«اجرا» نهایت آرزویم نیست

با سبک و ساختاری متفاوت می‌تواند چند لحظه با جوان امروز ارتباط برقرار کند و به‌دور از نصیحت و اندرز راهکاری متفاوت و جدید برای او در زندگی ارائه داده و به بسیاری از سوالات او پاسخ دهد.

این برنامه که ساختاری ترکیبی دارد از شنبه تا چهارشنبه هر روز از ساعت 17 تا 18 به‌طور زنده روی آنتن می‌رود.

در عصر یک روز تابستانی در تپه صبا و گپ و گفت با عوامل این برنامه، شما را با خود همراه می‌کنیم. نجمه جودکی با کارنامه‌ای که در آن نام برنامه‌های «سین مثل سریال» از شبکه یک، «هفت ترانه» از شبکه شما، «اینجا ایران است» از شبکه جام‌جم و «صبحی دیگر» از شبکه آموزش ثبت شده است، این روزها مجری برنامه «مثبت 17» است.

اجرای شما در «هفت ترانه» در خاطر آنهایی که این برنامه را در شبکه شما دیده‌اند، مانده ‌است، چطور شد که دوباره شبکه یک را برای اجرا انتخاب کردید؟

راستش من خیلی آدم برنامه‌ریزی شده‌ای نیستم. یعنی این‌طور نیست که مسیر ثابتی را در زندگی‌ام ادامه دهم. شاید همین که کاری پیشنهاد می‌شود و به دلم می‌نشیند کافی باشد که تصمیم بگیرم آن را انجام ‌دهم.

شبکه یک هم با گستره وسیعی که دارد برای اجرا وسوسه‌کننده است بخصوص که برنامه‌ای با محوریت جوانان و مخاطب‌پسند هم باشد.

برای شما اجرا برای جوانان با دیگر برنامه‌ها تفاوت دارد؟

جوان امروزی کمی سردرگم است و نیاز به امیدواری دارد. به نظرم مثبت 17 می‌تواند این نقش را خوب ایفا کند.

اما خودم فکر می‌کنم مرز باریکی میان صمیمیت و رعایت احترام به مخاطب در اجراهای صمیمی وجود دارد که باید به آن توجه کرد.

تلاش من هم بر این است که در عین صمیمیت با مخاطب اجرایی خشک و رسمی نداشته باشم و مانند یک دوست با او برخورد کنم.

فکر می‌کنید فضای اجرا آن قدر جا برای شما داشته باشد که آن را همچنان ادامه بدهید؟

من تقریبا از سال 89 برنامه داشتم و شاید همین پیوستگی بود که به تجربیاتم در این حوزه کمک کرد، اما در نهایت به این نتیجه رسیده‌ام که اجرا برای من هدف نیست و من حتما علایقم را در جای دیگری دنبال خواهم کرد.

خب رشته اصلی من تدوین است؛ کاری که خیلی هم به آن علاقه دارم و فکر می‌کنم در حوزه فیلمسازی موفق‌تر خواهم بود.

هرچند در این زمینه بی‌تجربه هم نیستم، چون سه تا فیلم کوتاه ساختم و قصد هم دارم تدوین را دنبال کنم و مطمئنم که موفق می‌شوم به هر حال در فضای کنونی مجریگری برای من نهایت آرزوهایم نیست.

خودتان تلاش کردید فضای جدیدی را خلق کنید یا شیوه اجرای خاصی برای خودتان تعریف کنید؟

برای خلق فضای جدید باید برنامه‌ها هم جدید باشند و نوآوری من در آن به چشم بیاید. شما حساب کنید در برنامه‌ای که دست مجری بسته باشد او هم از اجرا خسته می‌شود و دیگر حتی نمی‌تواند خودش باشد.

در مثبت 17 چقدر آزادی عمل داشتید و به قول خودتان دست‌تان باز بود؟

تا آنجا که شبکه هم مشکل نداشته باشد اجرایم را صمیمی و راحت کرده‌ام. ویژگی این برنامه می‌طلبد که مجری از خودش فاصله بگیرد و با مخاطب صمیمی شود.

اصولا من خیلی اهل یک جا نشستن نیستم و دوست دارم حین اجرا راه بروم، اما در این برنامه مجبورم بنشینم اما خیلی راحت هستم و با حرکات دست و صورتم سعی می‌کنم اجرای یکنواختی
نداشته باشم.

شما معمولا خیلی پایبند به متن نیستید و بداهه حرف می‌زنید! تا به حال به مشکل برنخوردید؟

نه! من خیلی خودمم، چون از نقش بازی کردن بدم می‌آید. البته سعی می‌کنم همه جوانب را رعایت کنم.

پیش آمده یک جاهایی در اجرا اشتباه کردم و فوری از بیننده عذرخواهی کردم. با این ‌حال بداهه اجرا کردن علاوه‌بر سواد اجرا به سواد و میزان مطالعه مجری هم برمی‌گردد.

این سواد را در مجریان جوان می‌بینید؟

استادان فن باید نظر بدهند که سطح سواد مجریان جوان در چه حد است، اما به نظرم مجریان جدید به شکل آکادمیک و حرفه‌ای برای اجرا کلاس نرفته‌اند و هیچ آموزشی هم در این حوزه ندیده‌اند.

شاید از خوش‌شانسی من بوده که این کلاس‌ها را به‌صورت آکادمیک رفته‌ام و راحت هم به تلویزیون نیامده‌ام.

مثل بسیاری از مجریان ابتدا در رادیو بودم، بعد گزارشگری کردم بی آن که چهره‌ام دیده شود. اجرا در برنامه‌های تولیدی را قبول کردم و بعد به جای آیتم «تازه‌ها» در سیمای خانواده آیتم «فرصت ویژه» را اجرا کردم و کم‌کم توانستم در «کمی متفاوت» و «سین مثل سریال» دیده شوم.

اگر امروز تهیه‌کننده به بداهه گفتن من اعتماد دارد، به خاطر همین پله‌پله بالا آمدن و تجربه‌هایم بوده که سعی می‌کردم از استانداردها دور نشوم.

ارتباط با کارشناس در مثبت 17 خیلی پررنگ است. این‌که بتوانی رشته بحث را در دست داشته باشی و به‌موقع آن را جمع کنی کمی حساس‌برانگیز است؟

کارشناس بخش مهمی از این برنامه است و مشخص است که من باید با آنها کاملا همدل و همراه باشم و به نوعی اجرای من با صحبت‌های آنها در‌هم تنیده می‌شود.

برای این‌که مشکلی پیش نیاید یک روز قبل از برنامه درباره موضوع روز و مباحث کارشناس مطالعه می‌کنم و در طول اجرا سعی می‌کنم با خوب گوش دادن به صحبت‌های کارشناس از دل حرف‌های او نکات مهم را برجسته کرده و با تمرکز روی آنها بحث را برای مخاطب جذاب کنم.

نیره رضایی مطلق- قاب کوچک