خداداد:فوتبال بی ستاره لذت دیدن ندارد

کد خبر: ۵۸۴۱۷۸
خداداد:فوتبال بی ستاره لذت دیدن ندارد

خداداد عزیزی، بازیکنی است که 16 سال پیش با زدن یک گل طلایی به استرالیا، ایران را به جام جهانی فرانسه برد و حماسه‌ساز ملبورن شد، حالا منتقد شماره یک فوتبال ایران است و تیم ملی چه ببرد و چه ببازد او از تیم ملی و نحوه بازی‌اش انتقاد می‌کند. حالا با آن که کارلوس کرش توانسته تیم‌ ملی را مقتدرانه راهی جام جهانی کند و تمام کارشناسان به تمجید از عملکردش می‌پردازند، اما خداداد همچنان به انتقاد از سبک فوتبال ایران می‌پردازد؛ در حالی که او در گفت‌وگوهای قبلی خود و در شرایطی که تیم ملی نتایج خوبی نگرفته بود و صعودش به اما و اگر بستگی داشت و تمام کارشناسان از کرش انتقاد می‌کردند به دفاع از عملکرد سرمربی پرتغالی تیم ملی پرداخت. با غزال تیزپای ایران که همیشه زبان سرخش سر سبزش را بر باد داده است، درخصوص حضور ایران در جام ‌‌جهانی به گفت‌وگو نشستیم. مردی که همیشه منتقد سیاست‌های فوتبال بوده و گویی در دیدگاهش هیچ گاه این فوتبال بهتر از روزهای قبل نخواهد شد.

پس از صعود ایران به جام ‌‌جهانی 2014 برزیل، میان کارشناسان اختلاف‌نظر وجود دارد. تعدادی از کارشناسان مدعی‌اند مقتدرانه به جام جهانی صعود کردیم و تعدادی دیگر ادعا می‌کنند با چاشنی شانس راهی جام جهانی شدیم. نظر شما در این باره چیست؟

با نظر هر دو دسته موافق هستم، به دلیل این که وقتی به جدول نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید با اختلاف امتیاز و به عنوان تیم‌ اول مقتدرانه صعود کردیم، اما فوتبال مقتدرانه‌ای به اجرا نگذاشتیم. به اعتقادم ما در سه هفته آخر خیلی تلاش کردیم، بازیکنان خیلی زحمت کشیدند و غیر از بازی با لبنان، خوش‌شانس هم بودیم که توانستیم از سه بازی 9 امتیاز کسب کنیم. به نظرم همه چیز دست به دست هم داد تا به جام ‌‌جهانی صعود کنیم.

آیا تیم ملی با این سبک بازی می‌تواند در جام ‌‌جهانی موفق باشد؟

تیم ملی در جام ‌‌جهانی هیچ شانسی ندارد. نباید سر خودمان کلاه بگذاریم و فکر کنیم می‌توانیم در جام ‌‌جهانی نیز موفق شویم. ما تنها با معجزه می‌توانیم از گروه خود صعود کنیم و وارد مرحله حذفی مسابقه‌های جام ‌‌جهانی شویم.

کارلوس کرش روی نام علی کریمی، مهدی رحمتی و هادی عقیلی خط کشید و تیم ملی بدون این بازیکنان به جام جهانی صعود کرد. استفاده نکردن ازاین بازیکنان تاثیری در روش فوتبال ما داشت؟

ابتدا باید بگویم انتخاب بازیکنان نظر شخصی سرمربی است و اگر تیم‌ ملی بدون این بازیکنان نتیجه نمی‌گرفت، کرش باید پاسخگو می‌شد. به اعتقاد من کرش باید از تمام نیرو‌ها در تیم ملی استفاده می‌کرد.

اما خیلی‌ها معتقدند تمام اعضای تیم ملی ستاره بودند و تک‌ستاره در تیم نبود که همه بازیکنان روی آن بازیکن حساب کنند.

نگاه کردن فوتبالی که ستاره نداشته باشد، لذتی ندارد. تیمی که ستاره نداشته باشد، تیم نیست. تیم‌ قدرتمند به ستاره نیاز دارد. این را هم قبول دارم که بودن ستاره در تیم کمک می‌کند، اما نه در همه جا.

باید چه برنامه‌ریزی‌ای داشته باشیم تا در جام ‌‌جهانی موفق شویم.

باید ابتدا ببینیم چه برنامه‌ای برای حضور در این تورنمنت داریم. از حضور در جام ‌‌جهانی چه چیزی می‌خواهیم و دنبال چه هدفی هستیم. اگر می‌خواهیم آینده را بسازیم باید جوان‌ها را به تیم ملی دعوت و برای آنها بازی‌های دوستانه‌ برگزار کنیم که باتجربه‌تر شوند. با این روش، جوان‌ها آماده حضور در میدان‌های بین‌المللی می‌شوند و در کارنامه خود، حضور در جام ‌‌جهانی را می‌بینند و با تجربه می‌شوند. در ضمن برای جام‌ ملت‌های آسیا و جام ‌‌جهانی 2018 بدون استرس بازی‌ می‌کنند و نتایج خوبی به دست می‌آورند.

به نظر شما مسئولان فوتبال برنامه‌ای را که گفتید برای حضور در جام جهانی دارند؟

با شرایطی که پیش گرفته‌ایم و افکاری که در فوتبال ما وجود دارد، چنین برنامه‌ای را نمی‌بینیم و نتیجه هم نمی‌گیریم.

خیلی از تیم‌های سطح اول دنیا تقویم فوتبالی‌شان پر است و حاضر نیستند با ایران بازی تدارکاتی انجام دهند. تیم‌هایی که حاضر می‌شوند با ایران دیدار تدارکاتی انجام دهند از لیگ دسته اول آزادگان هم کمتر هستند. چگونه با بازی مقابل این تیم‌ها انتظار باتجربه شدن جوانان را داشته باشیم؟

بالاخره تیم‌های خوبی پیدا می‌شود که با ما بازی تدارکاتی برگزار کنند. ما نباید حتما با تیم‌های درجه یک دنیا بازی کنیم. تیم‌های درجه دوم اروپایی هم خیلی می‌توانند به ما کمک کنند. در این بازی‌ها باید جوان‌ها را محک زد و آنها را برای آینده آماده کرد. در فوتبال کشور ما که هیچ برنامه‌ای برای آینده ندارد، با استفاده از جوان‌ها می‌توان آینده را ساخت.

به نظر شما مسئولان فوتبال در صعود به جام جهانی چقدر نقش داشتند؟

بودن یا نبودن مسئولان فعلی هیچ تاثیری در عملکرد فوتبال ایران ندارد و نقشی در صعود ما به جام جهانی نداشتند. آقایان فکر می‌کنند حالا که به جام جهانی صعود کرده‌ایم همه‌چیز تمام شده است، در حالی که اصلا این گونه نیست و تازه کار فدراسیون شروع شده است. آقایان فکر می‌کنند حالا دیگر جایگاهشان محکم شده و دیگر نباید بروند. در حالی که من معتقدم باید فوتبال را به فوتبالی‌ها داد تا کار کارشناسی شده انجام دهند و برای آینده برنامه‌ریزی کنند.

چه برنامه‌ای باید برای از بین بردن ضعف‌ها داشته باشیم؟

ما نباید دنبال نقطه ضعف باشیم، به دلیل این که تمام فوتبال ما ضعف است. نقطه ضعف‌های ما یکی دو تا نیست، توانایی فوتبال ما همین است. پس بهتر است روی جوان‌ها سرمایه‌گذاری کنیم. باید کاری را بکنیم که کره جنوبی و ژاپن انجام دادند. ببینیم آنها چه کار کرده‌اند که راحت به جام جهانی صعود می‌کنند. چرا همیشه باید سکته کنیم تا به جام ‌‌جهانی برویم؟ چرا پس از رفتن خداداد عزیزی و علی دایی ما بازیکنی را نداشتیم که جایگزین آنها کنیم؟ چرا نتوانستیم بازیکن‌‌سازی کنیم؟ چرا فکری به حال جانشینی بازیکنانی مانند دایی، ‌عابدزاده، کریمی، مهدوی‌کیا، ‌باقری و... نکردیم؟ چرا ستاره فوتبال ما قوچان‌نژاد و دژاگه شده‌اند که از خارج آورده‌ایم‌؟ همه امروز را می‌بینند در حالی که باید آینده را دید. به نظرم همین حالا از اعضای تیم ملی تشکر و از بازیکنان جوان در جام جهانی استفاده کنند. می‌توانیم با برنامه‌ریزی در آینده راحت به جام جهانی برویم.

ما غیر از جام ‌‌جهانی 1998 فرانسه که شما نیز از اعضای تیم ملی بودید، در دیگر حضورهایمان در جام ‌‌جهانی زنگ تفریح بودیم. باید چه کاری انجام دهیم که زنگ تفریح نباشیم؟

ما در جام جهانی 1998 فرانسه ستاره‌های زیادی در تیم ملی داشتیم. تمام بازیکنان تیم ملی ستاره بودند و خوب بازی می‌کردند. ما با شرایطی که اکنون داریم، هر کاری انجام دهیم باز هم نمی‌توانیم نتیجه بگیریم. ما در مرحله‌ مقدماتی جام ‌‌جهانی 2014 برزیل در گروهی قرار داشتیم که در آن قطر و لبنان خیلی ضعیف بودند، تیم‌های ازبکستان و کره جنوبی نیز معمولی هستند، اما با این حال باز با خوش‌شانسی صعود کردیم. ما اگر در گروه دیگری بودیم با حضور ژاپن و استرلیا صعود نمی‌کردیم. دیدید که در مرحله مقدماتی تا زمانی که دژاگه حضور داشت و مصدوم نشده بود، تمام فشار تیم روی این بازیکن بود و او بود که برای ما نتیجه می‌گرفت و پس از مصدومیت دژاگه فشار تیم روی دوش رضا قوچان‌نژاد افتاد و گوچی بود که ما را نجات داد.

نظرتان درخصوص تمدید قرارداد کارلوس کرش چیست؟

این نظر فدراسیون بود که قرارداد کرش را تمدید کند و حقش نیز بود که قراردادش تمدید شود، چراکه تیم‌ملی را به جام‌جهانی برده است. البته با توجه به مبلغ قرارداد قبلی‌اش، کرش باید تیم‌ملی را به جام‌جهانی می‌برد.

شما زمانی که همه از کرش انتقاد می‌کردند حامی او بودید، اما حالا که کارشناسان از او تمجید می‌کنند به انتقاد از او می‌پردازید. چرا از عملکرد کارلوس کرش راضی نیستید؟

اگر کرش را ببینم حتما از او فوتبالی سوال خواهم کرد. من در گذشته از کرش حمایت می‌کردم به دلیل این‌که منتظر تغییراتی در تیم‌ملی بودم. سابقه کرش نشانگر همه چیز بوده و در تیم‌های بزرگی فعالیت کرده است. من فکر می‌کردم با توجه به اسم و رسمی که دارد به نیمکت تیم‌ملی شخصیت دهد. گمان می‌کردم می‌تواند شخصیت حرفه‌ای خود را به بازیکنان انتقال دهد. گمان می‌کردم می‌تواند نوع فوتبال ما را عوض کند، اما در این 28 ماه که در ایران حضور دارد نوع فوتبال ما تغییر نکرده است و همچنان با شیوه علی اصغری بازی می‌کنیم. در بازی‌های گذشته دیدیم کار تاکتیکی در تیم وجود نداشت. اگر کرش نوع فوتبال ما را تغییر می‌داد، خوب بود، اما ما همچنان همان فوتبال 30 سال پیش را بازی می‌کنیم. امیدوارم حالا که به جام‌جهانی رفته‌ایم و فشارها روی سرمربی کمتر شده، از این به بعد بیشتر به تیم‌ملی کمک کند.

فوتبال ایران چه چیزی کم دارد که نمی‌توانیم در جام‌جهانی از گروه خودمان صعود کنیم و چرا سقف فوتبال ایران جام‌جهانی است؟

فوتبال ما چیزی ندارد. ستاره که ندارد، برنامه‌ریزی ندارد، فوتبال پایه و مدیر فوتبالی که ندارد، باشگاه واقعی هم همین‌طور. براستی ما چه داریم که حالا می‌خواهیم در جام‌جهانی از گروه خودمان صعود کنیم؟ اگر قرار بود AFC من را به عنوان نماینده به ایران بفرستد تا از باشگاه‌های ایرانی دیدن و استانداردهای آنها را مورد تائید قرار دهد، تنها دو باشگاه را تائید می‌کردم. بقیه باشگاه نیستند و تنها تیم فوتبال محسوب می‌شوند. اولین چیزی که فوتبال نیاز دارد امکانات اولیه است. فوتبال ما در مقایسه با قطر و امارات که تیم‌های درجه سوم هستند، نیز هیچ چیزی ندارد. آنها مربی حرفه‌ای برای تیم‌های باشگاهی خود آوردند، امکانات مناسب در باشگاه‌هایشان وجود دارد، اما ما غیر از کرش و دنیزلی کدام مربی درست و حسابی را به کشورمان آورده‌ایم؟ کدام امکانات استاندارد را داریم؟ کاسمیرو، مربی نفت آبادان 10 بار اخراج شد و 10 بار به نفت آبادان بازگشت. برای همین رفتارهاست که فوتبال ما از حالت عادی خارج شده است و نمی‌شود کاری برایش کرد.

سعید جمشیدیان / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها