سلامت استاد

البته در کنار محصلان، معلم‌ها و استادان دانشگاه نیز وارد فصل کاری جدید شده‌اند و این بار می‌خواهیم سلامت استادان دانشگاه را مورد بررسی قرار دهیم.

استرس؛ غول مرحله اول

بدون شک تدریس در محیط‌های دانشگاهی استرس‌های خاص خود را دارد؛ بویژه برای افرادی که استخدام رسمی نیستند و این احتمال وجود دارد که با تغییرات ساختاری محل کار، ثبات شغلی‌ شان را از دست بدهند و مجبور شوند بارها از یک دانشگاه به دانشگاهی دیگر منتقل شوند حتی گاهی به دلیل کسب درآمد بهتر باید از شهری به شهر دیگر مهاجرت کنند و مهاجرت نیز سختی‌ های خاص خود را دارد.

در عین حال، استادان پروازی نیز ساعت‌های طولانی را صرف رفت و آمدهای کاری می‌کنند و به همین دلیل زمینه بروز خستگی مفرط و استرس مزمن در آنها فراهم می‌شود و سلامت‌شان به خطر می‌افتد.

مرخصی بی‌مرخصی

هرچند ساعت‌های کاری بسیاری استادان از دانشگاه در مقایسه با افراد شاغل در حرفه‌های دیگر کمتر است، اما مرخصی گرفتن در طول سال تحصیلی برای آنها کار اصلا راحتی نیست و به همین دلیل هنگام مواجه شدن با شرایط غیرقابل پیش‌بینی دچار دردسر می‌شوند بنابراین ساعت‌های کاری فشرده در یک بازه زمانی مشخص از‌جمله عواملی است که سلامت جسمی و روانی این افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در عین حال استادان دانشگاه برای به روز‌شدن اطلاعاتشان مجبورند ساعت‌های زیادی را به مطالعه و تحقیق اختصاص دهند و با وجود این اضافه کاری بدون حقوق زمان چندانی برای استراحت و تفریح نخواهند داشت و این احتمال وجود دارد که دچار افسردگی شغلی شوند.

نوشتن علیه سلامت استاد

نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت که هنوز در بسیاری از دانشگاه‌ها تخته سیاه حرف اول را در تدریس می‌زند و بررسی‌های مختلف متخصصان نشان می‌دهد استفاده از گچ و تخته سیاه نه‌تنها موجب بروز مشکلات پوستی می‌شود، بلکه بروز ناراحتی‌های تنفسی را به دنبال دارد و علائم آسم را تشدید می‌کند البته استفاده از تخته وایت‌برد نیز چندان بی‌خطر نیست زیرا بازتاب نور به مرور زمان موجب بروز ناراحتی‌های چشمی خواهد شد و ماژیک وایت‌برد نیز می‌تواند آلرژی‌های پوستی ایجاد کند که با علائمی مثل جوش، خارش و قرمزی پوست همراه است.

به همین دلیل به استادان توصیه می‌شود هنگام کار با گچ و ماژیک از دستکش‌های نخی استفاده کنند تا دچار این مشکلات نشوند.

ایستادن ممنوع

اصولا شغل تدریس با ایستادن‌های طولانی مدت همراه است و استادان دانشگاه نیز مجبورند روزانه چند ساعت سر‌پا بایستند و به این ترتیب ممکن است در دوران میانسالی با مشکلات زانو، کمر و بیماری‌هایی مانند واریس مواجه شوند بنابراین اگر شما هم نشستن سر کلاس را فراموش کرده‌اید باید بیشتر به فکر سلامت خود باشید و روزی نیم ساعت تا 45‌دقیقه پیاده‌روی کنید.

همچنین یادتان باشد نیازی نیست تمام مدت سرکلاس بایستید و اصلا هیچ تناقضی بین نشستن و تدریس وجود ندارد!

تینا گلناری‌ -‌ کارشناس بهداشت حرفه‌ای