جایزه «باربد» برای استادان موسیقی، نام آشنایی است. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، جایزه‌ای با همین نام برگزار می‌شد و هدفش شناسایی هنرمندان نخبه و جوان بود.
کد خبر: ۸۸۳۵۲۵

در حال حاضر هم بسیاری از استادان بنام موسیقی هستند که این جایزه را دریافت کرده بودند حتی در بین استادان هم بودند کسانی چون درویش خان که جایزه تبرزین را برگزار کرده و به شاگردان برتر خود یک تبرزین کوچک اهدا می‌کرد. در هیچ‌یک از این جوایز و همچنین جوایز مطرح جهان، استادان در رده‌بندی قرار نمی‌گیرند، چون استاد هستند و در رقابت قرار نمی‌گیرند. به یاد دارم در جشنواره سی ام موسیقی فجر، من پیشنهاد برگزاری جایزه‌ای را دادم که البته همه اهالی صنف موسیقی از موزیسین‌ها تا طراحان گرافیک آلبوم‌ها در آن لحاظ شده بود، اما آقای نوربخش با این طرح مخالفت کرد و حالا خودشان آن را در جشنواره به شکلی برگزار کردند که همه اهالی صنف موسیقی را در بر نمی‌گیرد. آن هم در شرایطی که فراخوانی منتشر نشده و برخی هنرمندان اعلام کرده‌اند دوست ندارند اثرشان در این جشنواره مورد داوری قرار گیرد. گویا مسئولان جشنواره فقط به‌دنبال جمع کردن سیاهی لشکر بوده‌اند و خواست صاحب اثر برایشان مهم نبوده است. این موضوع را می‌توان بزرگ‌ترین نقطه ضعف جایزه باربد دانست، چون نادیده گرفتن حقوق هنرمندان است.

درباره برگزاری چنین نکته‌هایی باید موضوع دیگری را هم مد نظر قرار داد. بهتر است چنین جایزه‌هایی را نهادهای غیر دولتی و آکادمی‌ها برگزار کنند تا برخی شائبه‌ها پیش نیاید. همان‌طور که شاهد بودیم همین شائبه‌ها موجب کناره‌گیری تهمورس پورناظری به‌عنوان نامزد برخی بخش‌ها شد. اما با این حال باز هم این شائبه مطرح شد که چرا آلبوم‌های دو سال گذشته داوری شده اند تا «نه فرشته‌ام نه شیطان» هم مورد داوری قرار گیرد و به‌عنوان آلبوم برگزیده انتخاب شود. همچنین گفته می‌شود، چرا به برگزارکنندگان و حامیان مالی جایزه داده شده است.

از سوی دیگر یک آلبوم پاپیولار ایرانی هم به‌عنوان بهترین آلبوم معرفی شد و شائبه‌ها را به بی‌عدالتی برگزارکنندگان پررنگ‌تر کرد. من همیشه معتقدم احساس بی‌عدالتی خیلی بدتر از بی‌عدالتی است، مسئولان جشنواره اگر بی‌عدالتی هم نکرده باشند این احساس را ایجاد کردند. همه این موارد را هم به یک‌سو بگذاریم حضور کمرنگ موسیقی بانوان، گروه‌های کر، موسیقی کودک و همچنین هنرمندان شهرستانی و انقلابی از جمله نقایص بزرگ سی و یکمین موسیقی فجر بود.

جالب است برخی دو نوازی‌ها به برج میلاد رفته‌اند، آن وقت اجرای گروه کر ارکستر سمفونیک بدون این‌که در جدول جشنواره هم اعلام شود در تالار رودکی برگزار شده است. حرف و سخن درباره جشنواره موسیقی فجر زیاد است، آن هم این دوره که انتقادها و اعتراض‌ها خیلی زیاد بود. به امید این‌که در دوره‌های بعد شاهد برگزاری جشنواره بهتری باشیم.

پیروز ارجمند - آهنگساز و فعال موسیقی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها