او نسبت به تغییر سوژه تلویزیون بنا بر اعتراض جامعه پزشکان دلخور است و میگوید این قشر تحصیلکرده باید تحمل بیشتری در مقابل انتقادها داشته باشند. با او در مورد «اتاق عمل» و سریال «کوچه مروارید» که در شبکه خانگی پخش شده، صحبت کردهایم. مصاحبه ما را با او در ادامه میخوانید.
آقای لرستانی از «اتاق عمل» چه خبر؟
فعلاً که خبری نیست. همه ما منتظریم که این سریال از کما بیرون بیاید تا بدانیم تکلیفمان برای ادامه کار چیست.
یعنی ممکن است جلوی کار با شرایط فعلی گرفته شود؟
فعلاً عوامل «اتاق عمل» در حال رایزنی با مدیران سازمان صداوسیما هستند تا به نقطه نظر مشترک با یکدیگر برسند و بتوانند شرایطی را فراهم کنند که ساخت این سریال با ایجاد تغییراتی از سر گرفته شود.
ظاهراً قرار است سوژه سریال کاملاً تغییر پیدا کند و موضوع دیگری جایگزین سوژه کنونی شود؟
احتمالاً تغییراتی ایجاد میشود اما اینکه دقیقاً قرار است چه تغییراتی رخ دهد، نمیدانم. در هر حال قسمتهای ابتدایی این کار ضبط شده است و عملاً نمیتوان کلاً سوژه را تغییر داد، چرا که برای ضبط این قسمتها علاوه بر وقت و زمان، هزینه زیادی صرف شده است.
ظاهراً اعتراض جامعه پزشکی به سوژه کار از این جهت بود که فکر میکردند پخش «اتاق عمل» باعث میشود اعتماد مردم نسبت به آنها ضعیف شود و از بین برود.
برای من واقعاً مطرح کردن این بحث از سوی افراد تحصیلکردهای نظیر جامعه پزشکی عجیب است. اگر ما نتوانیم ظرفیت مطرح کردن نقد را در جامعه پزشکی ایجاد کنیم یا این که با مهندسان، وکلا و دیگران شوخی کنیم چطور میتوانیم سایر قشرهای جامعه را مورد نقد قرار دهیم؟ فکر میکنم وقت آن رسیده که این موضوعها را از یکدیگر تفکیک کنیم و نشان دهیم که اگر پزشک یا وکیل و معلمی کار بدی انجام میدهند لزوماً به معنای بد بودن کل جامعه پزشکی، وکلا یا معلمها نیست. همانطور که ما در اجتماع هم اگر پزشک خلافکاری را ببینیم، آن را به کل جامعه تعمیم نمیدهیم.
اما شاید پرداخت به قشر خاصی و دستمایه قرار دادن آنها در یک برنامه طنز و نمایش آن در رسانه ملی باعث بروز حساسیتها شود.
شاید، اما اگر هر یک از ما به جایگاهی که در آن قرار گرفتهایم باور داشته باشیم دیگر نیازی نیست دلواپس یک سریال طنز باشیم و فکر کنیم که ممکن است پخش آن اثر جایگاه ما را به مخاطره بیندازد. بسیاری از مردم ما نسبت به برخوردهایی که با آنها در بیمارستان خصوصی و دولتی میشود نقد دارند چرا که معمولاً در بیمارستانهای خصوصی بیمار را به خاطر بیماریهای ساده بستری میکنند و حتی ممکن است کار فرد به جراحی هم برسد چرا که تنها راه درآمدزایی آنان از جیب بیمار است و پر واضح است که بیمار را تشویق به جراحی و بستری میکنند. در بیمارستان دولتی هم معمولاً از آن طرف بوم میافتیم، چون بودجه از سوی دولت داده میشود، معمولاً کارکنان آنجا تمایل دارند کارمندی به وظایفشان بپردازند و خدمات را آنطور که باید به بیمار ارائه نمیدهند. این شرایط را بسیاری از بیماران ما لمس کردند و شوخی کردن با آنها فکر نمیکنم چندان آزاردهنده و بد باشد. چون مردم ما نسبت به پزشکان و جامعه پرستاری که برایشان زحمت کشیدهاند قدرشناس هستند و امکان ندارد زحمت آنها را به راحتی فراموش کنند.
فکر میکنید با تغییرات مدیریتی که در سازمان صداوسیما رخ داد، ما شاهد بازگشت مخاطبان به این رسانه باشیم؟
امیدوارم این اتفاق رخ دهد. هر چند که از الان نمیتوان در اینباره قضاوتی داشت. چون این افراد تازه کارشان را شروع کردند و در ابتدای فعالیتشان هم ترجیح دادهاند کمی با احتیاط عمل کنند. باید منتظر ماند و دید که آیا تصمیمگیریهای آنها تأثیری در روند افزایش تعداد مخاطبان و بالا رفتن کیفیت برنامههای تلویزیونی دارد.
این روزها سریال «کوچه مروارید» با بازی شما در نمایش خانگی توزیع شده است. کمی در مورد این اثر توزیع دهید؟
این سریال عروسکی برای کودکان تدارک دیده شده است. من از ابتدای فعالیتم در این عرصه، همواره دغدغه کار کودک داشتم اما تا شروع این سریال شرایطش برایم فراهم نشد. وقتی پیشنهاد بازی در «کوچه مروارید» به من داده شد، با توجه به بازیگران توانایی نظیر علیرضا خمسه، رامبد جوان، آناهیتا همتی، محمد بحرانی و... بازی در آن را پذیرفتم. امیدوارم این کار با توجه به پتانسیلی که دارد مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد و مخاطبان از «کوچه مروارید» حمایت کنند. (نگار حسینی/ روزنامه صبا)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد