شرایط خاص ما در همکاری‌های‌های علمی بین‌المللی

این نوع از همکاری‌ها شامل طیف وسیعی از فعالیت‌های دانشگاهی مانند کنفرانس‌های مشترک، تبادل استاد و دانشجو، برگزاری دوره‌های آموزشی مشترک، طرح‌های پژوهشی مشترک و... می‌شود.

فارغ از شوک بزرگی که گسترش کووید ۱۹ در بیش از یک سال گذشته به شبکه محققان و دانشمندان جهان وارد کرده، سطوح مختلف همکاری‌های بین‌المللی میان محققان و دانشمندان هنوز هم به‌طور گسترده اما از راه دور انجام می‌شود اما فارغ از بحران کنونی، موانعی که در مسیر همکاری‌های علمی بین‌المللی دانشگاه‌های ما با جهان وجود دارد، سال‌هاست دچار چالش شده‌است. متاسفانه عوامل بازدارنده همکاری‌های علمی بین‌المللی در نظام آموزش عالی کشور هم یکی دوتا نیست.

بدون شک یکی از موانع اصلی، فشارها و تحریم‌های یکجانبه کشورهای غربی علیه ما است که مشکلات مربوط به اخذ روادید، ایران‌ هراسی و تصویر منفی نسبت به ایران، تنها نمونه‌هایی از آن است. اما موانعی که بر سر راه فعالیت‌های علمی بین‌المللی دانشگاه‌های ما قرار دارد بسیار گسترده و جدی‌تر بوده و موانع ساختاری، فرهنگی، زبانی، مالی و زیرساختی را هم می‌بایست در صدر این چالش‌ها به حساب آورد.

شاید اقداماتی مانند تقویت دیپلماسی علمی، تدوین برنامه واحد مدون و جامع برای همکاری‌های علمی و بین‌المللی‌سازی آموزش کشور با متولی‌گری و مسؤولیت یک نهاد مستقل، برگزاری نمایشگاه‌هایی برای معرفی فرهنگ‌ها، آداب و رسوم همه اقوام کشور و سایر کشورها که دانشجویان آنها در کشور در حال تحصیل هستند، برگزاری بعضی دروس دوره تحصیلات تکمیلی به زبان انگلیسی، ایجاد قوانین سهل‌گیرانه برای ورود و خروج پژوهشگران بین‌المللی، تخصیص بودجه‌های جداگانه به دانشگاه‌ها در راستای تقویت همکاری‌های علمی بین‌المللی و بین‌المللی سازی دانشگاه‌ها و... نمونه‌هایی از راهکارهای تقویت همکاری‌های علمی بین‌المللی در دانشگاه‌های ما باشد.

از فرصتی که کرونا در اختیارمان قرار داده استفاده کنیم وضمن تقویت همکاری‌های مجازی، برای روزهای عادی و حضور پررنگ و موثر در همکاری‌های علمی بین‌المللی آماده شویم.

بهاره صفوی - دبیر انجمن ترویج علم ایران / روزنامه جام جم