وقتی پاها آرام و قرار ندارد

توصیف احساسات ناخوشایند در پا دشوار است و هر فرد به صورتی آن را بیان می‌کند. به عنوان مثال احساس خزیدن چیزی، درد، سوزش، چنگ زدن، کشش و مور مور شدن یا خارش در پاها. علائم معمول در پاها هستند ولی به‌ندرت دست‌ها نیز درگیر می‌شوند. علائم دوطرفه هستند و از چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشند. این نشانه‌ها اغلب در خواب بروز می‌کنند، ولی ممکن است در هر زمان از شبانه‌روز، به‌ویژه بعد از زمان‌های طولانی بی‌حرکتی مثلا در هواپیما یا اتومبیل بروز کنند. علائم در اواخر عصر و شب حداکثر شدت را دارند و بیماران ذکر می‌کنند بهترین زمان خواب آنها اوایل صبح و بین ٦ تا 10 صبح است. در بیشتر موارد سندرم پاهای بی‌قرار به صورت اولیه بروز می‌کند ولی گاهی به عللی نظیر کم‌خونی، فقر آهن، نوروپاتی، نارسایی کلیه، بیماری پارکینسون، کم‌کاری تیروئید و مصرف بعضی داروها نظیر داروهای ضدافسردگی بروز می‌کند.این حالت بویژه در حاملگی تشدید می‌شود و در بسیاری از مبتلایان سابقه مشکل مشابه در دیگر افراد فامیل نیز وجود دارد. این بیماری با شرح‌حال، معاینه و انجام آزمایش‌های تکمیلی از سوی متخصص مغز و اعصاب تشخیص داده می‌شود.

برای تشخیص، این سندرم باید چهار ویژگی زیر وجود داشته باشد:

تمایل به حرکت پاها با احساس ناخوشایند در پاها، تشدید این علائم با بی‌حرکتی پاها، بهبود این علائم با حرکت دادن پاها و تشدید این علائم در اواخر عصر و شب.

خوشبختانه درمان‌های بسیار خوب و موثری برای این بیماری وجود دارد، نظیر ترکیبات دوپامین که تجویز آن باعث بهبود علائم و برگشت خواب راحت و با آرامش در فرد مبتلا می‌شود.

دکتر محمد روحانی

‌ متخصص مغز و اعصاب