داستان های باورپذیر یک شهر

اوایل دهه 70 بود که شبکه تهران را‌ه‌اندازی شد. این شبکه هرچند در ردیف شبکه‌های استانی قرار می‌گرفت؛ اما چون متعلق به استان تهران بود و به نوعی شبکه پایتخت به شمار می‌آمد خیلی زود با برنامه‌‌های متنوع و خوبی که به‌آنتن سپرد توانست، بیشتر مردم تهران را به مخاطبان خود تبدیل کند.

در آن سا‌ل‌ها مردم علاوه بر سریال‌های نمایشی از برنامه‌های ترکیبی و مستند این شبکه هم که به نوعی بازتاب شهر تهران بودند، استقبال می‌کردند. یکی از این برنامه‌ها، «در شهر» نام داشت. دوربین و گزارشگر این برنامه همیشه آماده بودند تا اتفاقات مهم محلات تهران را پوشش تصویری بدهند. در شهر برنامه پویا و مردمی بود که خیلی زود توانست به عنوان تریبون مردم عمل کند و صدای آنها را به گوش مدیران و مسئولان کلانشهر تهران برساند.

اصغر فرهادی در دهه 70 هنوز وارد سینما نشده بود. با راه‌اندازی شبکه تهران و فعال شدن بخش تولید سریال این شبکه، کارگردانان، نویسندگان و تهیه‌کنندگان معروف فعالیت خود را در این شبکه شروع کردند. یکی از این کارگردانان زنده‌یاد شاپور قریب بود که کارگردانی سریال روزگار جوانی را به عهده گرفت. فیلمنامه این سریال را اصغر فرهادی نوشته بود. در آن زمان عموم مردم فرهادی را نمی‌شناختند؛ اما سریال روزگار جوانی آنقدر سریال جذابی بود که جمعه‌ها بعدازظهر مردم زیادی را پای شبکه تهران می‌نشاند. آنهایی که اطلاعاتی در زمینه تولید فیلم و سریال داشتند به این نکته پی بردند که روزگار جوانی فیلمنامه خوبی دارد که کارگردانی مانند شاپور قریب توانسته آن را به‌سریالی منسجم با قصه و آدم‌هایی باورپذیر تبدیل کند.

این مقدمه خوب باعث شد تا شبکه تهران فیلمنامه «داستان یک شهر» نوشته اصغر فرهادی را تصویب کند و کارگردانی آن را هم به خود فرهادی بسپارد. وقتی در سال 1378 سریال داستان یک شهر به پخش رسید، بعد از نمایش قسمت‌های اول و دوم آن مردم زیادی مخاطب آن شدند. داستان سریال بر اساس برنامه پرطرفدار «در شهر» طراحی شده بود. داستان یک شهر، قصه گروهی جوان بود که گردانندگان و سازندگان برنامه درشهر بودند و در یک دفتر برنامه‌سازی کار می‌کردند. مدیر این دفتر مردی پا به سن‌گذاشته بود که از همکاری و همفکری، خواهر‌زاده‌اش که خانم جوانی بود استفاده می‌کرد. جوان‌های سازنده برنامه در شهر در هر لحظه از شبانه‌روز منتظر زنگ تلفن دفتر بودند تا سوژه‌‌ای جالب و تازه به آنها پیشنهاد شود و آنها دوربین را بردارند و برای پوشش آن سوژه به محل بروند. گاهی هم اتفاق می‌افتاد که سوژه با پای خودش به دفتر می‌آمد و داستانش را با همه اوج و فرودش برای جوانان ماجراجوی در شهر تعریف می‌کرد. البته فرهادی علاوه بر داستان‌هایی که در طول شبانه‌روز در شهر اتفاق می‌افتاد و برای مخاطب جذاب بود برای هر یک از شخصیت‌های اصلی سریال هم داستانی پرافت و خیز در نظر گرفته بود که برای مخاطب جالب و دیدنی بود.

داستان یک شهر در سال 78 در 26 قسمت از شبکه تهران پخش شد. رضا ایرانمنش، بهاره رهنما، آتنه فقیه‌نصیری، سروش صحت، نیما رئیسی، علی قربان‌زاده، علی سلیمانی، امیرحسین صدیق و فرامرز صدیقی در این سریال نقش‌های اصلی را بازی می‌کردند. حالا بعد از گذشت سال‌ها سریال «داستان یک شهر» از شبکه ‌ای فیلم بازپخش می‌شود. هر چند برنامه در شهر اکنون در اوج سال‌های اولیه نیست، اما سریال داستان یک شهر هنوز طراوت خود را دارد. کارگردانش به یکی از معروف‌ترین کارگردانان دنیا تبدیل شده و بازیگرانش هم تاکنون موفق و متفاوت به راه خود ادامه داده‌اند. داستان یک شهر بعد از گذشت 14 سال معتبرتر از گذشته برای تماشا گزینه خوبی است.

طاهره آشیانی/ دبیر گروه رادیو و تلویزیون جام جم