سوت پایان برای داور مو طلایی

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ،  افشین در واکنش به خبر مرگ ساندروپل این‌طور نوشته بود: «ساندروپل مهم‌ترین داور برای یک نسل از فوتبال ما بود. آنجا که در ملبورن سوت پایان بازی ایران و استرالیا را زد، حمید استیلی از طرف همه ما بغلش کرد و علی دایی از جانب همه ما دستی به سرش کشید. آن روز ما آن‌قدر خوشحال بودیم که همه را بغل می‌کردیم. سوت داور مجاری به معنای پایان اضطراب و آغاز شادی نسلی بود که بعد از 20 سال به جام جهانی فوتبال سلام می‌کرد.» چشمانم را می‌بندم تا در تاریکخانه ذهن، چند خاطره فوتبالی زیبا را ظاهر کنم.

 ایالت کالیفرنیا. ساعت12و30دقیقه ظهر به‌وقت محلی است و برق آفتاب در شهر پاسادنا، ورزشگاه 90هزارنفری رزبول را همچون سنگ سبز قیمتی یشم، برق‌انداخته. زیر آن آفتاب سوزان، برق مردی با موهای طلایی، چشم را می‌زند. او ساندروپل است. داور مجارستانی فینال جام جهانی 1994. سکه را بالا می‌اندازد و کاپیتان‌ها با هم دست می‌دهند. دونگا در کنار فرانکو باره سی؛ چه فینال پرستاره‌ای. تافارل مقابل پالیوکا، برانکو مقابل مالدینی، دونگا مقابل دونادونی، ببتو مقابل روبرتو باجو و بالاخره روماریو مقابل دانیله ماسارو. نیمکت‌ها هم پر از ستاره هستند. یک طرف آنتونیو کونته، جانفرانکو زولا و جوزپه سینیوری نشسته و طرف دیگر هم کافو، رأی، لئوناردو و رونالدو. ایتالیا با هدایت آریگو ساچی و برزیل با هدایت کارلوس آلبرتو پریه‌را. باوجوداین همه ستاره در ایران همه حواس‌ها به تیم داوری است؛ به سمت راست ساندروپل. جایی که محمد فنایی به‌عنوان کمک اول داور مجاری لبخند می‌زند و آماده است تا تاریخ را برای فوتبال ایران بنویسد. 90سال از عمر جام جهانی می‌گذرد اما جام‌جهانی 94 تنها جامی است که همه فوتبالی‌ها در ایران می‌توانند نام دو داور فینالش را به یاد بیاورند؛ ساندروپل و محمد فنایی.

 از فینال جام جهانی 1994 تا دربی شماره 41 استقلال و پرسپولیس در ششم مرداد 1374، فقط یک سال و 11 روز فاصله بود اما فوتبالدوستان ایرانی این بار موهای طلایی داور مجارستانی را زیر برق آفتاب تهران دیدند. برای اولین بار مهم‌تر از خود شهرآورد، داوران آن بودند. بازهم ساندروپل، بازهم محمد فنایی. آن‌هم در شرایطی که فقط هفت ماه از آن جنجال بزرگ در دربی زمستان73 می‌گذشت که با سه اخراجی نیمه‌کاره ماند. 3 بر صفر به نفع استقلال شد و بازی برگشت هم تبعید شد به ورزشگاه خالی بندرعباس. آن اتفاقات باعث شد فدراسیون فوتبال بهترین داور دنیا را برای بازی استقلال و پرسپولیس به تهران بیاورد. این بار ساندروپل سکه را بین امیر قلعه‌نویی و فرشاد پیوس به هوا پرتاب کرد. چه فوتبالی هم شد. استقلال از دقیقه 7 تا دقیقه 36 در کمتر از 30دقیقه سه گل به پرسپولیس زد. حتی باوجود پنالتی مشکوکی که ساندروپل برای استقلالی‌ها گرفت، کسی جرات نکرد به بهترین داور دنیا اعتراض کند. از آن بازی 26سال می‌گذرد و هنوز هم قضاوت ساندروپل در خاطر ما هست و آن برگردان بهزاد غلامپور که اجازه نداد نام علی دایی، بالاخره وارد فهرست گلزنان شهرآورد شود.

 و حالا می‌رسیم به همان توییت اول.ساندروپل مهم‌ترین داور برای یک نسل از فوتبال ما بود. آنجا که در ملبورن سوت پایان بازی ایران و استرالیا را زد، حمید استیلی از طرف همه ما بغلش کرد و علی دایی از جانب همه ما دستی به سرش کشید. هشت دقیقه قبل‌تر آن شادی قرن، وقتی داور چهارم تابلوی وقت اضافی را بالا برد، خیلی‌ها تپش قلب گرفتند. برای لحظاتی از ساندروپل متنفر شدیم. فکر کردیم شاید او دوست ندارد حماسه شکل بگیرد اما حماسه با سوت ساندروپل شکل گرفت. آن روز ما آن‌قدر خوشحال بودیم که همه را بغل می‌کردیم. سوت داور مجاری به معنای پایان اضطراب و آغاز شادی نسلی بود که بعد از 20سال به جام‌جهانی فوتبال سلام می‌کرد. ساندروپل، بهترین داور فوتبال جهان در سال‌های 1994 تا1997، پنجشنبه در 65سالگی از دنیا رفت. او اخیرا به کرونا مبتلا شده بود. برخی اخبار حکایت از آن دارد که داور سرشناس مجارستانی یکی دیگر از قربانیان این ویروس است.

بابک پورعالی - گروه ورزش / روزنامه جام جم