چگونه فوتبال بلژیک متحول شد؟

با هدایت فرانکی فرکائوترن به عنوان مربی موقت، قرمزها 5 بر صفر مغلوب اسپانیا شدند و با شکستی شرم آور برابر ارمنستان، اندک امیدها برای رسیدن به جام جهانی 2010 از بین رفت. در آن مقطع، بلژیک در رتبه 66 فیفا قرار داشت؛ پایین‌تر از تیم‌هایی مانند بورکینافاسو، مقدونیه، بولیوی و بحرین. جایگاهی ناامیدکننده که کسی انتظار تغییر آن در مدتی کوتاه را نداشت. اما در فوتبال همه چیز خیلی زود تغییر می‌کند. وقتی بلژیکی‌ها چند روز قبل در بروکسل و در دیداری دوستانه میزبان ایتالیا بودند، اولین بازی‌شان به عنوان صدرنشین رنکینگ فیفا را انجام دادند. بعد از صعود مقتدرانه به یورو 2016 بود که بلژیک به صدر رنکینگ فیفا صعود کرد و حالا بالاتر از آلمان، برزیل، اسپانیا، فرانسه و انگلیس، به عنوان قوی ترین تیم ملی دنیا شناخته می‌شوند (البته اگر رنکینگ فیفا را معیار مناسبی برای تشخیص قدرت تیم‌ها بدانیم).

روزهای اوجگیری

صعود به یورو 2016، اولین حضور بلژیک در این رقابت‌ها از سال 1984 است. البته آنها در یورو 2000 هم حضور داشتند که فقط به لطف میزبانی مشترکشان با هلند است. آنچه بیش از این قدرت تیم فعلی بلژیک را نشان می‌دهد، آمار خیره‌کننده آنها در کسب نتیجه است. شاگردان مارک ویلموتس در چهار سال اخیر، در دیدارهای رسمی فقط دو شکست داشتند؛ شکست برابر آرژانتین در یک هشتم نهایی جام جهانی 2014 و باخت یک بر صفر برابر ولز در مقدماتی یورو 2016 که چیزی از ارزش‌های «نسل طلایی» فوتبال این کشور و عملکرد فوق‌العاده ویلموتس کم نمی‌کند.

تردیدی نیست که اوجگیری تیم ملی بلژیک بیش از هر چیز مرهون شکوفایی نسلی از بازیکنان بااستعداد است که در یک مقطع زمانی، به بالاترین سطح فوتبال‌شان رسیدند؛ از تیبو کورتوا در درون دروازه تا ونسان کمپانی، یان فرتونگن و توبی آلدرویلد در خط دفاعی، مروان فلینی، کوین دی بروین، اکسل ویتسل و راجا نایگولان در خط میانی و ادن هازارد، روملو لوکاکو و کریستین بنتکه در خط حمله.

البته نباید نقش مارک ویلموتس را هم فراموش کرد؛ دستیار سابق دیک ادووکات و جورج لیکنز که از وقتی در سال 2012 هدایت بلژیک را به‌عهده گرفت، شرایط را برای این تیم تغییر داد. با هدایت او بود که نتایج ناامید کننده‌ای که به از دست رفتن یورو 2012 منجر شده بود، به یک صعود آسان به جام جهانی 2014 تبدیل شد. آنها فقط در دو دیدار در مرحله مقدماتی امتیاز از دست دادند و به‌راحتی بلیت برزیل را به دست آوردند.

نسل طلایی

بسیاری از ستاره‌های ‌نسل طلایی‌ بلژیک، اولین بازی‌های شان برای این تیم را زیر نظر مربیان قبلی انجام داده بودند، اما این ویلموتس بود که توانست بهترین بازی‌ها را از آنها بگیرد. در پایان سال 2012، بلژیک به رتبه 21 رنکینگ فیفا صعود کرد و یک سال بعد، آنها در رتبه یازدهم قرار داشتند. با ادامه نتایج درخشان، بلژیک سال گذشته به رتبه چهارم رسید، در بهار قبل سوم شد‌ و حالا در صدر رنکینگ فیفا قرار دارد.

در این مسیر، شیاطین سرخ اروپا نقاط عطف درخشان زیادی داشتند؛ مانند دیدار مقابل هلند در آگوست 2012 که در آن نارنجی‌ها ابتدا 2 بر یک پیش افتادند، اما در نهایت بلژیک 4 بر2 پیروز شد؛ این دیدار آغاز عصر ویلموتس در تیم ملی بلژیک بود و البته اولین حضور لوئی فن‌خال روی نیمکت هلند. ‌ پیروزی مقابل ولز، صربستان، اسکاتلند و کرواسی در مقدماتی جام جهانی 2014، خاطره نتایج ضعیف در مقدماتی جام جهانی قبلی را پاک کرد. سه پیروزی دیرهنگام در مرحله گروهی جام جهانی، نشان داد تیم ویلموتس علاوه بر توانایی در ارائه بازی‌های جذاب، از روحیه بالایی نیز برخوردار است. آنها در هر سه دیدار مقابل الجزایر، روسیه و کره جنوبی به دردسر افتادند، اما در نهایت با گل‌های فلینی، دریس مرتنس، دیووک اوریگی و فرتونگن به پیروزی رسیدند.

پیروزی مقابل آمریکا در مرحله یک هشتم نهایی در وقت‌های اضافی و با گل‌های دی بروین و لوکاکو رقم خورد و آنها بدشانس بودند که در مرحله یک‌چهارم نهایی، مقابل آرژانتین قرار گرفتند؛ تیمی که در نهایت تا دیدار نهایی پیش رفت. البته برای بلژیک، با توجه به نتایج ناامیدکننده سال‌های قبل، رسیدن به یک‌چهارم نهایی هم دستاوردی فراتر از انتظار بود. نتایج درخشان بلژیک در مقدماتی یورو 2016 هم ادامه پیدا کرد‌. ‌‌ ‌ آنچه بیشتر هواداران بلژیک را به موفقیت تیمشان در یورو امیدوار می‌کند، نتایج دیدارهای دوستانه‌شان مقابل تیم‌هایی مانند فرانسه و ایتالیاست.

بهنام جعفرزاده

جام جم