آمریکا و گروه‌های تندرو تکفیری

مصر نیز پس از تحولات سریع خود طی چند ماه گذشته با پدیده تروریسم و حضور گروه‌های تروریستی در سینا مواجه و آسیب بسیاری را متحمل شد.

این گروه‌های افراطی از ضعف دولت مرکزی مصر و مفاد پیمان‌نامه کمپ‌دیوید بهره‌برداری کرده و فعالیت‌های بسیاری را علیه دولت جدید مصر شروع کردند.

دولت جدید مصر نیز به نبرد علیه این گروه‌ها برخاست که به مقدار قابل ملاحظه‌ای سلاح و مهمات نظامی دست‌یافته بودند.

آنچه در سوریه می‌گذرد، حضور هزاران تروریستی است که برخی از آنها خود را جهادی نام نهاده و با عناوین مختلف به سوریه حرکت کرده‌اند.

مهم‌ترین آنها گروه افراطی وتکفیری، جبهه النصره است که تهدیدی بزرگ برای آینده سوریه به شمار می‌رود. اعضای این گروه‌های تندرو از کشورهای دیگری همچون شمال آفریقا، عراق، افغانستان، پاکستان، یمن و حتی کشورهای اروپایی به سرزمین سوریه آمده و کشورهای همسایه سوریه را سخت نگران کرده‌اند.

عراق نیز از آتش افراط‌گرایی می‌سوزد و گروه‌های تکفیری و تروریستی روزانه ده‌ها نفر از مردم این کشور را به کام مرگ می‌کشانند که در برخی از روزها این آمار به صدها نفر نیز افزایش می‌یابد.

تروریست‌ها با دلایل قومی، دینی، مذهبی، سیاسی و در برخی موارد بدون دلیل، شهروندان عراقی را به خاک و خون می‌کشند.

یمن، کشور دیگری است که از آتش تروریست‌ها به ستوه آمده است، به‌ویژه این‌که ایالات متحده آمریکا نیز به این نبردها کشیده شده و هواپیماهای بدون سرنشین، استقلال و تمامیت ارضی یمن را همچون پاکستان نادیده گرفته و به‌گروه‌های تروریستی فعال در یمن حمله هوایی می‌کند. این حملات یکی از دلایل گسترش فعالیت‌های تروریستی در یمن به شمار می‌رود.

پیش از این الجزایر نیز به آتش تروریست‌ها می‌سوخت و هزاران قربانی از مردم و ارتش و نیروهای امنیتی این کشور گرفت.

پرسشی که مطرح است این‌که چه عواملی در رشد و توسعه تروریسم و افراط‌گرایی در منطقه موثر بوده و چرا این گروه‌های تکفیری در کشورهای عربی فعالیت خود را گسترش داده‌اند؟

همگان می‌دانند که آمریکا در زمان جنگ افغانستان با اتحاد جماهیر شوروی سابق در دهه 80 قرن بیستم، از گروه‌های جهادی در این کشور حمایت کرد و این گروه‌ها با شعار جنگ مقدس علیه نظامیان شوروی به مبارزه خود ادامه دادند.

پس از خروج نیروهای شوروی از افغانستان، تشکیلاتی به نام طالبان در افغانستان به وجود آمد که مقدمه اصلی ظهور پدیده‌ای به نام القاعده است که با ادعای دشمنی با استکبار و غرب به نبرد‌های خود مشروعیت می‌بخشد.

دولت جورج بوش از طریق رسانه‌ها، موجی از اسلام‌ستیزی را به راه انداخت و با این شیوه، جنگ‌های توسعه‌طلبانه خود در عراق و افغانستان را توجیه کرد.

القاعده مجموعه‌ای از افکار افراطی بود که قرائت خاصی از اسلام داشت و ابدا مجموعه‌ای سازمان‌یافته و فراگیر نبود، اما با تبلیغات آمریکا این گروه مشهور و به یکی از شبکه‌های بزرگ تروریستی در جهان تبدیل شد.

بسیاری از گروه‌هایی که خود را به القاعده منتسب می‌کنند و در شمال آفریقا و دیگر سرزمین‌ها به آتش‌افروزی مشغول هستند، هیچ ارتباطی با سران گروهک القاعده در افغانستان و پاکستان ندارند.

روشن است که آمریکا نه‌تنها هیچ آسیبی از گروه‌های تروریستی و تکفیری نبرده، بلکه بیشترین استفاده را از انتشار پدیده افراط‌گرایی در سرزمین‌های اسلامی و عربی می‌برد؛ زیرا رشد این گروه‌ها به فروپاشی دولت‌ها و مخالفان هر دو می‌انجامد.

این گروه‌های افراطی اهداف روشن و از پیش تعیین‌شده‌ای ندارند و دقیقا نمی‌توان گفت انگیزه واقعی‌شان از ادامه خشونت، کشتار مردم و فتنه‌انگیزی در عراق یا دیگر کشور‌های عربی چیست یا چه هدفی را در ادامه نبرد با ارتش و پلیس مصر دنبال می‌کنند؟ تنها می‌دانیم آنان به دنبال آشوب، گسترش نگرانی، ناامنی و نابودی زیرساخت‌های یک جامعه هستند.

این پرسش مطرح است که هدف گروه‌های تروریستی و تکفیری در سرزمین‌های عربی و افزایش خشونت و ناامنی چیست؟ اگر این گروه‌ها واقعا مسلمان هستند و مجاهدانه در راه حمایت از سرزمین‌های اسلامی و مقدسات اسلامی تلاش می‌کنند، پس چرا تنها دست‌ آنها به خون مسلمانان رنگین می‌شود؟ و چرا اقدامی علیه دشمنان اسلام و مسلمانان نمی‌کنند؟

این پرسش‌های بی‌پاسخ، ما را به این نکته رهنمون می‌سازد که گروه‌های تکفیری در خدمت آمریکا بوده و درجهت منافع اسرائیل حرکت می‌کنند و مسلمانان باید برای مقابله با این پدیده خطرناک در کشورهای اسلامی نیروهای خود را متمرکز کنند و مانع مخدوش شدن چهره دین مبین اسلام شوند. باید میان مسلمانان واقعی و گروه‌های افراطی و تکفیری تفکیک قائل بود و حساب این دو را از هم جدا کرد.

منبع: روزنامه الأیام
مترجم: محمدجواد گودینی