برخود والدین با فرزند معتاد

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرنگاران جوان ، درباره نحوه برخورد والدین با نوجوانانی که به اعتیاد مبتلا شده‌اند، گفت: وقتی والدین متوجه می‌شوند که فرزندشان دچار اعتیاد شده، شدت، زمان و میزان درگیری فرد با اعتیاد اولین مسأله است.وی با بیان اینکه والدین با ایفای درست نقش خود باید رفتار فرزندشان را بپذیرند و او را طرد نکنند، افزود: تبعات این مسأله باید به حداقل برسد تا فرزند به آسانی از این بیماری رها شود.

این روانشناس در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه بعضا دیده شده والدین با ندادن پول تو جیبی و بی‌توجهی سعی در مقابله با این مسأله دارند، بیان کرد: در این شرایط طبیعتا خانواده مقداری کنترل خود را روی فرزند بیشتر می‌کند، اما فراموش نکنید که علت گرایش فرد به اعتیاد، آسیب‌هایی است که در محیط خانواده و اجتماع وجود دارد که فرد را به سمت مصرف موادمخدر سوق می‌دهد.

حبی گفت: معمولا در این شرایط خانواده همه تقصیر‌ها را متوجه فرزند می‌داند؛ گویی که نوجوان آن‌ها بدون هیچ نوع زمینه‌ و آسیبی به سمت این اختلال و بیماری رفته است و حال باید فرزند پاسخگو باشد و در این میان خانواده نقش خود را فراموش می‌کند.

وی افزود: این رفتار نه تنها کمک نمی‌کند، بلکه تبعات این مسأله را بیشتر کرده و موجب طرد شدن فرزند از خانواده و اجتماع می‌شود، البته دلیل بر این نیست که خود فرزند نقش ندارد، اما والدین باید در این شرایط مشکل و علت آن را شناسایی کنند و از متخصصان کمک بگیرند.

این روانشناس گفت: بی توجهی والدین به فرزند، او را منزوی و از خانواده و اجتماع دور می‌کند و باعث می‌شود به محیط‌هایی پناه ببرد که در آنجا به او ارزش و بها داده می‌شود، این محیط‌ها معمولا نابهنجار هستند و این مشکل را می‌تواند افزایش دهد.

حبی با بیان اینکه خانواده با رفتار‌های اشتباه فرزند را از خانواده و اجتماع دور کرده‌اند و حال در صدد جبران آن هستند، بیان کرد:
به میزانی که فرد آسیب دیده، ممکن است یک‌سری از توانایی‌هایش را از دست دهد. والدین باید بازتوانی کنند و توانایی برقراری ارتباط اجتماعی، عاطفی، ذهنی، شناختی، عزت نفس و به خصوص انگیزشی را که این‌ها اولین پتانسیل برای فعالیت‌های اجتماعی هستند، به فرد بازگردانند.

این روانشناس گفت: آمار‌های غیر رسمی و رسمی درباره گرایش نوجوانان به اعتیاد مختلف بوده، اما قابل توجه و نگران کننده است.