کد خبر: ۶۵۹۶۴۳
دورخیز حدادی برای سومین طلای آسیایی


احسان حدادی از مدتی پیش تمرینات منظمی را در جزیره کیش انجام داده و مصمم است با آمادگی مطلوب قدم به فصل مسابقات بگذارد و مانند سال 2012 که در المپیک لندن مدال نقره گرفت، حدنصاب‌های درخور توجهی کسب کند. هدف اصلی رکورددار پرتاب دیسک آسیا بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی است. او با امیدواری منتظر سومین مدال طلای پیاپی خود از این بازی‌هاست. حدادی سال 92 برخلاف سال 91 با روحیه و انگیزه زیادی تمرین کرده و در کیش به دور از حاشیه‌ها فصل بدنسازی را پشت سر گذاشته است. او سال 91 از آمادگی آرمانی دور بود و به همین علت در مسابقات قهرمانی جهان 2013 در مسکو حضور نیافت. پیش از آن هم از شرکت در مسابقات دوومیدانی قهرمانی آسیا سر باز زد. در این باره حرف و حدیث بسیار مطرح شد و البته در گفت‌وگوهایی به این حرف و حدیث‌ها پاسخ داد و تاکید کرد، قصد پرتاب کردن برای کشور دیگری غیر از ایران را ندارد. حضورش در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی به همه شایعات پایان داد و بعد از آن بود که بتدریج به شرایط عادی تمرینات خود بازگشت. فصل مسابقات سال 2014 برای حدادی اهمیت بسیار دارد. در این فصل مسابقات قهرمانی جهان و المپیک برگزار نمی‌شود؛ اما رقابت‌های لیگ الماس در کشورهای مختلف مانند سال‌های قبل طبق برنامه برگزار خواهد شد و در چند مرحله پرتاب‌کنندگان دیسک هم به رقابت می‌پردازند. بعلاوه چند رویداد دیگر از جمله بازی‌های آسیایی پیش‌روی حدادی است و او می‌تواند در این سال بخوبی خود را محک بزند تا برای مسابقات دوومیدانی قهرمانی جهان در سال 2015 که در پکن برگزار می‌شود، آماده شود. با احسان حدادی درباره برنامه‌هایش در سال جدید گفت‌وگو کرده‌ایم.

از مدتی قبل تمرینات خود را در جزیره کیش برگزار می‌کنی. از روند تمرینات راضی هستی؟

جزیره کیش در زمستان هوایی مطلوب داشته و از آنجا که محیطی آرام دارد، تمریناتم را دور از هر حاشیه‌ای برگزار کرده‌ام. تمرینات آماده‌سازی‌ام در زمستان خیلی خوب بود.

تمرینات جدی نشانه عزم تو برای شرکت در مسابقات است. در فصل جدید چه برنامه‌ای برای مسابقات داری؟

پنجم اردیبهشت 93 در سن‌دیه‌گوی آمریکا مسابقه‌ای بین پرتاب‌کنندگان برجسته دیسک برگزار می‌شود و قرار است در این مسابقه رقابت کنم که نخستین مسابقه‌ام در فصل جدید دوومیدانی خواهد بود. آن گاه در دایموندلیگ یا همان لیگ الماس حضور پیدا می‌کنم. این رقابت‌ها در 14 مرحله در نقاط مختلف جهان برگزار می‌شود و چند مرحله پرتاب دیسک هم خواهد داشت.

دایموندلیگ برایم اهمیت زیادی دارد. در سال جدید مسابقات هفت مرحله‌ای جایزه بزرگ را پیش‌رو داریم و برنامه‌ام این است که در جایزه بزرگ نیز رقابت کنم. در سال 2014 جام‌جهانی دوومیدانی هم برگزار می‌شود. این بار مراکش میزبان جام‌جهانی است و من حتما در این رویداد مهم حضور خواهم داشت. در نهایت بازی‌های آسیایی اینچئون برگزار می‌شود.

در بازی‌های آسیایی حتما شرکت می‌کنی؟

بله، یکی از هدف‌های اصلی‌ام برای سال جدید، حضور در بازی‌های آسیایی است. در دو دوره قبلی به مدال طلا رسیدم. امیدوارم برای بار سوم در این بازی‌ها طلا کسب کنم. البته باید خیلی تلاش کنم و به آمادگی مطلوب برسم.

هنوز بدون مربی تمرین می‌کنی. اگر قرار باشد با یک مربی کار کنی چه کسی را ترجیح می‌دهی؟

بله، بدون مربی تمرین می‌کنم. اگر قرار باشد با مربی کار کنم، او کسی جز بوخونسوف نیست. از لحاظ اخلاقی با او آشنایی دارم.

در این شرایط با هر مربی دیگری کار کنم، می‌خواهد تغییری در تکنیکم ایجاد کنم که به صلاح من نیست.

بوخونسوف الان چند سال دارد؟

هشتاد و شش ساله است.

در چنین سن و سالی می‌تواند مربیگری کند؟

برای این‌که توانایی‌های خود را نشان دهم نیاز به یک مربی دارم که نکته‌های ریز و ظریف را بگوید. بوخونسوف با شرایط من کاملا آشناست و نقاط ضعف و قوت مرا می‌شناسد. همین که مرا زیر نظر داشته باشد، کافی است. در دو و میدانی جهان مربی‌ای داریم که نود ساله است.

اگر قرار باشد تمرینات خود را زیر نظر این مربی روس ادامه دهی، آیا واقعا در این سن و سال امکان مسافرت و تحمل استرس‌های مربیگری وجود دارد؟

نمی‌گویم به اینجا بیاید. می‌گویم هروقت به روسیه رفتم، به من کمک و آنجا بر کارم نظارت کند. قبل از مسابقات جهانی سال 2011 به مدت 11 روز در روسیه زیر نظر او تمرین کردم و همه نکته‌های فنی را به من گفت و بعد توانستم مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان را کسب کنم.

رقیبان آماده و نامداری چون روبرت هارتینگ و مالا خوفسکی داری. از وضع آنها باخبری؟

هر دو سه هفته یکبار با آنها صحبت می‌کنم. آنها در یک دوره مسابقات داخل سالن شرکت کردند و حدنصاب‌های خوبی به‌دست آوردند.

داخل سالن؟

بله. در رقابت‌های دوومیدانی داخل سالن، امکان برگزاری مسابقه پرتاب دیسک وجود ندارد، اما چندی قبل در یک سالن بسیار بزرگ که طول و ارتفاع کافی داشت، پرتابگران دیسک مسابقه دادند و از وضع آمادگی آنها باخبر شدم.

برمی‌گردیم به موضوع مربیگری و اصرار همیشگی تو بر کار کردن با بوخونسوف. واقعا چرا او را ترجیح می‌دهی؟

نکته‌های بسیار کوچک و ظریفی وجود دارد که هر مربی آنها را نمی‌بیند. من بعد از سال‌ها کار کردن با بوخونسوف به ارزش کارش کاملا پی برده‌ام و ایمان دارم که او بهترین مربی برای من است. برای این‌که با مربی دیگری کار کنم، با خیلی‌ها تماس گرفتم. در آمریکا و آلمان به دنبال مربی بودم، اما مربی دلخواهم را پیدا نکردم. یک قهرمان المپیک، لزوما یک مربی خوب نمی‌شود.

به نظر می‌رسد که امسال و سال گذشته در مقایسه با سالی که رکورد آسیا را شکستی، سرعت و تحرک کمتری داشتی. علت چیست؟

در سالی که به رکورد 69 متر و 32 سانتی‌متر رسیدم، وزنم 121 کیلوگرم بود. به مرور وزنم اضافه شد. در المپیک لندن 132 کیلوگرم بودم، اما امسال برنامه‌های تمرینی و رژیم غذایی خود را تغییر داده‌ام. با رژیم امسال، وزنم حدود 120 کیلوگرم شده؛ بنابراین چابکی‌ام افزایش یافته است. تمرینات وزنه را هم بخوبی انجام داده‌ام. تمرینات تکمیلی من خوب بوده و ضعف‌هایم را کم‌کم برطرف می‌کنم. ورزشکاری که سبک می‌شود، حس خوبی پیدا می‌کند و پرتاب‌هایش بهتر می‌شود و بهتر نتیجه می‌گیرد.

جهانگیر چراتی / جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها