عقب‌گرد آبرومندانه

با توجه به اینکه تا پیش از این آمریکایی‌ها بر اصل جنگ اصرار داشته و حاضر به عقب گرد از مواضع جنگ طلبانه نبوده‌اند این سوال مطرح است که چرا آمریکا که حاضر به گفت و گو با روسیه نبوده به یک باره طرح این کشور را پذیرفته و حتی آن را عامل حل مسئله سوریه نامیده است؟

این اصل غیر قابل انکار است که روابط آمریکا و روسیه رابطه‌ای خصمانه است و در این حوزه تغییری در مواضع دو کشور ایجاد نشده است پس دلیلی دیگر برای رویکرد آمریکا به طرح روسیه مطرح است.

بررسی کارنامه آمریکا در قبال سوریه نشانگر آن است که این کشور نه در داخل آمریکا و نه در صحنه بین الملل نتوانسته است متحدانی برای جنگ علیه سوریه بیابد. در حوزه‌های مختلف آمریکا عملا در حاشیه قرار گرفته است بگونه‌ای که در صورت ورود به جنگ آمریکا تنها خواهد ماند.

بر این اساس می توان گفت که رویکرد آمریکا به طرح روسیه نه بر اساس قدرت و یا صلح طلبی آمریکا بلکه برگرفته از چالشهای گسترده آمریکا است که می رود تا به یک رسوایی جهانی برای این کشور مبدل گردد. آمریکا دریافته است که توان اقدام نظامی را ندارد لذا تلاش می‌کند تا با ورود به حوزه دیپلماسی در کنار سرپوش نهادن بر ناکامی‌ جهانی خویش و البته اقتدار سوریه ، در وادی سیاسی به دنبال تامین منافعی باشد که زمانی از طریق جنگ پیگیری می‌کرده است.

آمریکا از یک سو چماق جنگ را حفظ کرده است و از سوی دیگر هویچ دیپلماسی را در پیش گرفته است. آنها برآنند تا با این رویکرد جامعه جهانی را به سمت اعمال فشار بر سوریه و پذیرش زیاده خواهی خود وادار سازد. امری که تاکنون محقق نگردیده است چرا بسیاری تاکید دارند آمریکا صرفا یک ببر کاغذی است که با هوچی گری به دنبال تحمیل زیاده خواهی های خود به دیگران است در حالی که هر مخالفتی می توان آن را یک گام به عقب راند و مانع از اجرای سیاست های آن شد.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین