رگ خواب شرقی

به نظرم ویژگی فرهنگی نزدیکی میان ایران و این کشورها وجود دارد که باعث رونق این دست سریال‌ها شده است.

احترامی که در میان خانواده‌های ژاپنی وجود دارد و حس و حالی که در کره‌ای‌هاست، کمی آنها را به فرهنگ ما نزدیک کرده است.

این متفاوت است با آن قبیل مجموعه‌های تلویزیونی که مرزهای فرهنگی ما را درنوردیده و اصول ما را زیر سوال می‌برند و این سریال‌های اسپانیایی و ایتالیایی دکان برخی تلویزیون‌های شبه ایرانی شده‌ است.

البته باید در نظر گرفت مردم ما از اول نوعی گرایش به فیلم‌های هندی داشته‌اند؛ آن هم به ‌خاطر حجب و حیایی بود که در روحیه شرقی موج می‌زند و باعث همذات‌پنداری مردم با شخصیت‌های تلویزیونی می‌شد.

بی‌شک نباید به این مجموعه‌های تلویزیونی ارزان‌قیمت و گاها سخیف بسنده کرد و باید بیشتر دقت ‌نظر داشت تا بازیگران معمولی آن فیلم‌ها قهرمانان ما نشوند.

در بحث تحریم نیز نمی‌توانیم از مجموعه‌های خوب تلویزیونی اروپایی استفاده کنیم که به نوعی کمک‌کننده به سریال‌سازی ماست.

تا به حال بارها اتفاق افتاده که بخواهم برخی از این مجموعه‌ها را دنبال کنم، اما آنقدر هم نزدیک به فرهنگ ما شکل نمی‌گیرد و ادامه‌دار نمی‌شود. باید خود ما سعی کنیم در قالب سریال‌های بلند شبانه، کارهایی ارائه کنیم که بتوانیم ارزش‌هایمان را حفظ کنیم.

درباره انیمیشن هم کمی کار را جدی نگرفته‌ایم. جوانان ما با استعدادهایی که دارند درست مورد حمایت قرار نگرفته‌ و نتوانسته‌اند کارهایشان را وارد بازار کنند.

عکس ما، کشورهای آسیای شرقی سرمایه‌گذاری‌های خوبی در این رابطه انجام داده‌اند. در صورتی که «صبا» تنها اسمی شده که پس از بیرون دادن یک انیمیشن مدت‌ها سکوت می‌کند.

باید بگویم این امکان وجود دارد که خوراک فرهنگی خود را فراهم کنیم، اما همواره نیاز به آشنایی با فرهنگ‌های دیگر داریم که بسیار هم خوب است. نه این‌که تبدیل به شبکه ثابتی برای این کشورها شویم.

خوراک مردم هنوز همان خوراک گذشته بوده و جنسیت آن چندان تغییر نکرده است. هزینه‌های خرید برخی از این فیلم‌ها خیلی پایین است و متاسفانه راحت راه پیدا کرده و بازارشان را پیدا می‌کنند.

شهرام حقیقت‌دوست: دوبله خوب را فراموش نکنید

دلایل اقبال محصولات تلویزیونی آسیای شرقی در کشور ما را از چند زاویه می‌توان بررسی کرد که البته هرکدام از این دلایل در فرصت‌هایی بیشتر، بسیار هم قابل بررسی است.

منتها به نظر من، پیش و بیش از این‌که موفقیت این محصولات مربوط به کم و کیف محتوایی و ساختاری آنها باشد، به دوبله‌های فارسی بسیار خوب و موفق این مجموعه‌ها مربوط است. دوبله‌های مناسب این سریال‌ها باعث می‌شود مخاطب ایرانی با دیالوگ‌ها و بازی بازیگران ارتباط بهتری داشته باشد.

دلیل دیگر موفقیت این سریال‌ها در جذب مخاطب ایرانی، دلیلی کلی‌تر است؛ در واقع باید بگویم که ما در کل، خارجی‌پسندیم و محصولات دیگران را با رغبت و علاقه بیشتری دنبال می‌کنیم، به این علت که آشنایی با چند و چون فرهنگ‌های مختلف همواره برای ما جذاب بوده است و این جذابیت البته تنها مربوط به آثار آسیای شرقی نیست، اگر صداوسیما همان‌طور که پخش سریال‌های کره‌ای و ژاپنی را در طول سه دهه اخیر مدنظر داشته است، پخش مجموعه‌های غربی را هم در برنامه‌هایش بگنجاند با همین مخاطبان انبوه روبه‌رو خواهد بود.

درباره چگونگی بازی‌های این‌گونه سریال‌ها نیز می‌توان گفت که بازی‌های گاه درخشان بازیگران چنین مجموعه‌هایی نیز برخاسته از ساختار مناسب قصه‌هایشان است، اما اگر بخواهم مشخصا درباره دلایل درون‌متنی موفقیت محصولات آسیای شرقی در تلویزیون خودمان صحبت کنم، باید بگویم در این سریال‌ها ما با شناخت و آگاهی عمیق از تاریخ و مناسبات حاکم بر آن مواجهیم؛ قهرمان‌های این سریال‌ها اغلب قهرمان‌هایی تاریخی ـ اساطیری‌اند و همین شناخت عمیق تولیدکنندگان این مجموعه‌ها از تاریخ و اساطیر کشورهایشان، سبب‌ساز پرداخت‌های مناسب ایده‌های مختلف داستانی است.

به نظرم نباید خودمان را گول بزنیم و سراغ بررسی دلایل گمراه‌کننده برویم، ما در برنامه‌سازی‌هایمان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌روییم و تا این مشکلات به قوت خود باقی‌اند و پیشنهاد و برنامه خاصی برای حل آنها نداریم، چندان نباید به موفقیت محصولات خودمان در جذب مخاطبان بی‌شمار آثار دیگران امیدوار باشیم. (جام جم - ضمیمه قاب کوچک)