یکی از خاطره‌انگیزترین دوره‌های جام‌جهانی بدون شک دوره سیزدهم بود که با وجود یک هنرمند قهار به نام دیگو آرماندو مارادونا درون مستطیل سبز بسیاری از مردم را با دو گل معروف خود بیش از پیش شیفته دنیای توپ گرد کرد.
کد خبر: ۶۹۵۰۲۱
هنرمندی قیصر و مارادونا در تاریخ 2 نبرد قبلی آلمان و آرژانتین

به گزارش جام جم ورزشی، جدا از قهرمانی آرژانتین اگر بگوییم مارادونا یک تنه موجب این قهرمانی شد اغراق نکرده‌ایم و از ناکامی مجدد پلاتینی و فرانسه در رسیدن به فینال و نیز حذف غم‌انگیز برزیل در این جام نیز باید یاد کنیم.

ابتدا قرار بود این رقابت‌ها به میزبانی کلمبیا برگزار شود، ولی در نهایت میزبانی این رقابت‌ها به مکزیک سپرده شد. باوجود گرمای شدید موجود بیشتر دیدارها در وسط روز و زیر آفتاب داغ مکزیک برگزار می‌شد. مکزیک در آن زمان نخستین کشور جهان بود که دو بار میزبانی بازی‌های جام‌جهانی را به عهده داشت.

پیش از کلید خوردن این جام، زلزله مهیب مکزیک ویرانی عجیب و تاریخی را در این کشور بخصوص در شهر مکزیکوسیتی به بار آورد، اما مردم مکزیک از حکام خود خواستند تحت هر شرایطی این تورنمنت برگزار شود تا دنیا گل معروف به «دست خدا» را در این جام ببیند.

تیم‌ها به شش گروه تقسیم شدند و قرار بر این شد ‌ دوتیم اول هر گروه و چهار تیم برتر دوم در مجموع تمام گروه‌ها به مرحله بعدی راه یابند. ‌در مرحله یک‌هشتم نهایی تیم‌های برزیل، آرژانتین، آلمان‌غربی، مکزیک، اسپانیا، انگلستان، فرانسه و بلژیک با شکست دادن حریفان به یک‌چهارم نهایی رسیدند. ‌یکی از مهیج‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال جهان در یک‌چهارم نهایی این جام و در دیدار فرانسه و برزیل رقم خورد؛ بازی در 90 دقیقه قانونی با گل‌های کار‌کا و پلاتینی یک بر یک تمام شد و پس از 30 دقیقه وقت اضافی بدون گل به ضربات پنالتی رسید.

برزیل در وقت قانونی یک پنالتی را توسط زیکوی بزرگ از دست داد و پلاتینی گل فرانسه را در جریان بازی از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند، اما در پنالتی‌های پایان بازی کاپیتان تیم ملی فرانسه که اتفاقا این بازی در روز تولدش انجام می‌شد یک پنالتی حساس را از دست داد و خوش‌شانس بود که تیمش در پایان برنده شد. بازی برزیل ـ فرانسه تا آن زمان از نگاه کارشناسان زیباترین بازی جام‌جهانی بود. اگر این دیدار در فینال انجام می‌شد کسی تعجب نمی‌کرد. فرانسه خسته در نیمه نهایی 2 بر صفر به آلمان غربی باخت و نتوانست فینالیست بازی‌ها باشد.

البته در این مرحله یک دیدار تاریخی دیگر نیز برگزار شد، آرژانتین و انگلستان دو دشمن دیرینه مقابل هم قرار گرفتند و با دو گل مارادونا (دو گلی که هرکدام در نوع خود پدیده‌ای در جام‌جهانی محسوب می‌شود) آرژانتین به مرحله بعد صعود کرد. ‌در دو بازی دیگر یک‌چهارم نهایی، آلمان‌غربی و بلژیک با پیروزی بر حریفان خود به نیمه‌‌نهایی رسیدند. در نیمه‌‌نهایی مانند سال 1982 فرانسه مغلوب آلمان‌غربی شد و آرژانتین هم مقابل بلژیک به پیروزی رسید. در بازی فینال که در ورزشگاه آستک برگزار می‌شد آرژانتین با نتیجه پر گل 3 بر 2 آلمان را شکست داد و توانست در فاصله هشت سال دو بار جام را به خانه ببرد.

دومین باری که دو تیم آلمان و آرژانتین برابر یکدیگر در فینال جام‌جهانی صف‌آرایی کردند به سال 1990 باز می‌گردد، چهاردهمین جام‌جهانی در سرزمین چکمه کلید خورد، هلند پرستاره راه به جایی نبرد، انگلیس نوار باشکوه کامرون را قیچی کرد و آلمان قیصر در آخرین دقایق فینال به خوشبختی رسید.

در این جام کشورهای کاستاریکا، امارات عربی متحده و ایرلند تازه واردان بودند. آرژانتین قهرمان دوره قبل در یک بازی غیرقابل پیش‌بینی، مغلوب کامرون شد و بسختی به عنوان تیم سوم پس از کامرون و رومانی از گروهش صعود کرد و با شکست دادن برزیل با تک گل کلودیو کانی‌گیا به یک هشتم نهایی رسید. این تیم در مرحله بعد یوگسلاوی و ایتالیا را در ضربات پنالتی شکست داد و در کمال ناباوری برای دومین‌بار پیاپی به فینال رسید.

در مرحله نیمه پایانی، آرژانتین در ناپل به مصاف ایتالیا رفت. ایتالیایی‌ها در حالی‌که میزبان بازی‌ها بودند در شهر مارادونا بسیار غریب به نظر می‌رسیدند. در دقیقه هفدهم، جان لوکا ویالی با شوتی سهمگین از پشت محوطه جریمه، گویگوچه آ را به زحمت انداخت و اسکیلاچی توپ برگشتی را تبدیل به گل کرد. خروج اشتباه زنگا باعث شد، کانی گیا با ضربه سر پس از 517 دقیقه دروازه ایتالیا را باز کند. دو تیم پس از وقت‌های قانونی و اضافی به تساوی یک بر یک رسیدند تا در ضیافت پنالتی‌ها تکلیف اولین فینالیست جام را مشخص کنند. در ضربات پنالتی آرژانتینی‌ها هر چهار ضربه اول خود را به گل تبدیل کردند ولی با از دست رفتن پنالتی‌های دونادونی و آلدوسره نا، ایتالیا از رسیدن به دیدار نهایی بازماند. در دیگر دیدار این مرحله، آلمان غربی به مصاف انگلستان رفت. آندریاس بره مه، گوش چپ ارزشمند آلمانی‌ها گل برتری را روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رساند، ولی لینه‌کر باز هم فرشته نجات تیمش شد و ده دقیقه مانده به پایان مسابقه کار را به تساوی کشاند. دو تیم در وقت‌های اضافی به گلی دست نیافتند تا مانند بازی آرژانتین ـ ایتالیا این مسابقه هم در پنالتی‌ها، برنده خود را بشناسد. استوارت پیرس و پل گاسکوئین ضربات خود را از دست دادند تا آلمان بار دیگر فینالیست جام باشد.

اما آلمان‌غربی که سه بار پی‌در‌پی به فینال رسیده بود، حریف سختی برای آرژانتین به حساب می‌آمد. این تیم با 10 گل زده و5 امتیاز به عنوان تیم اول از گروهش صعود کرد و با شکست دادن تیم‌های هلند، چکسلواکی و انگلستان به فینال رسید.

در فینال در دقیقه 85 خطای مدافع آرژانتین روی یورگن کلینزمن، یک پنالتی برای آلمان‌غربی به ارمغان داشت که آندریاس برمه آن را به گل تبدیل و همراه برزیل و ایتالیا با سه‌بار فتح جام، عنوان پرافتخارترین تیم را از آن خود کرد.

فرانتس بکن باوئر، ستاره فوتبال آلمان مشهور به قیصر که سال 1974 به عنوان کاپیتان آلمان‌غربی با این تیم قهرمان شده بود، در جام 1990 ایتالیا در ‌ نقش مربی این تیم بار دیگر به این عنوان دست‌یافت.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها