شناسایی عوامل تخریب زیستگاه‌های گوزن زرد ایرانی

فرهنگ قصریانی در گفت‌وگو با مهر افزود: زیستگاه کرخه و دز مهم‌ترین زیستگاه گونه در معرض انقراض گوزن زرد ایرانی است که عوامل متعددی در تخریب و نابودی آن نقش داشته است.

وی توسعه ناپایدار افزایش بی‌رویه جمعیت و چرای بیش از حد دام را از مهم‌ترین عوامل تخریب این زیستگاه که از حدود 15 سال پیش از نظر حفاظتی به پارک ملی ارتقا یافت عنوان کرد.

مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان محیط زیست، طغیان مگس میاز در سال 92 را آخرین عامل تخریب این زیستگاه دانست و افزود: این زیستگاه به دلیل داشتن عرض کم و طول زیاد و در نتیجه داشتن لایه سپر حفاظتی بشدت تحت تعارضات توسعه‌ای قرار گرفته است.

به گفته وی بخش زیادی از جنگل‌های این منطقه در اثر عوامل انسانی و تغییرات اقلیمی که تمام زاگرس را در برگرفته از بین رفته و بارندگی‌های خارج از فصل در این منطقه موجب دسترسی نیافتن گونه گوزن زرد به منابع آب شده که در نتیجه طغیان مگس میاز اثر بیشتری بر این گونه در منطقه به جای گذاشته است.

قصریانی وجود روستاهای فراوان و پراکنده در اطراف این زیستگاه که اغلب آنها دامدار و کشاورز هستند را یکی دیگر از عوامل تهدید زیستگاه کرخه و دز عنوان کرد و افزود: بهره‌برداری معدنکاران از شن و ماسه‌های بستر رودخانه‌های موجود در این زیستگاه، نبود تعادل بین میزان تولید و چرای دام، جنگل‌تراشی برای توسعه کشاورزی، پمپاژ آب از رودخانه‌ها برای اراضی کشاورزی از دیگر عوامل نابودی مهم‌ترین زیستگاه گوزن زرد ایرانی است.

وی با بیان این‌که حتی در صورتی که جمعیت این گونه در آینده احیا شود، به دلیل احداث جاده‌های فراوان در آن هیچ مسیر امنی برای عبور و مرور گوزن زرد وجود ندارد، گفت: این گونه توسعه‌های بدون مطالعه در این منطقه موجب شده که توپوگرافی مسیر رودخانه‌ها دائما تغییر کند و این زیستگاه را در معرض سیلاب‌های متعدد قرار دهد.

قصریانی توسعه اراضی کشاورزی به منظور کشت نیشکر را یکی دیگر از عوامل تخریب زیستگاه کرخه و دز دانست و افزود: نبود مشارکت مردم برای حفاظت از این زیستگاه را می‌توان مهم‌ترین عامل تخریب آن قلمداد کرد.

وی گفت: مطالعات توجیهی برای مدیریت علمی این منطقه آغاز شده اما هنوز وارد فاز تفضیلی و اجرای آن نشده‌ایم.

مدیرکل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان محیط زیست با اعلام این‌که هرچه سریع‌تر بایستی وارد فاز اجرایی این طرح شویم اظهار کرد: پیش‌بینی می‌کنیم تا پایان امسال با مشارکت مردمی و بومیان منطقه به شکلی که نوع معیشت آنها تغییر داده شود و برای کاهش دام و زمین‌های کشاورزی جایگزین‌های تامین شود فاز اجرایی این طرح آغاز شود.

وی تاکید کرد: برای این طرح اعتباری معادل حدود 300 میلیون تومان از اعتبارات سال 93 در نظر گرفته شده که امیدواریم تا پایان امسال اختصاص داده شود.