به گزارش جام جم آنلاین از فارس، پس از تحمل رنجهای دوران بارداری عاقبت موعد آمدن خوشیها شد. خوشی و شادی از جنس لبخند و گریه نوزاد که برای مادر هیچ چیزی جای آن را نمیگیرد. همه به استقبال از مهمان جدید خانواده آمدهاند. عطر گل یاس و مریم فضای اتاق را گرفته ولی گویا این شادی زمان زیادی را به این خانواده اختصاص نداده است. آزاده یکی دو روز پس از زایمان دچار مشکل شد و سر انجام این مسئله مرگ وی را به همراه داشت.
ماجرا از این قرار است که دکتر آزاده سلطانی، متخصص بیهوشی پس از 9 ماه بارداری در 30 تیرماه امسال با برگه ارجاع از مطب به بیمارستان خصوصی برای زایمان مراجعه میکند و پس از پذیرش حدود ساعت 23 نسبت به زایمان سزارین وی توسط پزشک متخصص اقدام میشود.
نوزاد پسر با وزن حدود 2 کیلو و 900 و سایر شرایط نرمال متولد و روز نخست مرداد از مادر و فرزند از بیمارستان مرخص میشوند ولی 10 روز بعد مادر با علائمی همچون تب و لرز، تهوع و استفراغ مجدد به بیمارستان مراجعه میکند و پس از بستری و انجام برخی اقدامات طی چند روز بستری حال عمومی آن مساعد و مجدد راهی خانه و کاشانه میشود ولی گویا این بازگشت، سفر آخر به حساب آید و این پزشک پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با مشکلات برای همیشه ترک دیار میکند.
خواستار مشخص شدن علل حادثه هستیم
محمد میراسکندری، رئیس بخش بیهوشی مجتمع بیمارستانی امام خمینی در رابطه با این مسئله اظهار داشت: درگذشت آزاده سلطانی غم بزرگی است و باور آن مشکل بهخصوص برای اعضای مجتمع بیمارستانی امام خمینی که خاطرات حضور ایشان را در این بیمارستان بعنوان دستیار بیهوشی در هر لحظه برای خود مرور می کنیم و حسرت از دست دادن ایشان را داریم. مرحومه آزاده سلطانی به حق در زمره دستیاران با اخلاق، نجیب و وظیفه شناس این مرکز بودند و مطمئنا یاد و خاطره ایشان در ذهن همه ما به نیکی ماندگار خواهد بود.
سنگینی درد و رنجی که ایشان در روزهای آخر در آی سی یو متحمل شدند و خصوصا غم دوری از فرزند تازه متولد شده که طبیعتا برای هر مادری از هر دردی طاقت فرساتر است جان و روح ما را که شاهد این لحظات بوده ایم بشدت متاثر ساخته است.
گذشته از چرایی علت قضیه باید بدانیم در این ساعات غم بار که همه در سوگ از دست دادن این عزیز هستیم صحبت از مقصرین و واکاوی علت حادثه طبیعتا با سوگرایی همراه خواهد بود و نتیجه این قضاوت های شتابزده و احساسی نه تنها منصفانه نخواهد بود که در نهایت بهدلیل گسترش آن به خارج جامعه پزشکی میتواند جو موجود و ملتهبی که در جامعه در مورد سیستم پزشکی بهوجود آمده را تشدید کند.
مطمئنا همه ما خصوصا آنهایی که از نزدیک با ایشان آشنا بودهایم خواستار مشخص شدن علل حادثه هستیم اما کارشناسی این قضیه باید در زمان مناسب آن و بدور از سوگرایی و با اطلاع و آگاهی از کل روند درمانی ایشان و توسط کمیتههای کارشناسی مسوول صورت گیرد که قطعا با توجه به قوانین مربوط به روند رسیدگی به مرگ مادران باردار این مهم اتفاق خواهد افتاد.
پس از همه دوستان و همکاران عزیز که مطمئنا همگی دلسوز خود و جامعه پزشکی هستند مجدانه درخواست دارم تا در این لحظات بدور از هر گونه اظهار نظر در مورد مقصر یا مقصرین حادثه برای آرامش روح آن عزیز از دست رفته دعا کنیم و قدر همدیگر و عزیزانمان را در این لحظات بیشتر بدانیم
رسانهها مرجع تأیید قصور پزشکی نیستند
خلیل علیزاده، رئیس بیمارستان آتیه در ارتباط با مرگ مشکوک پزشک متخصص بیهوشی در بیمارستان آتیه مدتی پس از عمل سزارین اظهار داشت: من نیز از این مسئله مطلع شده، البته پرونده این فرد را ندیدهام و اطلاعات ناقصی در این زمینه دارم که اگر به من فرصت دهید میتوانم جمعبندی در این زمینه داشته باشم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر اطلاعات من از این پرونده تقریباً صفر است، گفت: عارضه جراحی در این سن آن هم برای کسی که یک عمل معمولی سزارین را داشته، فوقالعاده دردناک است و این مسئله را به خانواده وی تسلیت میگویم، البته آن چیزی که مشخص است این بوده که نه پزشک و نه سیستم درمانی نمیخواستند که چنین مسئلهای به وقوع بپیوندد.
رئیس بیمارستان آتیه با بیان تا زمان بررسی پرونده در کمیسیون پزشکی قانونی و سازمان نظام پزشکی نمیتوان گفت قصور پزشکی در این عمل جراحی و یا درمان پس از آن رخ داده است، گفت: دستگاهی که به صورت قانونی اجازه دارد در این زمینه قضاوت کند، پزشک قانونی و سازمان نظامپزشکی است و اگر کسی نیز در این زمینه شکایت دارد، باید به این سازمان مراجعه کند. همچنین پزشکان مربوطه در این سازمانها مورد سؤال قرار میگیرند و درنهایت یک هیأت در مورد اینکه آیا قصور رخ داده یا خیر رأی صادر میکنند.
علیزاده گفت: البته مدتی نیز برای اعتراض بر روی رأی اختصاص داده میشود و درنهایت زمانی که رأی قطعی صادر شد میتوان گفت قصور پزشکی رخ داده است یا خیر، بنابراین کسی به هیچ عنوان نمیتواند بگوید که اکنون در مورد این پرونده قصور رخ داده است و این مسئله مانند این بوده که فردی را به جرم قتل دستگیر کنند و بگویند قاتل است، در حالی که هنوز دادگاهی برای آن تشکیل نشده است.
وی با اشاره به اینکه در مورد هر مرگی در ارتباط با مسائل پزشکی، ممکن است مسئله قصور مطرح باشد، گفت: البته مراجع ذیصلاح باید این موضوع را بررسی کنند، همچنین شکایت خانواده فرد از این مسئله انجام گیرد.
رئیس بیمارستان آتیه با بیان اینکه من تازه خبر فوت این پزشک متخصص را در پیام تلگرامی که از کانال وزارت بهداشت منتشر شده بود دیدم، گفت: روزهای پیش هم شنیده بودم که این بیمار بدحال است، ولی با این وجود در حال حاضر اطلاعات کاملی در مورد پرونده پزشکی ایشان ندارم.
زنان ایرانی از عوارض سزارین بیخبرند
مرضیه امینآبادی متخصص زنان و زایمان در ارتباط با عوارض سزارین، اظهار داشت: میزان خطر و عوارض در زایمانهایی که به روش سزارین انجام میگیرد بسیار بیشتر و پیچیده نسبت به زایمانهای طبیعی است و آمار مرگ و میر زنان از طریق سزارین بیشتر از طبیعی بوده چرا که با این روش احتمال پارگی مثانه و روده وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه متأسفانه نسل به نسل به گوش جوانان ما رسیده است که عمل زایمان طبیعی بسیار دردآور است، گفت: این در حالی بوده که عوارض زایمان سزارین بسیار بیشتر است و مردم باید نسبت به این مسأله آگاهی داشته باشند. همچنین محدود شدن تعداد حاملگیها با عمل سزارین بیشتر بوده و شیوع حاملگیهای داخل رحم و در داخل برش رحمی در حاملگیهای بعدی که پیش از آن زایمان به صورت سزارین انجام گرفته بسیار بیشتر است.
متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه افرادی که زایمان سزارین کردهاند در حاملگیهای بعدی ممکن است جفت در محل برش رحمی لانهگزینی کند، گفت: این مسأله سبب نفوذ جفت داخل عضو و یا حتی مثانه شده و از عروق عضله رد میشود و میتواند عوارض بسیار جبرانناپذیری را برای یک خانواده داشته باشد. بنابراین به شدت توصیه میشود افراد تا حد امکان از زایمان سزارین خودداری کنند.
امینآبادی با اشاره به اینکه در 10 سال گذشته افرادی که برای بار نخست عمل سزارین انجام دادهاند بسیار زیاد بوده، گفت: این مسأله سبب شده که اکنون موج دوم و سوم زایمانهای سزارین در حاملگیهای مجدد را داشته باشیم به طوری که افراد زیادی اکنون برای چندمین بار در حال انجام سزارین هستند لذا عوارض این مسأله اکنون میتواند نمودار پیدا کند.
وی به مرگ یک متخصص بیهوشی که در سن 36 سالگی عمل سزارین را پزشکان برای آن انجام داده و متأسفانه منجر به مرگ آن شده است اشاره کرد و گفت: این مسأله جای تعجب دارد که چرا اساتید ما نسبت به عمل سزارین اقدام میکنند البته این پزشک به درخواست خودش سزارین شده و جراح و متخصص زنان بنا به خواسته خود فرد برای این عمل اقدام کرده است.
متخصص زنان و زایمان ادامه داد: پزشک 36 ساله که پس از زایمان دچار مرگ شده است پس از ترخیص از بیمارستان دچار علایمی همچون تهوع و دلدرد شده که ظاهراً پزشکان این علایم را با برخی از علایم پس از زایمان یکسان گرفته و نتوانستهاند تشخیص سریعی از مشکل آن بدهند. همچنین شواهدی از مشکل آپاندیسیت و هموتوم با سایر عوارض میتواند سبب مرگ این بیمار شده باشد. البته نتیجه این موضوع باید توسط تیمهای کارشناسی صورت گیرد.
امینآبادی اضافه کرد: قطعاً اگر این فرد زایمان طبیعی برایش صورت میگرفت احتمال مرگش به شدت کاهش مییافت چرا که دیگر علایم یا عوارض جانبی سزارین نبود که با سایر مشکلات آن مخلوط شود.
وی تأکید کرد: به مادران باردار توصیه میشود که از زایمانهای طبیعی هراسی نداشته باشند و عوارض زایمانهای سزارین را جدی گرفته و از درخواست آن نزد پزشک خود خودداری کنند.
مرگ در یک قدمی؛ زنان آگاه باشند
حالا فارغ از اینکه در مورد مرگ این پزشک بیهوشی پس از زایمان قصور یا خطای پزشکی رخ داده است؛ باید جامعه را نسبت به عوارض عمل سزارین آگاه کرد. آگاهی که خلاء آن در جامعه ایرانی احساس شده به طوری زنان جوان از زایمان طبیعی هراس داشته و برخی حتی خطر مرگ را به آن نزدیک میبینند در حالی که قضیه کاملا برعکس بوده و به گفته پزشکان عوارض جانبی سزارین بسیار بیشتر و پیچیدهتر از عمل زایمان به روش طبیعی است.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفت و گو با دکتر محمدهادی همایون روند«ظهور» را از آغاز تاریخ تا بازه کنونی بررسی کرده ایم
عزیز حسنویچ، مفتی اعظم کرواسی در گفتوگو با «جامجم»مطرح کرد
اکبرپور: آزادی استقلال را به جمع ۸ تیم نهایی نخبگان میبرد
دكتر زرین تاج سلطان مرادی هستم. متخصص بیماریهای گوارش متولد و ساكن یكی از شهرستانهای استان آذربایجان و مخاطبین آشنای من به جرات شاید در این نیم نوشته ممكن است از ده نفر نیز فراتر رود. من بدلیل مشكل ژنتیكی هیچگاه بچه دار نشدم و در سال 1979 در بیمارستانی در لیون فرانسه به من گفته شد كه به هیچ وجه امكان بچه دار شدن را نخواهم داشت و بدنبال راهكاری دیگر نباشم. البته با وجود دانش بروز پزشكی این نوع مشكل در حال حاضر در اكثر نقاط دنیا مرتفع میگردد و امروزه زنان به اصطلاح نازا قادر به تولید مثل هستند.
خدا را شكر می كنم كه با نگرشی كه من از زندگی دارم امكان بچه دار شدن را برای من فراهم نساخت.
من با نظر فریبا خانم موافق هستم. البته نه به این شدت و آن اینست كه بچه در زندگی واقعا یك ترمز قوی هست. در مسافرت، در تفریح، در تقسیم انرژی و حتی در خودشناسی.
همسر من از ابتدا با این پدیده بسیار منطقی برخورد كرد و با من هم عقیده شد. او را متقاعد كردم كه چرا باید آدمی فرزندی را به دنیا آورد كه آن فرزند دایم در معرض خطر، بیماری، تجاوز، جنگ، بی مهری و حتی گاهی بی پدری و بی مادری قرار بگیرد. او اگر در تمام دوران طفولیت و جوانی خوشبختی را حس كند و انسان مثمر ثمری باشد، بالاخره در پیری رنج و عذاب بیماری را تحمل خواهد نمود و روح او به ناگزیر تاریكی و سكوت قبر را تجربه خواهد نمود. حتی در پیشرفته ترین و مرفه ترین جوامع بشری، سالمندان حدود یك دهه از عمر خود را در بیماری و زجر و عذاب سپری می كنند.
حال كه ما انسانها قربانی هوسرانی پدران و مادران خود شدیم و نا خواسته پا در این عرصه خشك و خشن نهادیم، بیاییم وجدان خود را به تولید شخصی ثالث و یا اشخاصی ثالث پریشان و بدهكار ننماییم و اجازه دهیم با مرگ خود این سكوت و تنهایی و عدم فقط به ما تعلق بگیرد و برویم.
آمدن ما دست ما نبود ولی حداقل قادر هستیم در حق مخلوقی دیگر ستم نكنیم و روح پاك بهشتی او را از برترین مكان دنیوی و اخروی به كالبدی پر رنج و عذاب دعوت نكنیم.
البته صحبت و عقیده و اظهار نظر در این نوع نگرش بسیار زیاد است ولی من معتقدم آدمیزاد قدیمی با علم به همه این موضوعات و تلقین این عبارت كه فرزند باعث آرامش و باعث بخشودگی گناه و باعث ثواب است خیلی خوب توانسته سكان بردگی زن و مرد را در قبال یكدیگر و در قبال جامعه بدست بگیرد.
من و همسر با وفایم حدود چهل و پنج سال است كه با هم زندگی می كنیم و بدور از هر نوع خود فریبی به حقیقت فوق دست یافته ایم.
در آمد و ثروت خیلی زیادی داریم و مساله ای كه باعث انگیزه و چسبندگی ما به ادامه حیات و نشاط شده است انجام كمكهای واقعا انسان دوستانه به مردم كشورمان و به همنوعانمان است. ما عقیده داریم متافیزیك خوب خواهی ما را، به ما پاسخ خواهد داد هر چند در این راه رنج بسیار تحمل كردیم و گوشه و كنایه بسیار شنیده ایم.
بسیار و بسیار مادرانی را دیده ام كه در محلهای عمومی از دست فرزندان خود به ستوه آمده و طفل معصوم را آماج شكست شخصیتی و كتك قرار می دهند و ممكن است بعدا احساس پشیمانی كنند. با خود نجوا می كنم آیا اگر تحمل نداری چرا بچه دار شدی تا او را برای تخلیه تراوشات احساسی خود كتك بزنی؟
. . . . حرف بسیار است و من شما را به خدای بزرگ می سپارم . . . . .
خداوند به انسان عقل داده تا قبل از انجام هر كار به عواقب آن فكر كند خانم دكتر و فریبا خانم درست میگویندگرچه بسیاری قابلیت فرزند آوری را دارند اما در شرایط فعلی جامعه ماشانس داشتن یك زندگی متوسط برای نسل بعد بسیار كم است وهركس با توان مادی ومعنوی كم اقدام به فرزند آوری كند به خود وآن طفل معصوم و جامعه خیانت كرده آیا بهتر نیست فرهنگ داشتن فرزند خوانده را بالا ببریم تا كودكانی كه هستند بهترزندگی كنندو از بسیاری از مشكلات پیشگیری كنیم؟!
اصلاً معلوم هست این چه حرف هایی هست كه می زنید پس پدر مادر شما ها هم نباید شما را بوجود می آوردند و همینطور نسل های قبل واقعاً متاسفم . ضمناً كسی كه كه بچه دار نمی شه حسش فرق می كنه ولی اونی كه بتونه و نشه یك ظالم خودخواه است.