حرف دل مردم را بزنیم

باید نگاه کرد مدیران شبکه‌ها و تولید محتوا و تولیدکنندگان چقدر در ارتباط با رسانه، آدم‌های متخصص و دارای شناخت هستند و بعد ببینیم چه برنامه‌هایی تولید می‌شود و چه برنامه‌هایی تولید نمی‌شود؟ چرا فلان برنامه مخاطب دارد و چرا بهمان برنامه مخاطب ندارد؟ چرا برنامه‌هایی که تولید می‌شود و مخاطب دارد الگویی نمی‌شود برای امتداد و چرا برنامه‌هایی که مخاطب ندارد زودتر از آن که به زدگی ختم شوند، تعطیل نمی‌شوند؟

تلویــــــزیـــــــــــون، هــــــم برنامـــــــــه‌های مخاطب‌پسندی دارد که می‌توانند مردم را سرگرم کنند و هم برنامه‌های نپخته‌ای که حوصله سربر است. باید تمهیداتی اندیشیده شود که بر دامنه برنامه‌های سرگرم‌کننده افزوده شود. این هم ساده است؛ آدم‌های مطمئن را به کار گمارند.

درست است که غلبه فضای مجازی بر زندگی همه جهانیان محسوس است، ولی وقتی اتفاقی در ایران می‌افتد که راهی برای ورود به فضای مجازی نیست این وظیفه رسانه‌های ملی و به‌ویژه تلویزیون است که برنامه‌های جامع تدارک ببیند یا جامعیت برنامه‌های روتین را بیشتر کند.

همین حالا هم دیده‌ایم در تلویزیون برنامه‌های چالشی‌ای وجود دارد که حرف دل مردم را می‌زنند. با این حال باید بیشتر و بیشتر سعی کنیم اعتماد مردم را جلب کنیم و این امر ممکن نیست مگر با تکیه بر پاسخ‌دهی به سوالات مخاطبان.

مخاطبی که یک بار حرف دلش را در یک برنامه بشنود، یقینا کنجکاو می‌شود باز هم آن برنامه را دنبال کند و طی چنین مسیری است که بر آمار مخاطبان واقعی برنامه‌ها افزوده می‌شود. برنامه سازان هم باید از انعکاس نظرات واقعی مخاطبان استقبال کنند و دنبال سانسور حرف‌های حق مخاطب نباشند.

سجاد افشاریان - بازیگر / روزنامه جام جم