حمایت از همسر برای درمان خجالت

جام جم سرا:

این که فردی در تعامل با دیگران منزوی شود و به اصطلاح در حضور دیگران در لاک خود فرو رود، می تواند دلایل متعدد و پیچیده ای داشته باشد. به طور معمول اولین قضاوت درمورد چنین افرادی، این است که آن ها خجالتی هستند اما درحقیقت فرآیند پیچیده تری در میان است. با توجه به اطلاعات محدودی که شما از همسرتان ارائه کرده اید، پاسخ داده شده تنها احتمالاتی درمورد مشکل همسر شماست:

این تکنیک ها در واقع نوعی نادیده گرفتن مشکل اساسی و سرپوش گذاشتن بر آن است. فردی که از قضاوت دیگران درباره خودش به شدت مضطرب می شود، خود را کمتر از آنچه هست ارزیابی می کند یا آن قدر ایده آل گراست و از خود توقع کامل بودن دارد که با داشتن کوچکترین نقصی در جمع احساس اضطراب می کند. در چنین وضعیت هایی نیاز است تا به مشکل این افراد عمیق تر و پایه ای تر توجه کرد.این که چه اتفاق یا اتفاقاتی در گذشته و کودکی فرد وجود داشته که ناامنی بنیادینی را در او فعال کرده است، نیاز به تحلیل طولانی مدت دارد. ما اکنون با فردی روبه رو هستیم که مواجهه شدن با موقعیت های جدید اجتماعی سبب برانگیخته شدن اضطرابش می شود و اضطراب بالا سبب می شود رفتارهای ناخواسته ناپخته ای از او سر بزند. این سبک رفتارها سطح اضطراب فرد را بالا می برد و به صورت چرخه معیوب، زنجیروار ادامه می یابد و معمولاً با پیامدهای زیستی-روانی همراه است. به طور مثال، تشدید ضربان قلب، تغییر رنگ چهره، اشکال در تنفس، لرزش بدن و دستان، تغییر درجه صدا، لکنت، خشکی دهان، انزوا طلبی و فرار از فعالیت ها که بسته به سطح اضطراب، درجه ای از این علامت ها را در فرد می بینیم. درواقع تنها کمک شما به همسرتان، پایین آوردن سطح اضطرابش برای درک بی واسطه احساسی است که پشت اضطرابش پنهان شده است. تجربه خشم یا غم از روابط ناکام گذشته یا اکنون یا هر احساسی که پشت اضطراب یا اعتماد به نفس پایین او، پنهان است. درواقع کار اساسی بازسازی احساس امنیت شکل نگرفته یا ضعیف شکل گرفته در همسر شماست. تجربه کردن فضایی امن در کنار شما باعث می شود همسرتان بتواند این احساس امنیت را به موقعیت های دیگر نیز تعمیم دهد. اگر توجه کنید کودکانی که احساس امنیت مناسبی را در خانه تجربه می کنند و درباره علاقه والدین به خود مطمئن هستند، کنجکاوانه به جست وجوی محیط می پردازند اما کودکانی که احساس امنیت پایینی دارند، به والدین خود می چسبند و لحظه ای از کنار آن ها تکان نمی خورند. کار اصلی شما بازسازی این امنیت در همسرتان است. این که او پذیرش بی قید و شرط خودش را از جانب شما به عنوان نزدیک ترین فرد زندگی اش احساس کند باعث می شود که به تدریج این احساس را به بیرون از خانه تعمیم دهد و این مشابه اتفاقی است که در اتاق درمان رخ می دهد. هم چنین نیاز است شما به جنبه هایی از وجود و شخصیت همسرتان توجه کنید و آن را برجسته سازید که خودش توانایی دیدن آن جنبه ها را ندارد. شاید بازگشتن به گذشته و تحلیل و بازسازی زندگی همسرتان در حیطه توانایی شما نباشد، اما به طور قطع ایجاد فضای امن برای همسرتان بر عهده شماست.(ری را سپهری- کارشناس ارشد روان شناسی بالینی/خراسان)