بازخوانی روی لبه تیغ راه‌رفتن است

این روزها ویدئویی از علی زندوکیلی دست به دست می‌شود که در آن در حال نواختن موسیقی فیلم «سنتوری» است. این فیلم به این شایعه دامن زده بود که در «سنتوری 2» همکاری خواهید داشت.

نه، اتفاقا پس از انتشار این کلیپ در مصاحبه‌ای این شایعه را تکذیب کردم و این ویدئو را تنها برای قدردانی از استادم اردوان کامکار ضبط کردم.

ظاهرا بشدت درگیر تهیه آلبوم جدید خود هستید. مخاطبان موسیقی تا چه زمانی برای شنیدن این آلبوم باید صبر کنند؟

ما تمام تلاشمان را انجام دادیم تا این آلبوم موسیقی تا آخر آذر منتشر شود، ولی متأسفانه این امر محقق نشد. تمام تلاشمان را می‌کنیم و امیدواریم این آلبوم اواسط دی راهی باز شود.

حال و هوای این آلبوم هم مثل آلبوم قبلی«یادی به رنگ روزگار» شماست؟

این آلبوم خیلی متفاوت از «یادی به رنگ روزگار» است. آلبوم قبلی کاملا بازخوانی ترانه‌هایی بود که قبلا توسط هنرمندان دیگر اجرا شده است، اما قطعات این آلبوم را با گروه خودم یعنی گروه «زند» آماده کردیم که هفت قطعه آن را خودم ساخته‌ام و تعدادی از کارها ساخته علیرضا افکاری و ترانه‌های قطعات از افشین مقدم، داوود غلامی شیرازی و فراز حلمی است. از ویژگی‌های متفاوت آلبوم جدید به نام «رویای بی‌تکرار» این است که نخستین آلبومی است که اشعار، ملودی‌ها و ساختار قطعات را خودم انتخاب کردم و از صفر تا صد آن را خودم انجام دادم که امیدوارم مورد قبول مخاطبان قرار گیرد.

برای همین نام آلبوم جدید را «رویای بی‌تکرار» گذاشتید؟

نام یکی از قطعات این آلبوم «رویای بی‌تکرار در خواب من بیدار» است که عنوان آلبوم را از آن گرفتیم، اما در واقع ضبط این آلبوم برای من همچون یک رویا بود. اوایل فکر می‌کردم بسیار سخت باشد، اما با همدلی گروه زند و همکاری محمود شبیری کار آنقدر خوب و هماهنگ و همسان پیش رفت که برای من شبیه خوابی بود که دیگر تکرار نخواهد شد.

شما کارتان را با بازخوانی آغاز کردید. علی زندوکیلی جایگاه امروزش را تا چه اندازه مدیون بازخوانی آثار گذشته است؟

من کارهایی را که اصالت داشتند بی‌آن‌که به شعر و ملودی آنها دست بزنم، با تنظیم مجدد اجرا کردم. این بازخوانی‌ها در پیشرفت و شهرت من بسیار مؤثر بود، اما بازخوانی روی لبه تیغ راه رفتن است. ممکن است خواننده‌ای دست به بازخوانی آثار گذشته بزند و موفق شود و فرد دیگری همان کار را تکرار کند و به مذاق مردم خوش نیاید. خیلی خوشحالم که سعادت داشتم این بازخوانی‌ها مورد قبول مردم واقع شود، بویژه نسل امروز که موسیقی رپ، متال و... گوش می‌دهد که شاید خالی از هر ادبیاتی باشند. خدا را شکر می‌گویم که بازخوانی این ترانه‌ها به دل مردم نشست، حتی کودکان هفت هشت ساله آ‌نها را دوست دارند و زمزمه می‌کنند.

چرا خواننده‌های موسیقی ایرانی اینقدر پرکارند؟ برخی از آنها حتی سالی چهار پنچ آلبوم تولید می‌کنند.

این را باید از خود آنها پرسید، اما من در سال 93 و اوایل 94 چند آلبوم از من منتشر شد که پنج شش سال بود در شرکت‌های تولید موسیقی باقی مانده بود. پارسال من آلبوم «یادی به رنگ روزگار» را تولید کردم و خودم ناظر و شاهد آن بودم، اما به دلیل این‌که این کار بازخوانی بود و خیلی‌ها می‌گفتند علی زندوکیلی فقط کار بازخوانی می‌کند، دست به تولید یک آلبوم مستقل زدیم. این آلبوم نشان‌دهنده این است که علی زندوکیلی در آرشیوش چند قطعه داشته که حالا قرار است منتشر شود و من پس از سال انتشار «رویای بی‌تکرار» تا دو سال دیگر آلبومی منتشر نخواهم کرد.

با آهنگسازان دیگر هم کار نخواهید کرد؟

ممکن است تیتراژی باشد که به صورت تک‌قطعه برای آثار تلویزیونی و سینمایی بخوانم. هرچند نمی‌توان به صورت قطعی گفت، اما بر اساس بینش و اهدافم بعید می‌دانم آلبوم دیگری از من منتشر شود.

پیشتر گفته‌ بودید روزی به شیراز بازمی‌گردید. چرا علی زندوکیلی که به شهرت دست یافته است، امروز به این شهر زیبا برنمی‌گردد؟ آیا این شهر امکاناتی برای فعالیت یک گروه موسیقی را ندارد؟

دارد، ولی اگر امروز نمی‌توانم به شیراز برگردم به دلیل قراردادها و برنامه‌ریزی‌هایی است که برای چند سال آینده دارم. علی زندوکیلی تعهدهایی به گروه و تهیه‌کننده و مهم‌تر از همه مردمی‌ دارد که امروز در پایتخت دنبال اتفاقات فرهنگی و هنری ویژه‌تری هستند، ولی قطعا من روزی به شهر خودم شیراز برمی‌گردم. البته این را هم بگویم که کل ایران در قلب من جا دارد. در تورهایی که رفتم از هموطنان سراسر ایران آنقدر مهر و محبت دیدم که نمی‌توانم هیچ تفاوتی بین شهرهای ایران ببینم. با این همه، امیدوارم هر جای ایران هر هنرمندی هر هدفی دارد آن را به ثمر برساند.

پیشتر برای کودکان کار و سالمندان برنامه اجرا می‌کردید و حتی به عنوان هدیه عروسی یک زوج به صورت اختصاصی برای آنها کنسرت گذاشتید. این برنامه‌ها همچنان ادامه دارد؟

قطعا، همه مردم را مخاطب موسیقی خودم می‌دانم و اگر کسی از این مخاطبان نتواند اجرای من را از نزدیک ببیند، وظیفه دارم خودم نزد آنها بروم و برایشان برنامه اجرا کنم.

کمیل انتظاری