این هنرپیشه به گفته همسرش، مصرف دخانیات را از چهارده سالگی آغاز کرد و همه جوانی و میانسالی اش را با سیگار گذراند، اما در نهایت مغلوب سیگار شد و به چنگ سرطان ریه افتاد؛ البته او زمانی که از بیماری اش باخبر شد، دست از مصرف سیگار کشید و با تبلیغ علیه سیگار، به دخانیات پشت کرد، اما چه سود که پشیمانی اش دیرهنگام بود و نفع تبلیغ علیه دخانیات به خودش نرسید.
لاوسون از این دنیا رفت، اما همچنان نزدیک به یک میلیارد نفر در جهان روزشان را با سیگار شروع می کنند و پلک هایشان را بعد از دود کردن آخرین سیگار روی هم می گذارند.
در کشور ما هم آمارهای رسمی نشان می دهد بیش از 10 میلیون ایرانی مصرف کننده سیگارند و روزی چهار میلیارد تومان سیگار دود می کنند.
در این میان هر سال 11 هزار نفر بر اثر عوارض ناشی از مصرف سیگار در کشور می میرند که هیچ کدام از این مرگ ها برای دیگران عبرت نمی شود.
سیگاری های ایران به چند دلیل دست از سیگار برنمی دارند. خیلی از آنها می گویند غم و غصه دارند و برای خلاصی از فشارهای زندگی به سیگار متوسل می شوند، برخی هم می گویند تفریح ندارند و با این رفیق دخانی وقت می گذرانند، عده ای نیز می دانند کارشان دشمن سلامت است، اما می گویند اگر بخواهند هم نمی توانند سیگار را ترک کنند. در این میان کسانی هم هستند که مقابل مرگ سینه سپر کرده اند و می گویند وقتی آخر زندگی، مرگ است چه فرقی می کند سیگار بهانه مرگت باشد یا چیزی دیگر.
اما باور کنید چطور مردن مهم است و این را ماین مکلرین قبل از مرگش خوب درک کرد. او نیز همچون لاوسون، سیگار مارلبرو را تبلیغ می کرد و حتی از او مشهورتر بود، ولی در نهایت به سرطان ریه مبتلا شد.
زمانی هم که مرگش نزدیک شد، در بستر بیماری جمله ای خطاب به دخترانش گفت که هنوز هم بعد از سال ها رنج او را روایت می کند. او گفت: «من زیر ماسک اکسیژن با جهان وداع می کنم، ولی به شما می گویم که لذت مصرف سیگار به درد و رنجش نمی ارزد.» |مریم خباز|
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد