مانجو دارا اهل شهر «سونیپات» در نزدیکی دهلی نو است که علاوه بر نوشیدن روزانه چهار تا پنج لیتر شیر، فقط قادر به مصرف آب و چای و دوغ است.
وی به بیماری آشالازی مبتلاست که بر اثر آن در صورت خوردن هرگونه غذای جامد فرد دچار تهوع می شود.
با این حال، قد این دختر 25 ساله نسبت میانگین قد زنان هندی، بلند تر است و به جز درد معده مشکل جسمانی خاصی ندارد.
مادر این دختر می گوید تا دوسالگی متوجه بیماری او نشده بودیم اما وقتی که وی به خوردن غذاهای جامد مانند برنج و نان روی آورد، بیمار می شد.
مشکلات مالی این خانواده موجب شد توان درمان او را نداشته باشند و فقط بتوانند یک گاو را برای تامین شیر مورد نیاز این دختر تهیه کنند.
دکتر «آدارش شارما» می گوید این بیماری را می توان با جراحی درمان کرد.
آشالازی زمانی روی می دهد که «مری»، توانایی خود را برای هدایت غذا به معده از دست می دهد و دریچه ورودی مری به معده قادر به باز شدن و فرستادن غذا به معده نیست.
این مشکل موجب می شود غذا در مری بماند و بیمار مجبور شود آن را بالا بیاورد.
یک حلقه عضله موسوم به اسفنکتر قلبی دریچه بین مری و معده است و در حالت عادی محکم بسته می شود تا مانع ورود اسید معده به مری (رفلاکس) شود.
معمولا در زمان غذا خوردن این ماهیچه آزاد می شود تا غذا به راحتی از مری وارد معده شود.
در آشالازی این ماهیچه به خوبی آزاد نمی شود و انتهای مری با غذا مسدود می شود. در اغلب موارد جراحی می تواند این مشکل را حل کند.(مهر)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد