منتظر آن « ترین » بمانید، مجرد پیر می شوید

عروس رویایی اغلب پسرهای جوان چه طور است؟ خوشگل ترین، خوش اندام ترین، خوش آب و رنگ ترین و پولدارترین دختر دنیا.

آن دخترهای کم سن و سال، سرانجام سوار سپید پوشی با این ویژگی ها پیدا می​کنند؟ پسرهای کم سن و سال، چطور ؟ با پری دریایی شان ملاقات خواهند کرد؟

آنها سه گروهند: گروه اول، کسانی که عاشق می​شوند و عشق، طوری جلوی چشم های شان را می​گیرد که طرف مقابل را صاحب همه این « ترین » ها می​بینند و ازدواج می​کنند که البته پس از ازدواج ، عشق، انگشت های نورانی و ظریفش را از جلوی چشم های شان کنار می​کشد و حقیقت را آشکار می​کند.

این گروه گاهی در حدی پختگی دارند که وقتی می فهمند شریک شان با ایده آلی که در رویاهای​شان داشته اند متفاوت است ، وضعیت را می پذیرند و با نگرشی منطقی به زندگی مشترک ادامه می​دهند.

گاهی اما مایلند در همان خواب و خیال بمانند پس ناامید می شوند و اوقات شان تلخ می​شود و آنوقت یا با قلبی شکسته به زندگی مشترک ادامه می​دهند و تسلیم می​شوند یا از زندگی مشترک انصراف می​دهند و باز پی آن کامل ترین شریک زندگی، از دیدگاه خودشان می​گردند.

گروه دوم آنهایی هستند که سال ها منتظر آن بهترین ها می​مانند و فرصت های ازدواج را یکی یکی رد می​کنند و تک و تنها به پیری می​رسند.از میان این گروه هم برخی تسلیم شرایط می​​شوند و با قضیه کنار می​آیند و برخی طاقت تنها ماندن را ندارند و دچار انواع اختلالات روانی مثل افسردگی می​شوند.

گروه آخر اما کسانی هستند که ازدواج شان هم بر اساس استدلال های بالغانه است و بنابر این منتظر «ترین» نمی​مانند.

می دانید سیر تفکر منطقی آنها چگونه است؟ این گروه با خودشان حساب و کتاب می کنند که آن ایده آل بی نقص، چرا باید آنها را برای ازدواج بپسندد در حالی که بهتر از آنها هم وجود دارد؟ آنها قصه های سیندرلایی را کنار می گذارند تا واقع گرایانه به مسایل نگاه کنند ؟

آنها به همسطحی زوجها در ازدواج اعتقاد دارند پس می​پرسند آیا خودشان کامل ترین هستند که انتظار دارند با کامل ترین ازدواج کنند؟ در نگاه واقع بینانه و مجزا از خودشیفتگی، هیچ یک از ما فوق العاده نیستیم همه مان اشکالات و نقاط ضعفی داریم و کسی که برای زندگی مشترک انتخاب می​کنیم هم مسلماً نقص​هایی دارد.

منظورمان البته این نیست که طرف مقابل را با هر اشکالی برای ازدواج بپذیرید، بلکه می​گوییم صفات خوب و بد شریک احتمالی زندگی آینده تان را مقایسه کنید و ببینید آیا صفات خوبش به حدی است که بتوانید اشکالاتش را نادیده بگیرید؟

برای نمونه تقریباً چند سال پیش، دختر مراجع جوانی می گفت خواستگارش سیمای زیبایی ندارد و در راه رفتن ، یکی از پاهایش تا حدی می لنگد و وضع مالی اش متوسط است اما در عوض اخلاقی بسیار خوب و خانواده ای مهربان دارد و با وجود معلولیت، توانسته است دکتری فیزیک بگیرد.

دختر می​پرسید که آیا به بهانه وضع جسمی و مالی خواستگارش او را رد کند یا با توجه به صفات مثبتش به او «بله » بگوید.

پیشنهادی که به او کردیم، راهی است که شما هم در صورت سردرگمی و نگرانی در انتخاب طرف مقابل تان باید از آن استفاده کنید. ما از او خواستیم روی یک کاغذ، جدولی با دو ستون عمودی بکشد و بالای یکی از ستون ها بنویسد « نقاط قوت » و بالای دیگری، « نقاط ضعف » .

سپس همه اطلاعاتی را که درباره خواستگارش به دست آورده است در این دو ستون بنویسد و در مرحله بعد، آنها را با هم مقایسه کند یعنی از خود بپرسد هر کدام از نقص ها تا چه حد برای او اهمیت دارد و آن نقاط قوت را چقدر مهم می داند. او به هر کدام از این ویژگی ها بر اساس احساسی که نسبت به آنها داشت نمره​ای داد.

نوشتن این مسایل باعث شد افکار دختر مرتب شود و نگرشی واقع بینانه تر نسبت به ماجرا داشته باشد و گذشته از این، خطر بسته شدن چشم هایش را با عشق خنثی کرد، چون سعی می​کرد برای پیدا کردن نقص ها، واقع بینانه عمل کند.

دختر وقتی مجموعه نقاط قوت و ضعف خواستگارش را نوشت به نتیجه رسید که هیچ حس منفی نسبت به مشکل جسمی او ندارد و از سوی دیگر، هرگز وضعیت عالی اقتصادی در ابتدای زندگی مشترک از معیارهایش نبوده است و دلش می خواهد جزء به جزء زندگی اش را خودش به دست بیاورد اما همیشه رفتار پسندیده یک مرد و خانواده​اش برایش اهمیت زیادی داشته است.

او پس از تهیه جدول، به توصیه ما، دوره​ای شش ماهه برای نامزدی شان پیشنهاد کرد تا او را بیشتر و جدی تر محک بزند. سپس بار دیگر جدولی مثل جدول اول تنظیم کرد و آن را کنار جدول قبلی گذاشت و به امتیاز دهی ها دقت کرد.

خوشبختانه نمره های صفات منفی این بار، از دفعه اول کمتر شد و در مقابل ، شمار صفات مثبت، چند برابر و نمره شان، بیشتر. به این ترتیب دختر تصمیم گرفت با خواستگارش ازدواج کند و جالب است بدانید که آنها در این چند سال گذشته ، زندگی رضایتمندانه ای داشته اند.

می دانید چرا برخی افراد سال ها چشم انتظار آمدن بی نظیرترین شریک زندگی می​مانند و سرانجام در مجردی پیر می​شوند ؟ آنها یک مشکل شناختی دارند ، مشکلی که به تفکرات شان از سال های کودکی بر می​گردد و ما در یادداشت بعدی درباره​اش توضیح می​دهیم.

مریم یوشی زاده/ خبرنگار جام جم آنلاین/

دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره