میلیاردها تومان پول زیر سوزن قرار داشت!

لیلی صبوری شجاعی که اکنون در دهه ششم زندگی خود روزگار سپری می‌کند، به عنوان بانویی نمونه در زمینه کارآفرینی است که می‌گویند میلیاردها تومان ثروت نوک سوزن قرار گرفته و فقط کافی است برای دستیابی به این ثروت برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم.

شجاعی که در آغاز فعالیت خود هیچ سرمایه‌ای نداشته و کسی هم به عنوان حامی مالی او نبوده، ابتدا برای دوری از بیماری افسردگی دست به‌کار شده ‌است؛ اما رسیدن به مراحل موفقیت اقتصادی او عاملی بود برای ادامه راه تاجایی که امروز می‌توان از وی به عنوان الگویی مردمی برای بانوان علاقه‌مند به انجام فعالیت‌های اقتصادی یاد کرد.

این کارآفرین موفق اهل آذربایجان‌شرقی می‌گوید، افسردگی سرآغازی می‌شود برای موفقیت‌های آینده؛ پزشک و اطرافیان پیشنهاد می‌کنند برای به دست آوردن دوباره روحیه، بهتر است مشغول به کاری شود و خود را بیرون از خانه سرگرم کاری کند تا به وضعیت قبل برگردد. توصیه پزشک و دوستان باعث می‌شود در 32 سالگی با یک چرخ خیاطی و ایجاد کارگاه خانگی استارت یک پروژه بسیار بزرگ کارآفرینی در ایران رقم بخورد.

چرخ خیاطی؛ سرمایه اولیه

شجاعی افزود: در 32 سالگی با یک چرخ خیاطی که به صورت قرض الحسنه به من داده شده بود، یک کارگاه کوچک خیاطی در آشپزخانه منزل ایجاد کردم و کار تا جایی پیش رفت که در عرض یک سال یک چرخ به شش چرخ افزایش یافت به طوری که با افزایش چرخ‌ها بعد از مدتی همسرم اجازه کار در منزل را به من نداد و با اجاره یک مکان کوچک در محدوده سلسبیل، کار خود را ادامه دادم.

وی درباره تعداد پرسنل خود نیز می‌گوید: در این مکان 17 یا 18 پرسنل خانم را استخدام کردم که به کار گلدوزی و خیاطی بپردازند و این روال حدود چهار پنج سال ادامه پیدا کرد. بعد از این مدت چرخ گلدوزی پیشرفته‌ای را در سال 75 با قیمت 25 میلیون تومان که حاصل دسترنج خودم بود، وارد ایران کردم و به طور پیشرفته کار گلدوزی را دنبال کردم و در آن زمان من دومین نفری بودم که این چرخ پیشرفته را وارد کشور کرده است.

این کارآفرین می‌افزاید: کار به صورت شبانه‌روزی با افزایش پرسنل ادامه داشت و بعد از مدتی با افزایش قرارداد‌های تولیدی از جمله دوختن پرچم و سردوز درآمد خوبی در این مدت کسب کردم، اما بعد از مدتی بیماری قلبی باعث شد مدتی کار گلدوزی و خیاطی را کنار بگذارم، این اتفاق هم باعث شد تا دوباره ایده‌ای مناسب برای کسب و کار به ذهنم خطور کند.

شجاعی می‌گوید: در زمان بیماری به مسافرت‌های خارج از کشور رفتم و در آنجا بود که با دیدن ساختمان‌ها و هتل‌ها به این فکر افتادم که چرا در شهر خود چنین هتل‌ها و حتی رستوران‌ها را نداریم و این رویا را در سر داشتم که باید دست به کار شوم و این درحالی بود که در شهر جلفا در آن زمان تنها یک مهمانخانه قدیمی کار می‌کرد و هیچ تالار و هتلی تاسیس نشده بود.

این کارآفرین می‌افزاید: بعد از برگشت از مسافرت‌های مختلف این رویا همیشه با من بود و بعد از مدتی با مراجعه به حومه تهران با داشتن سرمایه ناچیز اقدام به خرید و فروش زمین کردم و با افزایش سرمایه زمین بزرگی در جلفا سرزمین مادری خود خریدم و اقدام به راه‌اندازی یک پروژه گردشگری با بیش از 20 واحد مسکونی و یک تالار پذیرایی هزار نفری در آن منطقه کردم. هرچند پروژه‌های دیگری هم در سر داشتم که آنها را به مرور زمان و از راه کسب درآمد از پرژه‌های قبلی راه‌اندازی کردم و همیشه سود حاصل از پروژه‌ها را برای شروع کار جدید صرف کردم.

وی با مشغول شدن در پروژه‌های ساخت و ساز، کارگاه بافندگی و چرخ‌ها را اجاره داد تا تمرکز بیشتری روی کار‌های دیگر داشته باشد و چرخ‌ها هم‌اکنون از کار نیفتاده‌اند و به افرادی برای ادامه کار اجاره داده شده است. او می‌گوید، این توسعه عاملی بود تا من به عنوان زن نمونه کارآفرین در استان آذربایجان شرقی در انجمن کارآفرینان معرفی شدم و به واسطه آن به کشور آلمان فرستاده شدم تا به عنوان سخنران بانوان از طرف ایران صحبت کنم که این مورد در سفارتخانه به ثبت رسیده است.

به گفته شجاعی، موفقیت‌ها باعث شد اشتیاق به ادامه راه در من دوچندان شود و در نهایت پروژه‌های جدیدی آغاز کردم و در منطقه‌ای با سرمایه کسب شده از پروژه‌های قبلی، زمین 11 هکتاری خریدم و با اتمام پروژه‌های ناتمام شروع این پروژه که تاسیس ویلا سوییت در منطقه جلفا بود را در دستور کار خود قرار دادم.

شکست، مقدمه‌ای بر پیروزی

وی تاکید می‌کند به دنبال ثروت اندونزی نیست، بلکه اشتغال دیگران انگیزه و روحیه‌ای است که می‌تواند عامل ادامه راهش باشد به صورتی که برای افزایش تعداد شاغلان راهکار اقتصادی جدیدی را بازبینی و اجرایی می‌کند. به صورتی که تاامروز نزدیک به 530 نفر پرسنل در بخش‌های مختلف اقتصادی این کارآفرین فعالیت می‌کنند.

شجاعی درباره شکست‌هایش نیز می‌گوید: در میان راه، چون تجربه و سواد کافی نداشتم، با مشکلات و خیانت‌های بسیاری از افراد مواجه شدم و چون برخی از قوانین را نمی‌دانستم، با ضرر و زیان روبه‌رو شدم، اما خدا همیشه با من بوده و از تجربیات خود در این راه نهایت استفاده را کردم تا دیگر اشتباهی نکنم. هنگام کارکردن در منزل با مشکلاتی، چون پلمب خانه در پی راه‌اندازی تولیدی کوچکی در منزل که شامل یک چرخ بود مواجه شدم و با پیگیری‌، موفق شدم دوباره به کار خود ادامه دهم.

در راه رسیدن به موفقیت دست به هرکاری زدم و وقتی کسی به من می‌گوید در این جامعه کار نیست تا مشغول باشم، من حرفش را باور نمی‌کنم. جوانان ما تنها دنبال کار آماده هستند تا کارمند باشند و هیچ کدام فکر ایجاد کار را در سرندارند و همین امر آنها را با مشکل مواجه می‌کند.

لیلی صبوری شجاعی معتقد است جوانان کشور باید به دنبال ایجاد کار باشند و فکر مشغول شدن در یک اداره خصوصی یا دولتی را پس از اتمام تحصیلات در سر پرورش ندهند و از دوران تحصیل به فکر راه‌اندازی کسب‌وکاری برای خود باشند و در این راه از شکست‌های احتمالی ترسی نداشته باشند.

شجاعی می‌گوید: از مسئولان تقاضا دارم تا برای کارآفرینان ارزش قائل شوند و برای رسیدن آنها به هدف کمک حال آنها باشند تا اگر کسی ایده‌ای برای آغاز کار داشت، در مسیر از مشکلات راه نترسد .