داستان جنایی(قسمت اول)

فراری

دختری بعد از فرار از خانه مدعی وقوع آدم‌ربایی شد

مرا دزدیده‌اند!

«مرا دزدیده‌اند»؛ زن برای چندمین بار پیامک را خواند و نمی‌دانست چه کار باید بکند. چند دقیقه‌ای با خود کلنجار رفت و بالاخره تصمیمش را گرفت. با خود گفت باید به پلیس خبر بدهم.
کد خبر: ۶۴۸۰۹۶
مرا دزدیده‌اند!
او بشدت نگران بود که چه اتفاقی برای دختر هجده ساله‌اش افتاده است. دخترش گرفتار شده بود و باید برای نجات جان او از دست آدم‌ربایان کاری می‌کرد. با آن‌که دخترش در پیامکی که فرستاده، تاکید کرده بود پلیس از این ماجرا باخبر نشود، اما چاره‌ای جز اعلام این ماجرا به پلیس و شکایت از آدم‌ربایان وجود نداشت.

زن غرق در این افکار بود که به اداره آگاهی رسید و از ناپدید شدن دخترش خبر داد. او به پلیس گفت: دخترم ساعت 5 بعدازظهر برای خرید از خانه خارج شد اما برنگشت، نگرانش شدم و با تلفن همراهش تماس گرفتم اما گوشی تلفن او خاموش بود. مدام شماره او را می‌گرفتم اما نتوانستم از او خبری به‌دست آورم تا این‌که ساعتی قبل برایم پیامکی آمد که در آن نوشته شده بود مرا دزدیده‌اند. لطفا دخترم را پیدا کنید تا آدم رباها بلایی سرش نیاورند.

بررسی‌ها برای یافتن دختر هجده ساله و شناسایی عاملان این آدم‌ربایی در پی شکایت زن جوان آغاز شد. رئیس پلیس آگاهی استان گیلان در این باره می‌گوید: بررسی‌ها نشان می‌داد آدم‌ربایی صورت نگرفته است. این احتمال مطرح بود که دختر جوان، خود سناریوی ربــــوده شدنش را طراحی کرده باشد. با این حال پلیس به بررسی‌های خود ادامه داد تا این‌که 48 ساعت بعد از اعلام نخستین شکایت، زن جوان که ناپدید شدن دخترش را گزارش کرده بود با مراجعه به اداره آگاهی از بازگشت دخترش خبر داد.

سرهنگ فرهاد فلاح کریمی ادامه می‌دهد: دختر جوان برای تحقیقات به اداره آگاهی منتقل شد. او ابتدا مدعی بود از سوی چند نفر ربوده شده و توانسته از دست آنان فرار کند، اما از آنجا که اظهارات او با واقعیت همخوانی نداشت و مشخص بود سعی در صحنه‌سازی دارد تحقیق از وی ادامه یافت و در نهایت این دختر به آدم‌ربایی ساختگی اعتراف کرد.

دختر هجده ساله به پلیس گفت: چند ماه قبل با پسری آشنا شدم. او به من پیشنهاد ازدواج داد. در مدتی که با او آشنا شده بودم، به وی علاقه​مند شدم. چندبار می‌خواستم این موضوع را با خانواده‌ام در میان بگذارم اما احتمال می‌دادم آنها با ازدواج ما مخالفت کنند. به همین دلیل موضوع را از همه مخفی کردم. با گذشت زمان علاقه ما بیشتر ‌شد و از آنجا که راضی کردن خانواده‌ام کار بعیدی به نظر می‌رسید و از طرفی نمی‌توانستم از پسر مورد علاقه‌ام دل بکنم، در نهایت تصمیم گرفتیم فرار کنیم. قبل از فرار یک سیمکارت تهیه کردم و سپس همراه پسر مورد علاقه‌ام راهی تهران شدیم.

در تهران به مادرم پیامک دادم و ادعا کردم مرا دزدیده‌اند و او نباید پلیس را باخبر کند اما بعد از دو روز از کاری که کردم پشیمان شدم و تصمیم گرفتم برگردم. بعد از بازگشت از ترس مادرم روی همان سناریوی ساختگی تاکید کردم و گفتم از دست آدم‌ربایان فرار کرده‌ام. من که تصورش را هم نمی‌کردم پلیس به دروغ‌هایم پی ببرد، حتی زمانی که برای تحقیقات اولیه به اداره آگاهی آمدم بر دروغ‌هایم اصرار کردم ولی همه چیز خیلی زود برملا شد.

بنا بر این گزارش این پرونده با افشای حقیقت مختومه شد./ ضمیمه تپش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها