به گزارش جام جم آنلاین ، چهار تیم انگلیسی به دو فینال برتر و معتبر باشگاهی فوتبال رسیده اند؛ دو تیم از شهر لندن پایتخت انگلیس و یک تیم از شهر لیورپول. انگلیسی ها رقابت های معتبر باشگاهی در سطح اروپا را قبضه کرده اند. این قطعا معنای خاصی دارد. فوتبال انگلیس سال هاست در پی اثبات این موضوع است که حساب جداگانه ای با سایر لیگ های اروپایی دارد.
لیگ برتر انگلیس یک طرفه نیست، تک قطبی نیست و ستاره ها در آن یکه تازی نمی کنند. در این لیگ تعداد مدعیان قهرمانی زیاد است و هر فصل از لیگ قهرمانان اروپا حداقل دو تیم انگلیسی از شانس قهرمانی برخوردار هستند.
این رویه را با دیگر لیگ های معتبر اروپایی مقایسه کنید، مقایسه نشان می دهد چقدر تفاوت ها آشکار است.
لیگ برتر در صدر
رده بندی پنج لیگ برتر فوتبال جهان به این شرح است؛ لیگ برتر انگلیس که به لیگ جزیره هم شهرت دارد در صدر قرار گرفته. لالیگای اسپانیا دوم است. سری آ ایتالیا با وجود ضعف های بسیار زیاد به شکل عجیبی همچنان در رده سوم قرار گرفته و بوندسلیگای آلمان نیز چهارم است. لوشامپیونه فرانسه هم کماکان در جایگاه پنجم برترین لیگ های جهان قرار دارد. اما شرایط این لیگ ها با یکدیگر یکسان نیست و هر کدام خصوصیات خود را دارند. بهتر است تاملی بیشتر بر روی این لیگ ها داشته باشیم.
در لالیگا در اکثر فصل ها همه چیز خلاصه به بارسلونا و رئال مادرید می شود. در این میان گاهی اوقات اتلتیکومادرید خودی نشان می دهد. اما واقعیت فوتبال اسپانیا در همین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا محدود شده است. این لیگ به قدری قابل پیش بینی است که از ضعف یکی از این دو تیم در اواسط فصل می توان به راحتی پیش بینی کرد که تیم دیگر به قهرمانی می رسد. اتفاقی که این فصل افتاد. با ضعف شدید رئال مادرید از همان میانه های فصل مشخص بود که بارسلونا باز هم در این فصل تاج قهرمانی بر سر می گذارد. این لیگ وابسته به ستاره هاست و تیمهای دیگر فرصتی برای عرض اندام به عنوان مدعی قهرمانی ندارند.
اوضاع در سری آ ایتالیا بدتر است. کافی است به این موضوع توجه کنید که قهرمان هشت فصل اخیر سری آ ایتالیا تیمی به جز یوونتوس نبوده است و بقیه تیم ها برای مقام های دومی و سومی رقابت می کنند. غول های سابق ایتالیا یعنی اینترمیلان، میلان، رم ، ناپولی و ... خیلی وقت است که افول کرده اند.
در بوندسلیگا هم وضع همین است اما نه به این شدت. بایرن مونیخ همچنان یکه تازی می کند اما هر چند فصل یک بار رقیبی جدی پیدا می کند. یک فصل دورتموند ، یک فصل ولفسبورگ و یک فصل هم وردبرمن. اما به هر حال این لیگ هم یک طرفه است. لوشامپیونه فرانسه با قهرمانی دائمی به نام پاری سن ژرمن هم تقریبا این وضع را دارد.
اما لیگ برتر انگلیس سوای همه این لیگ هاست. مدعیان قهرمانی پرشمارند، از لیورپول و منچسترسیتی گرفته تا تاتنهام و آرسنال و چلسی. قهرمان تا هفته های پایانی مشخص نیست و رقابت در این لیگ به هیچ عنوان یک طرفه توصیف نمیشود.
هجوم انگلیسیها به فینال دوگانه
حالا با تمام اوصاف بالا بهتر می توان متوجه شد که چرا فینال لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا تمام انگلیسی است. مدعیان قهرمانی چهار تیم سری آ، بوندسلیگا، لالیگا و لوشامپیونه در لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا هرگز بر خلاف شرایط لیگهای کشورهای خود شرایط یک طرفه ای را تجربه نمی کنند. آنجا مسیر ناهموار است و پر از سنگلاخ. جدی ترین مانع تیم های انگلیسی هستند، تیم هایی که در لیگ برتر انگلیس هم به یکدیگر رحم نمی کنند.
فینال این فصل از لیگ قهرمانان اروپا قرار است با حضور تیم های لیورپول و تاتنهام برگزار شود. لیورپول در نیمه نهایی به شکلی معجزه وار از سد بارسلونا گذشت. آنها دیدار رفت را سه بر صفر باختند اما در دیدار برگشت در حالی که ستارههای بزرگی همچون محمد صلاح را در اختیار نداشتند با نتیجه چهار بر صفر یاران مسی را شکست دادند و به فینال رسیدند.
تاتنهام هم برای رسیدن به فینال تقریبا شرایط مشابه لیورپول را تجربه کرد. آنها دیدار رفت را به آژاکس در نیمه نهایی باختند اما همه چیز را در دیدار برگشت جبران کردند و حریف لیورپول در فینال لیگ قهرمانان اروپا شدند، فینالی که در ورزشگاه واندا متروپولیتانوی شهر مادرید برگزار می شود.
در لیگ اروپا هم همه چیز به سود تیم های انگلیسی بود. آرسنال در نیمه نهایی از سد والنسیا گذشت و چلسی هم موفق به شکست تیم اینتراخت فرانکفورت در دو بازی رفت و برگشت شد تا به این ترتیب فینال لیگ اروپا هم تمام انگلیسی باشد.
لیگ اروپا از نظر اهمیت و درجه اعتبار از لیگ قهرمانان اروپا پایین تر است. این رقابتها قبلا با نام جام یوفا برگزار می شد. انتخاب تیمها برای این مسابقات، بر اساس عملکرد آنها در رقابتهای داخلی کشور خود، شامل لیگ و جام حذفی، صورت میگیرد.
4 شگفت انگیز
ساری، کلوپ، پوچتینو و امری. این چهار نفر سرمربیان چلسی، لیورپول، تاتنهام و آرسنال هستند که با تیم هایشان به مهم ترین فینال های اروپایی رسیده اند و کاری بسیار بزرگ انجام داده اند. هر کدام از این تیم ها در انگلیس هواداران خود را دارند، البته قابل کتمان نیست که تعداد هواداران تیم لیورپول بیشتر است.
به هر حال فوتبال انگلیس روزهای بسیار خوبی را تجربه می کند و هواداران فوتبال این کشور فعلا راضی هستند. شاید سال ها طول بکشد تا دوباره چنین موقعیتی استثنایی نصیب لیگ جزیره شود، چهار تیم انگلیسی در دو فینال بزرگ.
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد