سریال «تعبیر وارونه یک رویا» ساخته فریدون جیرانی دست‌کم چند سروگردن از مجموعه‌هایی که این اواخر از تلویزیون پخش شده بالاتر می‌ایستد.
کد خبر: ۸۲۲۹۸۹
نمره قبولی به «تعبیر وارونه یک رویا»

اصولا ورود به عالم سیاست و حوزه‌هایی مانند انرژی هسته‌ای نه‌تنها اشکالی ندارد که حتی می‌تواند منافع و برکاتی را در پی داشته باشد. متاسفانه تا به امروز کار چندانی در این زمینه صورت نگرفته است. فعالیت در این عرصه معمولا با اما و اگرهایی همراه است و هنرمندان عموما از بیم و ترس سفارشی و یکسویه بودن از نزدیک شدن به این سوژه‌ها پرهیز کرده‌اند.

معمولا قهرمانان این سریال‌ها زیاده از حد پاکیزه هستند و نوعی سفارشی بودن را در اذهان متبادر می‌کنند.

طبیعتا هر چقدر سریال‌هایی از این دست ساخته شود حساسیت‌ها فروکش کرده و راه برای تولید آثار بعدی هموار خواهد شد. با این حال اگر عنصر درام در ساخت این آثار نمایشی رعایت شود حاصل کار جذاب‌تر خواهد شد.

به شخصه معتقدم «تعبیر وارونه یک رویا» رویکردی خوب و وسیع دارد و در مجموع سریال خوبی است، هر چند بازخورد مناسبی از منتقدان دریافت نکند. سفارشی بودن این کارها غرولند و انتقاد اول است و بقیه کار به توانایی کارگردان و عوامل اجرایی بستگی تام دارد.

سریال فریدون جیرانی از منظر ساخت و پرداخت نمره قبولی می‌گیرد، اما نسبت به موضوع بکر و تازه‌اش جای کار بیشتری داشته است. به طور مثال، صحنه‌های تعقیب و گریز در کشور روسیه در مقایسه با نمونه‌های مشابه خارجی ضعیف از کار درآمده است و تا حدودی مخاطب را پس می‌زند.

جیرانی مقوله درام را می‌شناسد و به سریال حس تعلیق خوبی تزریق کرده است. تعبیر وارونه یک رویا داستانی چند سویه دارد؛ هسته‌ای، جاسوسی، پلیسی و عاشقانه. البته تدوین سریال هم بی‌ایراد نیست، زیرا پاره‌ای اوقات سررشته داستان از دست مخاطب خارج می‌‌شود.

قضاوت درباره نقاط ضعف و قوت بازی بازیگران زود است، با این حال به نظر می‌رسد که نوع بازی‌ها چند رنگ و متفاوت است. امیدوارم در ادامه سریال بازی بعضی از هنرپیشه‌ها بهتر شود.

مثلا نوع بازی فرهاد قائمیان با داریوش ارجمند تفاوت‌های بنیادین دارد. هر چند خود قائمیان هم راه اغراق را در پیش گرفته، اما از آنجا که شخصیتی چندوجهی را بازی می‌کند در مجموع نمره قابل قبولی می‌گیرد. در شخصیت‌پردازی سریـــال ساختـــارشکنـــی‌هایی شده و از کلیشه‌پردازی‌های معمول فاصله گرفته است.

عناصر درام نباید لزوما مو به مو با واقعیات تطابق داشته باشد. در این صورت درام اصلا شکل نمی‌گیرد. گرفتاری بزرگ ما در پرداختن به موضوعات سیاسی همین است. فکر می‌کنیم همه شخصیت‌ها حتما باید مثبت و موجه باشند.

تا درام بخوبی شکل نگیرد اثر نمایشی با وجود برخورداری از یک موضوع جذاب و بکر، جذاب و مخاطب‌پسند نمی‌شود.

برای شکل‌گیری درام هم نیاز است که پرداخت درستی روی شخصیت‌های منفی و مثبت صورت بگیرد.

باید حوصله کرد و سریال جیرانی را تا انتها دید. معمولا در حوزه سینما و تلویزیون همه اظهارنظر می‌کنند، اما هر نظری را نمی‌توان کارشناسانه تلقی کرد.

رضا درستکار - منتقد و کارگردان

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۱
آیین
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۵۸ - ۱۳۹۴/۰۵/۱۳
۰
۰
امیرجعفری و پانته آبهرام فوق العاده اند دراین سریال

نیازمندی ها