چاردیواری همیشه اختیاری نیست

آپارتمان، نه خانه‌ای روستایی است که بشود در حیاطش مرغ و خروس نگه داشت، نه آن چاردیواری هم سندخورده به نام یک شخص که در آن همان یک نفر همه‌کاره باشد. آپارتمان، ساختمانی چندطبقه است که انگار چند خانه را روی هم چیده‌اند و مردم رو به آسمان بالا رفته‌اند چون زمین در شهرها آنقدر با ارزش شده که صرف آپارتمان‌سازی در آنها بیشتر از خانه‌سازی است.
کد خبر: ۵۳۷۵۵۹

 

ساکنان یک آپارتمان مثل یک خانواده‌اند، آنها می‌توانند با هم خیلی خوب کنار بیایند و فضای زندگی را دوست‌داشتنی کنند یا برعکس آنقدر به جان هم بیفتند و برای هم دردسر درست کنند که زندگی را همچون کابوسی مشترک برای هم درآورند.

در آپارتمان‌ها همه‌جور آدمی پیدا می‌شود؛ از آدم‌های منضبط و اهل همکاری تا آدم‌های خنثی و بی‌اعتنا و البته آدم‌های مشکل‌ساز و سنگ‌انداز.

برخی آپارتمان‌ها از روز اول بر مبنای نظم بنا شده و برخی دیگر از همان ابتدا خشت اولش را کج گذاشته‌اند و ساکنان آن طوری کنار هم چیده شده‌اند که ساختمان تا روزی که پابرجاست روی آرامش و نظم را نمی‌بیند. از این قبیل آپارتمان‌ها، هم درون شهرها دیده می‌شود و هم در حاشیه‌ها حتی در مناطق شمالی شهرها نیز که آدم‌های پولدار کنار هم چیده شده‌اند و انتظار می‌رود مشکلی میانشان به وجود نیاید باز هم احتمال به مخمصه افتادن آپارتمان‌نشین‌ها وجود دارد.

آدم‌ها در آپارتمان‌ها گرفتار مشکلات می‌شوند چون کسی که برای اولین بار پای آپارتمان به شهر را باز کرد، یادش رفت فرهنگ استفاده از آن را نیز وارد کند و حالا که آپارتمان سیطره‌ای انکارنشدنی در شهرها دارد باز هم دست‌اندرکاران امور شهری و فرهنگی فراموش کرده‌اند که فرهنگ آپارتمان‌نشینی را به افراد گوشزد کنند.

مدیر کیست؟

نه یک پست مهم سازمانی است که برایش دست و پا بشکنیم و نه سمتی است که حقوق یک فرد نسبت به سایرین را بیشتر می‌کند؛ اما با این حال در بیشتر آپارتمان‌ها برای کسب مدیریت ساختمان میان چند نفر رقابت وجود دارد.

مدیریت فقط یک مسئولیت است، نه چیزی بیشتر؛ اما عده‌ای برای مدیرشدن، خودشان را به آب و آتش می‌زنند تا قدرتشان در ساختمان بالا برود و حرفشان نسبت به دیگران برش بیشتری داشته باشد. در حالی که در قوانین آپارتمان‌نشینی حدود وظایف و اختیارات مدیر ساختمان کاملا مشخص و تعریف شده است و کسی نمی‌تواند فراتر از قانون اعمال مدیریت کند.

طبق قانون، مدیر باید ساختمان را از صدمات و خسارات احتمالی ناشی از بی‌احتیاطی یا بی‌مبالاتی حفظ کند یعنی اگر ساکنان در نگهداری و استفاده از کولرها سهل‌انگاری می‌کنند و باعث نشت آب به سقف ساختمان می‌شوند یا به هنگام ترک ساختمان شیر گاز را نمی‌بندند یا برای جوشکاری از برق عادی ساختمان استفاده می‌کنند به طوری که احتمال وقوع آتش‌سوزی زیاد می‌شود یا از واحد مسکونی به عنوان کارگاه استفاده می‌کنند باید وارد عمل شود و جلوی بروز خسارات را بگیرد.

بیمه ساختمان در برابر آتش‌سوزی، اعلام هزینه‌های مستمر و مخارج به هر یک از ساکنان و استخدام دربان نیز در فهرست وظایف مدیر ساختمان قرار دارد.

البته اگر یک ساختمان بزرگ و با واحدهای متعدد باشد بی‌گمان وظایف مدیر نیز بیشتر می‌شود یعنی اگر یک مجتمع آپارتمانی دارای مجمع عمومی باشد مدیر موظف است تصمیمات این مجمع را در ساختمان پیاده کند.

مجمع عمومی می‌تواند در مورد اداره ساختمان، درآمدها، هزینه‌ها و ایجاد اندوخته برای حفظ و نگهداری و تعمیر ساختمان تصمیم بگیرد.

در چنین ساختمان‌هایی مدت مأموریت مدیر یا مدیران دو سال است که مجمع عمومی می‌تواند این مدت را اضافه کند.

مشاعات؛ میدان مشق

فقط راه‌پله نیست که مشمول آشفتگی می‌شود چون تمام قسمت‌های مشاع یک آپارتمان ـ که همه ساکنان در آن شریک‌ هستند ـ می‌تواند گرفتار سوء‌استفاده برخی ساکنان بشود. عده‌ای تمرکزشان را روی پشت‌بام می‌گذارند یعنی آن را جزئی از خانه خود تلقی می‌کنند و همان طور که در آشپزخانه واحد خود عمل می‌کنند، روی پشت بام هم کارهای مشابه انجام می‌دهند.

عده‌ای روی پشت‌بام پیاز سرخ می‌کنند، بعضی‌ها هم بادمجان و ماهی، برخی نیز وسایل اضافه‌شان را به پشت‌بام منتقل می‌کنند و چون باور دارند اینجا جای هیچ‌کس تنگ نمی‌شود برای برداشتن وسایل دورریختنی عجله نمی‌کنند اما مشاعات ، میدان مشق نیست که ساکنان هر وقت خواستند رویش رژه بروند و هر کاری را که میل داشتند در آن انجام دهند.

پشت‌بام متعلق به همه ساکنان است و همه به یک اندازه از آن سهم می‌برند ضمن این‌که وقتی پشت‌بام فرسوده شد و نیاز به تعمیر پیدا کرد، این بار نیز همه ساکنان به یک اندازه در تعمیر آن سهم دارند و اگر کسی خلاف این عمل کند و بگوید چون پشت‌بام روی سرش نیست و کاستی‌هایش ربطی به او ندارد، برخلاف اصول آپارتمان‌ نشینی رفتار کرده است.

راه ‌پله یا بازار مکاره؟

یا باید چشم‌ها را بست و همه‌چیز را ندیده گرفت یا باید دائم تذکر داد و اگر هم پا داد دعوا کرد. راه‌پله‌ها در بعضی آپارتمان‌ها همچون بازار مکاره است.

برخی ساکنان نمی‌دانند راه‌پله حتی اگر چسبیده به واحد خودشان باشد جزو بخش‌های مشترک ساختمان حساب می‌شود و کسی حق ندارد آن را به نفع خود مصادره کند چه رسد به این‌که وسایل اضافه‌اش را در آن بچیند و صحنه زشت و آزاردهنده‌ای شبیه انباری به وجود بیاورد.

کفش‌های اضافه همه اعضای خانواده، سبدهای مالامال از سیب‌زمینی و پیاز، گونی‌های برنج، گلدان‌های اضافه و دورانداختنی، دوچرخه، سطل زباله، واکس، قفس پرنده، ... اینها همان اجناسی است که راه‌پله برخی آپارتمان‌ها را به بازاری آشفته تبدیل کرده و صاحبان آن حاضر به جمع‌کردن آنها نیستند.

در آپارتمان‌های کوچک که جای جم‌خوردن نیست راه‌پله برای بازی بچه‌ها نیز استفاده می‌شود چون پدر و مادر کلافه از تنگی فضا و سر و صدای بچه‌ها آنها را به راه‌پله‌ها هدایت می‌کنند تا شاید چند دقیقه‌ای از شیطنت‌های بچه‌ها در امان باشند.

حالا همسایه‌ها می‌مانند با بچه‌های شلوغ و پر سر و صدا که اگر دعوایشان کنند با برخورد تند والدین‌شان مواجه می‌شوند و اگر دندان روی جگر بگذارند، طاقتشان از کف می‌رود.

کتابچه قانون را با دقت بخوانید

همه آنهایی که آپارتمان را چاردیواری‌های اختیاری می‌دانند، همه آنهایی که داشتن خانه‌ای ملکی را آرزویی دست‌نیافتنی برای خود می‌دانند و با بی‌میلی در آپارتمان زندگی می‌کنند، همه آنهایی که فضای کوچک و محدود آپارتمان را با خانه‌های روستا اشتباه می‌گیرند، همه کسانی که در آپارتمان ساز خودشان را می‌زنند و همه آنهایی که با فرهنگ زندگی در این ساختمان‌ها بیگانه‌اند باید یک بار دیگر کتابچه قوانین مربوط به آپارتمان‌نشینی را با دقت بخوانند.

نکات قانونی برخلاف تصور برخی نه‌تنها دست و پاگیر نیست، بلکه زندگی جمعی را سر و سامان می‌دهد مثلا اگر تمام نکات مندرج در کتاب قانون در آپارتمان‌ها رعایت شود این فضاها نیز می‌تواند به اندازه خانه‌های ویلایی راحت و آرامش‌بخش باشد.

حالا اگر کتاب قانون در دسترس‌تان نیست ما مهم‌ترین قوانین آپارتمان‌نشینی را می‌نویسیم تا با تامل در آنها ببینید که شما به عنوان یک ساکن آپارتمان تا چه حد به این روش زندگی مسلط‌ هستید.

ایجاد سر و صدای غیرمتعارف از ساعت یک تا چهار بعدازظهر و ۹ شب تا ۹ صبح روز بعد ممنوع است. صدای رادیو، تلویزیون و دیگر وسایل پخش موسیقی نیز دراین ساعت‌ها فقط باید در داخل آپارتمان محل استقرار این وسایل قابل شنیدن باشد.

هرکاری بخصوص کارهای ساختمانی که ایجاد صدای ناهنجار می‌کند باید با هماهنگی مدیریت ساختمان و فقط ازساعت 8:30 تا 13:30 دقیقه و همچنین 15:30 تا 18:30 دقیقه روزهای غیرتعطیل انجام شود.

هرگونه تغییر در نما، یا در بالکن‌های اختصاصی ممنوع است مگر با توافق اکثر مالکان. تعمیرات و تغییرات داخلی و خارجی که موجب صدمه به اسکلت ساختمان می‌شود به هیچ وجه مجاز نیست.

سایر تعمیرات و تغییرات داخلی آپارتمان‌ها و بخش‌های اختصاصی مانند انبار باید با اجازه کتبی مالک و تائید مدیریت ساختمان آن هم در حد معقول انجام شود.

پارکت‌های چوبی و کفپوش‌های پلاستیکی را فقط می‌توان پولیش کرد و نباید آنها را با سنگ یا سرامیک و دیگر پوشش‌هایی که صدا را تشدید می‌کنند، جایگزین کرد.

در مواردی که کف آپارتمان سنگ، سرامیک یا چوب است و راه‌رفتن و کشیدن اجسام روی آنها در طبقه پایین صداهای ناهنجار ایجاد کند، توصیه می‌شود حداقل ۷۵ درصد مساحت آپارتمان با قالی یا موکت پوشانده شود.

کف‌سایی سنگ قسمت‌های اختصاصی باید با اجازه کتبی مالک و مدیریت ساختمان انجام شود و تمام مواد حاصل از کف‌سایی باید بسرعت جمع و در محل مناسبی در خارج از ساختمان دفع شود.

ساکنان هر واحد مسئول جبران خسارت واردشده به ساختمان براثر گرفتگی لوله‌های فاضلاب، سررفتن آب وان یا سینک هستند.

در کنار این قوانین نوشته، قوانین نانوشته‌ای نیز وجود دارد که اگر از هم‌اکنون سرلوحه رفتار ما در آپارتمان قرار گیرد زندگی شیرین‌تر می‌شود پس لطفا از امروز نظافت آپارتمان را رعایت کنید، با همسایگان دعوا و جر و بحث نکنید، به اموال آنها خسارت نزنید، بدون اجازه به وسایل دیگران دست نزنید و آنها را حتی اگر در فضاهای عمومی است جا به جا نکنید، به همسایگان امر و نهی نکنید و پشت سر هیچ کدام از آنها غیبت نکرده و مسائل شخصی آنها را برای دیگر همسایه‌ها بازگو نکنید.

مدیرنماها

بعضی‌ها مدیریت را با زورگویی و قلدری اشتباه می‌گیرند. آنها فکر می‌کنند اگر عنوان مدیر را یدک می‌کشند اختیاردار همه امور هستند و ساکنان حتی امور شخصی‌شان را نیز باید با آنها هماهنگ کنند.

بیشتر مدیران ناآشنا با قانون دائم موی دماغ ساکنان می‌شوند و اگر کسی به عملکردشان اعتراض کند برای لگدکوب‌کردن او از هیچ اقدامی دریغ نمی‌کنند.

در برخی ساختمان‌ها مدیرنماهایی وجود دارند که از مدیریت‌کردن تنها دریافت پول از مالکان و مستاجران را یاد گرفته‌اند در حالی که اگر فردی از آنها ریز مخارج و هزینه‌ها را بخواهد به شکل‌های مختلف از این کار طفره می‌روند و هیاهو راه می‌اندازند که چرا ساکنان به من اعتماد ندارند.

اما موضوع بر سر داشتن اعتماد یا بی‌اعتمادی نیست، بلکه موضوع این است که مدیر ـ که ساکنان ساختمان امور مالی‌شان را به او واگذار کرده‌اند ـ باید آنقدر شفاف عمل کند که جای هیچ ابهامی برای کسی باقی نماند، چه رسد به زیر سوال‌بردن مدیر که معمولا سرانجام خوشی در آپارتمان‌ها ندارد.

منبع: جام جم/ مریم خباز

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۱
نگار موسوی از تهران
Iran, Islamic Republic of
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۱/۱۲/۱۴
۰
۰
سلام . ممنونم خیلی مطلب آموزنده ای بود .

نیازمندی ها