مرور خاطرات «پوپک» و دریا

 دنیای شیرین دریا نمونه‌ای از‌‌ آثار خوب تلویزیون در دهه 70 است. این سریال که ساخته بهروز بقایی است، در زمان پخش توانست فصل جدیدی در ساخت برنامه‌های نوجوانان باز کند و روایتگر دنیای ساده و صمیمی میان کودکان و نوجوانان یک روستا در خطه شمال باشد.

بخشی از موفقیت سریال دنیای شیرین دریا به بازی روان و دوست‌داشتنی زنده‌یاد پوپک گلدره برمی‌گردد که به زیبایی تصویرگر یک دختر ساده روستایی بود.

دریا دفترچه خاطراتی داشت که هر روز آن را برای نوجوانان همسن و سالش باز کرده و بخشی از خاطراتش را بازخوانی می‌کرد.

وقتی نوجوانی پای تماشای این سریال می‌نشست دنیا را از زاویه دخترانه دریا می‌دید.

صمیمیت و دوست داشتن یکدیگر حرف اول را در میان بچه‌های روستا می‌زد. کافی بود کسی مشکلی پیدا می‌کرد، آن وقت بود که همه روستا به واسطه بچه‌ها در جریان مشکل پیش آمده قرار می‌گرفتند و دست به کار می‌شدند. در این سریال دریا حکم بزرگتر بچه‌ها را داشت و بچه‌های دیگر از او حرف شنوی داشتند.

کودکان و نوجوانان نقش‌ پررنگی در سریال بقایی داشتند و بقایی بازی خوبی از بچه‌ها گرفته بود. گرچه کارکردن با بچه‌ها کار راحتی نیست و هدایت آنها زمان و انرژی بیشتری از کارگردان می‌گیرد، اما بقایی با حوصله و وسواس خاصی این کار را انجام داد.

این سریال به بزرگ‌ترها گوشزد می‌کرد که بچه‌ها سهم زیادی در زندگی دارند و نباید نسبت به آنها غافل ماند. از سوی دیگر به والدین این تاکید را داشت که بچه‌ها خیلی چیزها را با وجود آن که بزرگ‌ترها فکر می‌کنند متوجه نمی‌شوند، خوب درک می‌کنند. این مساله بارها از سوی دریا و دیگر بچه‌های سریال دنیای‌شیرین دریا گفته می‌شد.

در مجموع باید گفت سریال دنیای شیرین دریا پاسخگوی خوبی برای نیازهای قشر نوجوان بود. بازپخش دوباره این سریال از شبکه شما نه‌تنها صمیمیت و دوست‌داشتن را به نوجوان امروز یاد می‌دهد، بلکه نوستالژی روزهای خاطره‌انگیز بزرگ‌ترهایی است که نوجوان دیروز بودند.

فاطمه عودباشی ‌/ ‌گروه رادیو و تلویزیون