باشگاه مشاهیر نبش قبر شده

اگرچه عملیات نمونه‌برداری از جنازه نبش قبرشده یاسر عرفات را پزشکان فلسطینی بر عهده داشته‌اند، اما گروه علمی که بررسی نمونه‌ها را بر عهده خواهد داشت و در محل نبش قبر حضور داشتند گروهی از دانشمندان روسی، سوئیسی و فرانسوی هستند تا این نمونه‌ها را برای بررسی‌های بیشتر به کشورهای خود ببرند.

یاسر عرفات، هشت سال پیش و پس از ابتلا به یک دوره بیماری کوتاه‌مدت به کما رفت و سپس درگذشت. از همان زمان برخی طرفداران وی معتقد بودند او به دست اسرائیلی‌ها کشته شده است و البته صهیونیست‌‌ها نیز هیچ‌گاه خشنودی خود از مرگ وی را پنهان نکرده‌اند.

با وجود این، بحث احتمال ترور وی زمانی بالا گرفت که یک گروه پزشکی گزارش داد در لباس‌های رهبر فلسطینیان نشانه‌هایی از عنصر رادیواکتیو پلونیوم را پیدا کرده است. طرفداران عرفات معتقدند اسرائیلی‌ها رهبر آنها را با این ماده رادیواکتیو مسموم کرده‌اند. اینک همسر یاسرعرفات و تشکیلات خودگردان فلسطینی امیدوارند این گروه علمی بتواند رازهای مرگ یاسر عرفات را آشکار کند. این اتفاق فراتر از یک کالبدشکافی ساده، ابعاد سیاسی فراوانی دارد بخصوص این که عملیات بیرون‌آوردن جنازه یاسر عرفات و آزمایش‌های علمی تنها چند روز پیش از تاریخی صورت گرفت که محمود عباس، همراه قدیمی یاسر عرفات و رهبر فعلی فلسطینی‌ها طرح ارتقای موقعیت فلسطین از سازمان ناظر به کشور مستقل ناظر را به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه داد و با پذیرفته شدن آن فلسطین وارد دوران جدیدی شده است.

اما اگر فرضیه مسمومیت رهبر فلسطینیان درست باشد، مظنون اصلی پولونیوم است. پولونیوم 210، عنصری طبیعی است که در طبیعت به مقدار کمی وجود دارد. این عنصر اولین بار توسط پیر و ماری کوری در سال 1898 کشف شد و نام خود را از نام لاتین لهستان زادگاه ماری کوری گرفته است.

نیمه عمر این عنصر رادیواکتیو 138 روز است. یعنی اگر مقدار مشخصی از این ماده را در جایی قرار دهید بعد از گذشت 138 روز بر اثر فرآیندهای پرتوزایی مقدار آن نصف خواهد شد. پرتوزایی پولونیوم 210 تنها همراه با آزاد شدن ذرات آلفاست و به طور عمومی در این فرآیند پرتوهای گاما آزاد نمی‌شود. در واقع از بین هر صد هزار واپاشی تنها در یکی از آنها تابش گاما نیز آزاد می‌شود.

نکته مهم درباره این ماده، سمی‌بودن آن است. صدمه اصلی که در مجاورت این ماده ممکن است به شخصی وارد شود از جذب میزان انرژی بالای ذرات آلفا توسط بافت‌های بدن است، اما با توجه به ماهیت ذرات آلفا تنها زمانی مجاورت با این ماده می‌تواند خطرناک باشد که این ماده وارد بدن شود. علت هم این است که ذرات آلفا در مجاورت هوا بیش از چند سانتی‌متری نمی‌توانند آزادانه حرکت کنند و بسرعت متوقف می‌شوند. لایه مرده‌ای از پوست بدن یا یک ورق کاغذ می‌تواند مانع ورود آنها به بدن شود و به همین دلیل مسمومیت در مجاورت این ماده تقریبا منتفی است. حتی اگر در مجاورت این ماده قرار گرفته باشید در بیشتر اوقات، آثار اندک آن بر بدن را می‌توانید با شستن دست‌ها و صورت از بین ببرید، اما مشکل زمانی به وجود می‌آید که این ماده از طریق غذاخوردن یا نوشیدن آب وارد بدن شود. در این صورت، این ماده می‌تواند از درون به بافت‌های مجاور خود آسیب برساند و اگر مقدار مشخصی از آن وارد بدن شده باشد می‌تواند حتی به مرگ نیز منجر شود. اگر ثابت شود یاسر عرفات به دلیل مسمومیت ناشی از پولونیوم فوت کرده است او اولین قربانی این عنصر نخواهد بود.

در روز 23 نوامبر 2006، الکساندر لیتویننکو در بیمارستانی در لندن بر اثر مسمومیت شدید ناشی از پلونیوم 210 درگذشت. او افسر سابق سازمان جاسوسی شوروی و سازمان اطلاعات روسیه بود، اما در سال 1998 به همراه چند نفر از همکارانش افسران مافوق خود در سازمان جاسوسی روسیه را متهم کرد که دستور قتل یکی از مخالفان دولت ولادیمیر پوتین را صادر کرده‌اند. وی پس از آن و پس از داستان پرفراز و نشیبی به لندن رفت، اما پس از ملاقاتی که با دو نفر از افسران سابق کاگ‌ب داشت، بیمار و به بیمارستان منتقل شد. مدتی بعد او بر اثر مسمومیت پولونیوم درگذشت.

نتایج تحقیقات روی نمونه‌های استخراج‌شده از بدن عرفات تا مدتی دیگر مشخص می‌کند آیا او واقعا قربانی پلونیوم بوده است یا نه؛ اما به هر حال او وارد باشگاهی از چهره‌های معروفی شد که بعد از مرگشان مورد نبش قبر قرار گرفته‌اند.