بلوغ جنسی فرزندان و دغدغه والدین

جام جم سرا: در سالهای کودکی شش تا دوازده سال پیشرفت جنسی متوقف می‌شود و پسران و دختران از این جنبه تفاوت چشمگیری با هم ندارند. در این دوران دوستی‌ها و محبت‌ها جنبه شهوانی نداشته و کشش جنسی پوشیده است. با بحران بلوغ، کشش جنسی بیدار شده و نوجوان به موضوعات جنسی حساسیت نشان می‌دهد. عدم اطلاع و آشنایی با مسائل جنسی در نوجوانان خطرات زیادی در بر دارد که کمترین آن‌ها انحرافات جنسی و خلاف کاری‌ها و بزه کاری است.
امروزه روان‌شناسان و دانشمندان تعلیم و تربیت معتقدند که باید به طریقی نوجوانان را قبل از بلوغ در جریان تغییرات جسمی و اتفاقات درونی قرار داد. همچنین بعد از بلوغ نیز باید آن‌ها را هدایت و راهنمایی کرد. بهترین راهی که برای جلوگیری از انحرافات جنسی و حالات نامطلوب عاطفی و روانی و سایر عواقب، پیشنهاد شده این است که به آموزش جنسی و آگاهی دادن در این باره متناسب با نوجوانان (سطح کمی و کیفی آن‌ها) در خانواده و محیطهای آموزشی اهمیت داده شود.
به گزارش پاکدامنی، تغییرات بلوغ به صورتی همه جانبه و با ترشح هورمونهای مختلف دگرگونی‌های چشمگیری را در دو جنس پسر و دختر ایجاد می‌کند و از آنجا که غالبا فرزند نوجوان به این تغییرات و دگرگونی‌ها آشنایی ندارد و دچار اضطراب و ترس می‌شود، باید او را از وقوع این تغییرات آگاه کرد و به صورت انفرادی در این مورد با او به گفتگو نشست.
ارتباطی صمیمی و ایجاد جوی توام با اعتماد و اطمینان در خانواده می‌تواند به کنترل شخصی و تسلط نوجوان بر خود کمک کند و او را از هر انحرافی در این دوره پرتلاطم بر حذر دارد.
نوجوانان به دلایل مختلفی از قبیل احساس توانایی برای عمل جنسی کنجکاوی در مورد مسائل جنسی، تشدید انگیزه‌های جنسی تلاش جهت تعیین هویت جنسی و ترس شدید از نتایج فعالیت جنسی به امور جنسی حساسیت زیادی دارند. این حساسیت که با ترشح هورمونهای جنسی توام است در تشدید تمایلات جنسی نوجوان نقش دارد. اگر راههای مشروع و قابل قبولی برای ارضای امیال جنسی وجود نداشته باشد امکان انحراف آنها از طریق کامجویی‌های بدلی بسیار زیاد است.
به طور کلی کامجویی‌های بدلی و انحرافات جنسی معلول علتهایی هستند که می‌توان چنین بر شمرد:

۱-اختلال شخصیتی
۲- نقص اولیه تربیت جنسی
۳- ناکامی از طرف محیط و اجتماع

از این رو، آموزش جنسی به هیچ وجه نباید به تاخیر بیفتد بلکه باید اطلاعات و آگاهی کودک و نوجوان همزمان با احتیاجات اجتماعی و رشد او پیش برود. به عبارتی شاید بهتر باشد اطلاعات جنسی زمانی به کودک یا نوجوان داده شود که او کنجکاو شده و دوست دارد در این مورد اطلاعاتی کسب کند.
البته به طر معمول، طرز فکر نوجوان درباره مسائل جنسی بستگی به رفتار و واکنشهای والدینش در دوران کودکی دارد. نوجوان در اوایل دوران نوجوانی به علت کنجکاوی می‌خواهد در مورد رشد جسمی بدن خود و اعضای تناسلی و مسائل جنسی اطلاعاتی کسب کند و حتی بفهمد که آیا وضعیت جسمی و جنسی‌اش طبیعی است یا خیر؟ اگر اطلاعات لازم در این موارد را والدین در اختیار نوجوان قرار ندهند او مجبور می‌شود که در مورد مسائل جنسی اطلاعاتش را از همسالان یا همکلاسان خود بدست آورد و چه بسا که این اطلاعات صحیح نباشد.
اگر پدر و مادر از‌‌ همان دوران کودکی رابطه عمیق و دوستانه‌ای با فرزندان خود برقرار سازند می‌توانند در دوره نوجوانی به سادگی و راحتی با هم صحبت کنند و اطلاعات صحیح و درستی نیز درباره مسائل جنسی به آن‌ها بدهند.
آموزش و تفهیم درست و اصولی امور جنسی به نوجوانان آگاهی و درایت خاصی لازم دارد که به جرات می‌توان گفت اغلب والدین فاقد آن هستند. غالبا والدین از نظر امور جنسی به قدری محدود و منع شده‌اند که قادر نیستند آن را با فرزندان خود در میان بگذراند و اگر چنین نباشد فاقد اطلاعات و معلومات تکنیکی هستند. و در نتیجه خودبه خود چنین امکانی را ندارند.
نوجوان به سن بلوغ رسیده، احتیاج مبرم دارد که اطلاعات و راهنمایی‌های لازم را والدین با صبر و حوصله در اختیارش قرار دهند. تمایلات جنسی نوجوان چند سال قبل از رسیدن به سن بلوغ آغاز می‌شود و پیش کشیدن امور جنسی او را به هیجان و اضطراب دچار می‌کند.
برای آموزش جنسی بهتر است که اموری به کودک آموخته شود که مورد علاقه و تمایل اوست نه آن چیزی که مورد علاقه بزرگسالان است.
والدین باید به خواسته‌های نوجوان خود اهمیت بدهند و دغدغه خاطر او را با برخورد صحیح و منطقی کاهش دهند تا او بتواند خود را با شرایط جدید تطبیق دهد. همچنین والدین به هیچ وجه نباید پس از شنیدن یا دیدن حرفها و رفتارهایی از فرزند خود نگرانی شدید نشان دهند و این عمل فرزند خود را غیر اخلاقی تلقی کنند. این کشش و هیجانات و علاقه به امور و اطلاعات جنسی طبیعی است و تا مرحله ازدواج و تشکیل خانواده ادامه پیدا می‌کند. از این رو توصیه می‌شود اگر فرزند نوجوانی دارید و هنوز با او در این باره صحبت نکرده‌اید، وقت را از دست ندهید زیرا دیرکرد در این راه، شما را از نقش آفرینی و هدایت وی با ارائه اطلاعات درست به او باز می‌دارد و بر عکس، نقش افراد غیر، اطلاعات نادرست و عواقب ناخواسته را بیشتر خواهد کرد.