به فیلمنامه‌نویسان بها دهیم

نشانه‌های امیدبخش تغییر در نگاه و شیوه مدیریت سازمان صدا و سیما این ضرورت را پیش پای مدیران، تصمیم سازان، روشنفکران و نخبگان جامعه قرار می‌دهد که قبل از تعیین استراتژی‌های جدید و طراحی مدل عملیاتی برای اداره بخش‌هایی در رسانه که مستقیم به تولید آثار هنری و نمایشی مربوط می‌شوند، به پاسخ‌های دقیق و کارشناسی شده به این پرسش دست یابند که چرا هنرمندان و فیلمنامه‌نویسان کمتر سراغ موضوعات اساسی کشور می‌روند. در حالی که جامعه ما در مقطع تاریخی اکنون، حداقل در یک زمینه که همان وفور سوژه برای فیلمنامه‌نویسان و فیلمسازان است، بی‌نیاز از هر کشوری است.

در گذشته، هر گاه میل و اراده‌ای در فیلمسازان و فیلمنامه‌نویسان برای پرداختن به مسائل اساسی جامعه و موضوعات کلان و استراتژیک کشور پدید آمده است، متاسفانه به شکلی از دالان‌های تنگ و تاریک سلیقه‌های کوچک عبور داده شده‌اند و اصلاحیه خورده‌اند و در نهایت عطای نزدیک‌شدن به موضوعات مهم و معضلات اساسی جامعه را به لقایش بخشیده‌اند و سراغ سوژه‌های کم‌اهمیت و بی‌دردسر رفته‌اند. نتیجه چنین رویکردی، شکل‌گیری سینما و تلویزیونی کم مساله شده است، آن هم در جامعه‌ای که پر از سوژه است.

بی‌شک یکی از دلایل غیبت دغدغه‌ها و دردهایی در آثار نمایشی سینمایی و تلویزیونی که مردم را با خود درگیر کرده‌اند و از شهروندان تهرانی گرفته تا روستاییان مرزنشین، روز و روزگارشان را رقم زده‌اند، همین تحمیل سلیقه‌های نازل و محافظه‌کاری‌های عافیت‌طلبانه است که در بخشی از بدنه مدیریت فرهنگی ـ هنری کشور جا خوش کرده است. در حالی که همین دغدغه‌ها و دردهای ملموس و واقعی مردم، می‌توانند پیرنگ بهترین، ناب‌ترین، انسانی‌ترین، معناگرایانه‌ترین، متعهدانه‌ترین، انقلابی‌ترین و اسلامی‌ترین قصه‌های آثار نمایشی سینما و تلویزیون جمهوری اسلامی باشند.

وقتی معاونت سیمای جدید در رسانه ملی در اولین سخنان خود تأکید می‌کند: «همه بیایند» نشان از اعتماد به نفس بالای او و تضمین این ادعاست که صحنه و میدان رسانه جای انسان‌های شایسته است. همه آنچه طی این سال‌ها در زمینه متون آثار نمایشی در کشور، نوشته و سپس تولید و به مخاطب عرضه شده است، نه تنها هیچ تناسبی با ظرفیت و بضاعت واقعی فیلمنامه‌نویسان و فیلمسازان کشور ندارد، بلکه یک دروغ بزرگ نیز به چشم و ذهن مخاطب تحمیل کرده است و آن، این‌که فیلمنامه‌نویسان ما حرفی برای گفتن ندارند.

مهدی یمینی / قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)