انتخابات فدراسیون فوتبال با همه حواشیاش به پایان رسید و فوتبال ایران برای ۴ سال آینده رئیس خودش را شناخت. شاید نام رئیس جدید برای خیلیها آشنا نباشد؛ شهابالدین عزیزیخادم.
دو مشکل اساسی در رابطه با انتخاب عزیزیخادم وجود دارد. نخست اینکه او از قبل هم در فدراسیون فوتبال حضور داشته است. خودتان میدانید این یعنی چه؟ او قبلا یکی از دستاندرکاران این فوتبال و ۵ سال عضو هیاترئیسه بوده است. سؤال اینجاست که او در آن مدت چه کمکی به ساختار فوتبال ایران کرده و با آن پیش زمینه الان چطور میخواهد به این فوتبال کمک کند. اصلا آیا او واقعا قصد کمک دارد؟ اینها سؤالاتی است که مطرح است. من هم نمیخواهم نگاه بدبینانهای به این انتخاب داشته باشم. عزیزیخادم گفته میخواهد با نگاهی نو قدم بردارد. ما هم برایش آرزوی موفقیت میکنیم و البته احترام میگذاریم به رای مجمع فوتبال.
با این حال میخواهم به عنوان کسی که عمرش را در فوتبال سپری کرده به نکاتی در چارچوب وظایف رئیس جدید فدراسیون فوتبال اشاره کنم. فکر میکنم عزیزیخادم به عنوان سکاندار جدید فوتبال نخست باید جایگاهی قابلتوجه برای ایران در AFC دست و پا کند. او اگر خودش هم این توانایی را در خود نمیبیند باید از اطرافیانش کمک بگیرد. وظیفه اصلی عزیزیخادم نجات فوتبال ایران از بحران کنونی است. نکته مهم دیگر بهرهمندی از خردجمعی است. در همین انتخابات علی کریمی کاندیدایی بود که خیلی از فوتبالیها میخواستند او رئیس شود. مهم این است که رئیس جدید بتواند این افراد را جذب کند. فوتبال باید دست فوتبالیها باشد . به همین دلیل به عزیزیخادم توصیه میکنم در کنار برنامههایش از سه کاندیدای دیگر انتخابات (کریمی، آجورلو و هاشمی) استفاده کند. بالاخره هر چهار کاندیدا تفکری برای خود دارند و اگر نخواهیم شعاری رفتار کنیم، تجمیع این افکار و برنامهها قطعا میتواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
حسن روشن پیشکسوت فوتبال