سلامت در تونل وحشت

به طور کلی انفجار، لرزش‌های مداوم زمین و احتمال ریزش معدن، نشت گازهای خطرناک، گرد و غبار، مواد شیمیایی، صدا، گرما، رطوبت بالا، کمبود اکسیژن و... می‌تواند موجب بروز بیماری‌های مزمن و گاهی حوادث کشنده در معدنچیان شود.

خطر انفجار در معادن

معدنکاری در جهان به دو روش سطحی و زیرزمینی انجام می‌شود، اما حادثه‌خیزی معادن زیرزمینی بویژه انفجار (منظور از انفجار سوختن بسیار سریع گاز زغال یا همان متان و گرد زغال است) بیشترین سهم از حوادث معدنکاری و تلفات ناشی از آنها (معلولیت و مرگ و میر ناشی از ریزش آوار و خفگی) را به خود اختصاص می‌دهد به طوری که بسیاری از معدنچیان، تونل‌های این معادن را به تونل‌های وحشت تشبیه می‌کنند.

سوختگی در کمین معدنچیان

علاوه بر انفجار، آتش‌سوزی از دیگر خطراتی است که سلامت معدنچیان بویژه معادن زغال سنگ را به خطر می‌اندازد و از آنجا که اغلب در عمق‌های بسیار زیاد رخ می‌دهد، تلفات جانی زیادی را به همراه دارد.

البته مطابق قانون کار در تمام معادنی که دارای حداقل 25 نفر کارگر باشند، باید یک نفر به عنوان مسئول ایمنی و یک نفر به عنوان مسئول بهداشت حرفه‌ای تعیین شود تا جلوی آسیب‌های اینچنینی گرفته شود.

 استرس و کاهش شنوایی

بیش از 95 درصد معدنچیان بر این باورند که شغلشان بزرگ‌ترین عامل ایجاد استرس است و رفتارهای عصبی نخستین عکس‌العملی است که این افراد در برابر کار سخت روزانه در محیطی تاریک و خطرناک از خود بروز می‌دهند.

از طرفی، وجود تجهیزات و ماشین‌آلات پرسر و صدا، افت شنوایی آنها را رقم می‌زند به طوری که در بسیاری از موارد استفاده نکردن از گوشی‌های مخصوص که متاسفانه بیشتر معدنچیان استفاده نمی‌کنند به ناشنوایی کارگران معدن منجر خواهد شد.

از آسم و سرطان تا دیسک کمر و ناباروری

وجود گرد و غبار و گازها و مواد سمی احتمال بروز مشکلات مختلفی مثل بیماری‌های تنفسی بویژه آسم، برونشیت مزمن، آسیب‌های کلیوی، اختلالات عصبی، بیماری‌های پوستی، انواع سرطان مثل ریه، مثانه، خون و حتی ناباروری را افزایش می‌دهد.

همچنین از دیگر بیماری‌هایی که بر اثر کار مداوم در معادن ایجاد می‌شود، می‌توان به بیماری‌های استخوان و دیسک کمر اشاره کرد.

یک توصیه طلایی

هرچند کار در معدن ازجمله مشاغل سخت و پرخطر دنیا محسوب می‌شود، اما به کمک قوانین ایمنی کار می‌توان میزان حوادث احتمالی را کاهش داد.

به عنوان مثال برای پیشگیری از انفجار اول باید از ورود وسایل آتش‌زا مثل فندک به داخل تونل‌ها پرهیز کرد، حفره‌ها از تجمعات گرد زغال پاک شود و حد فاصل ذرات با پاشیدن آب یا گردهایی مانند رس،سنگ آهک یا سنگ گچ پر شود. برای جلوگیری از گسترش و انتشار انفجار در بالای مقاطع تونل‌ها هم باید آتش‌بندی‌های آبی یا خاکی تعبیه شود؛ فراموش نکنید اول ایمنی و بعد کار!

فریبرز محمودی - کارشناس بهداشت حرفه‌ای