌ها همکاری کرده و با شنیدن صدای آژیر مسیر را باز می‌کنند که این رفتار جای تشکر دارد.»

 

منبع: روزنامه جام جم