اگر نوجوان شما هم پرحرفی می کند ....

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از نمناک، تردیدی نیست که گفت وگو یکی از اساسی ترین نیازهای انسان برای برقراری ارتباط با دیگران است. اما گاهی می تواند سرمنشاء مشکلاتی هم باشد. گاهی پرحرفی و زیاده گویی خود تبدیل به معضلی می شود که باید با برخورد علمی و صحیح آن را برطرف کرد.

دوران نوجوانی، مرحله ای بحرانی در زندگی هر فرد است که عبور کردن موفق از این مرحله نقش تعیین کننده ای بر سلامت روان و شخصیت فرد در دوران بزرگسالی دارد. تغییرات هورمونی، جسمانی و بروز تفکر انتزاعی سبب می شود نوجوانان رفتار متغیری از خود نشان دهند.

برخی نوجوانان در این دوره حساس کم حرف و برخی دیگرقادرند، مانند شخصیت کرتونی آن شرلی ساعت ها با دوستانشان صحبت کنند، بدون اینکه خسته شوند. بسیاری از والدین نگران هستند که فرزند نوجوانشان این خصیصه را تا بزرگسالی همراه خود داشته باشند و در آینده به فردی پرحرف تبدیل شوند. اما علت پرحرفی در نوجوانان چیست و والدین با نوجوانان پر حرف باید چگونه رفتار کنند.

علل پرحرفی در نوجوانان عبارتند از:

هورمون ها:

هورمون های نوجوانی، مواد شیمیایی هستند که باعث رشد فیزیکی و رشد جنسی می شوند که آنها را به سنین نوجوانی و بزرگسالی می رساند. هورمون های نوجوانی؛ خلق و خو و احساسات را تحت تاثیر قرار می دهند. پس یکی از علت های تغییر در خلق و خوی نوجوانان و حرف زدن زیاد آنها بالا و پایین شدن هورمون ها است.

انرژی بیش از حد:

نوجوانان از انرژی زیادی برخوردارند که متاسفانه انرژی آنها در فضای اندک آپارتمان ها تخلیه نمی شود بنابراین برخی از نوجوانان انرژی تخلیه نشده خود را صرف حرف زدن می کنند.

فکرهای جدید و ایده های خلاقانه:

نوجوانان اغلب فکرهای جدید و ایده های خلاقانه ای در ذهن دارند و دوست دارند این ایده ها را با دوستان خود در میان بگذارند بنابراین چنانچه در گفته ایم پرحرف هستند و گاهی ممکن است با دوستانشان ساعت ها حرف بزنند.

نیاز به تحسین:

بسیاری از نوجوانان به خصوص دختران قادرند ساعت ها از خریدهای رنگی شان، آخرین مانتو و روسری و کفشی که خریده اند، تغییرات ظاهریشان، موفقیت های علمی و... صحبت کنند زیرا آنها دوست دارند، به دلیل زیبایی های ظاهریشان به وسیله همسالانش ستوده شوند.

شناسایی شخصیت:

حرف زدن برای نوجوانان وسیله ای برای هویت یابی است. نوجوانان با صحبت کردن خود را شناسایی کرده و شخصیتشان را واکاوی کرده و به دنبال هویت خود می گردند.

هیجان دنیای جدید:

همانطور که کودک قدم های اولیه خود را بر می داردو هیجان زده می شود ، نوجوان نیز با ورود به این دوره و آغاز مسیر بزرگسالی هیجان زده می شود. نوجوان با ورود به این دوره با دوست خود زیاد و درباره چیزهایی که اصلا برای شما جدید نیست، حرف می زند اما برداشت و نوع مواجهه و درک تازه نوجوان از یک پدیده به زعم شما تکراری، جدید و هیجان انگیز است.

نیاز به درک شدن:

نوجوانان نیز مانند ما نیاز به حرف زدن با دوستانشان دارند، بسیاری از آنها ساعت ها با کسی که حوصله اش را دارد و او را درک می کند، از ریز به ریز احساسات و افکارش صحبت کندو گاهی هدفشان از حرف زدن این است که راه حلی برای مشکل خود بیابند.

ورود عشق به زندگی:

نوجوانی دوره ای سرشار از احساسات است. نوجوانان در این دوره از زندگی ممکن است دلباخته معلم یا همکلاسی یا حتی یکی از افراد فامیل می شوند. این عشق بدین معنی نیست که آنها عاشق جنس مخالف هستند بلکه نوجوانان می توانند هر فردی را که آنها را درک کند دوست داشته باشند مثلا معلم یا دوست و ساعت ها درباره آنان و یا با آنان حرف بزنند. این نوع دوست داشتن و عشق ها اگر وابستگی شدید ایجاد نکند، آسیب ویژه ای ندارد و خیلی زود از سر نوجوان شما می افتد.

درمان ؛ والدین با نوجوانان پر حرف باید چگونه رفتار کنند؟

اگر فرزند شما در دوره حساس نوجوانی قرار دارد و بیش از حد پرحرف شده است، با او اینگونه که در ادامه ی این بخش از نمناک خواهید خواند رفتار کنید:

به حرف هایش گوش دهید:

به حرف های فرزند خود گوش دهید و او را درک کنید. باور کنید اگر فرزندتان حرف بزند بسیار بهتر از آن است که افسردگی داشته باشد پس اینگونه خودتان خوشحال ترید. او به این همه حرف زدن نیاز دارد پس سعی کنید جواب نیازش را بدهید.

به او یاد دهید احساسات خود را مدیریت کند:

با او با ملایمت حرف بزنید و یادش بدهید چطور احساس و نیازش را مدیریت کند و چه وقت با چه کسانی حرف بزند .

به او توجه کنید:

در سنین نوجوانی بچه ها نیاز به دیده شدن و شنیده شدن دارند و توجه طلبی در آنها زیاد میشود. نیاز به توجه و دیده شدن را با حرف زدن و توجه به او در محیط خانواده برطرف کنید.

سخت نگیرید:

اگر نوجوان شما با دوستان خود زیاد صحبت می کند ، سخت نگیرید و آن ها را به حال خودشان بگذارید.اگر بتوانید با نزدیک شدن به فرزندتان سبب شوید او حرف هایش را با شما در میان بگذارد ، بسیار بهتر است.

خودتان پرحرفی نکنید:

شاید علت اینکه نوجوانتان پرحرفی می کند، خود شما باشید. به هر حال او از شما می آموزد پس به جا و سنجیده صحبت کنید و پرحرفی نکنید. در رفتار خودتان دقیق شوید و خودتان خودکنترلی را یاد بگیرید و تمرین کنید ، مطمئن باشید معضل نوجوان شما هم آرام آرام حل خواهد شد.

خودتان را کنترل کنید:

اگر فرزند شما 2ساعت با تلفن صحبت کند، شما کلافه و نگران خواهید شد اما هرگز این مسئله را دستمایه یک دعوای خانگی نکنید. خودتان را کنترل کنید و با خوش رویی و لحنی صمیمانه سؤالات تان را بپرسید، حتی از طنز استفاده کنید.

پرحرفی او سرزنش نکنید:

او را سرزنش نکنید و او را بابت این کارش شرمنده و خجالت زده نکنید. غیرمستقیم از مزایای کم حرفی، فکرکردن به جای حرف زدن و... صحبت کنید و احادیث و روایات و سخنان بزرگان را درباره خاموشی و کم حرفی بیان کنید. از کسانی که سنجیده سخن می گویند، تعریف کنید.

یک راه جایگزین بیابید:

راه های جایگزین را به او پیشنهاد کنید. نوجوانتان را به مسیرهای هنری، داستان نویسی و خاطره نویسی... هدایت کنید. این فضاها، بهترین جا برای پرگویی است.