دوم فروردین و نگاهی به عملیات فتح‏‌المبین

سال شصت رو به پایان و رسیدن سال جدید نزدیک بود. از زمان شروع جنگ برای کسی جشن سال نو معنا نداشت. خیلی از جوان‏ ها و نوجوان‏ ها، بی ‏آن‏که به فکر عید و رسیدن بهار باشند راهی جبهه‏ ها می ‏شدند تا در بیرون کردن دشمن از خاک کشورشان سهمی داشته باشند.
کد خبر: ۶۵۷۵۸۴
دوم فروردین و نگاهی به عملیات فتح‏‌المبین

قرار بود دوم فروردین 1361، دومین حلمه از طرح‏ های عملیاتی کربلا شروع شود. کمتر از یک روز به شروع حمله وقت باقی بود و آماده نبودن چند یگان عملیاتی و رفت و آمدهای زیاد عراقی‏ ها در خط مقدم برخی از فرماندهان را دل نگران کرد. آنها می‏ت رسیدند عراقی‏ ها از زمان حمله خبردار شده باشند و عملیات لو رفته باشد. همین تردیدها باعث شد در قرارگاه مرکزی کربلا جلسه بگیرند تا وضعیت‏ های پیش آمده بررسی شود.

ساعت‏ های طولانی بحث به نتیجه نرسید. راه چاره در استخاره بود. قرار شد از امام(ره) بخواهند تا استخاره کند. وقت تنگ بود و راه دور. با تلفن هم نمی‏ توانستند قضیه حمله را به امام(ره) بگویند. شنود دشمن فعال بود سرانجام، محسن رضایی، با یک جت جنگی به تهران پرواز کرد. به حضور امام(ره) رسید، اما ایشان استخاره نکردند و فرمودند شما خودتان تصمیم بگیرید. ولی اگر می‏ خواهید می‏ توانید برای طلب خیر از خداوند، به قرآن رجوع کنید. وقتی فرمانده سپاه به منطقه برگشت به قرآن مراجعه شد که سوره فتح آمد [انا فتحنا لک فتحا مبینا] بر همین اساس اسم عملیات را فتح ‏المبین گذاشتند.

بالاخره، پس از سپری شدن ساعت‏ های پراز دلهره و پراضطراب، رزمندگان اسلام، تصمیمشان را عملی کردند و در ساعت دوازده و نیم دوم فروردین‏ ماه1361 عملیات فتح ‏المبین را با رمز یا زهرا(س) شروع شد و از چهار محور به دشمن حمله کردند.

موقعیت منطقه عملیاتی

منطقه عمومی عملیات فتح ‏المبین درغرب رودخانه کرخه قرار داشت که از شمال به ارتفاعات بلند و صعب العبور تیشه کن، دالپری، چاه نفت و تپه سیپتون، ازجنوب به ارتفاعات بلند میشداغ، تپه ‏های رملی و چزابه(شیب)، از شرق به رودخانه کرخه و از غرب به مرز بین‏ المللی در شمال و جنوب فکه محدود می ‏شد.

موقعیت منطقه و عوارض حساس آن، به دشمن آرایش خاصی را تحمیل کرده بود که آگاهی نیروهای خودی از آن، زمینه وارد ساختن ضربات سهمگین را بر دشمن فراهم کرد .

اهداف عملیات

1ـ انهدام نیروهای دشمن به منظور کاهش توان نظامی او.

2ـ دستیابی به خطوط پدافندی مطمئن به منظور برداشت نیرو(آزاد شدن نیروهای خودی از خطوط پدافندی و کسب آمادگی برای عملیات بعدی).

3ـ خارج کردن شوش، اندیمشک، دزفول و پایگاه چهارم شکاری از برد توپخانه دشمن.

4ـ خارج کردن جاده اندیمشک ـ اهواز از برد آتش مؤثر دشمن.

5ـ آزادسازی مناطق مهمی چون سایت و رادار، جاده مهم اندیمشک ـ دهلران و...

6ـ تصرف چاه ‏های نفتی منطقه ابوغریب.

نتایج عملیات

1- آزادسازی 2400 کیلومتر مربع از سرزمین‏ های اشغالی شامل ده ‏ها بخش و روستای منطقه و چند جاده تنگه مهم، خارج شدن دزفول و شوش و اندیمشک و پایگاه هوایی دزفول از دید و تیر مؤثر دشمن.

2- کشته و زخمی شدن25000 نفر و به اسارت در آمدن 17000 نفر از نیروهای دشمن.

3- انهدام 18 هواپیمای جنگنده، 361 تانک و نفربر، 300 خودرو، 50 توپ و 30 دستگاه مهندسی.

4ـ به غنیمت درآوردن 320 تانک و نفربر، 500 خودرو، 165 توپ و 50 دستگاه مهندسی و مقادیر زیادی سلاح و تجهیزات انفرادی. (خبرگزاری دفاع مقدس)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها